ΓΝΩΜΕΣ
29/06/2025 | 06:20
Δεν θα γίνουν ποτέ αποδεκτές οι μεγαλοϊδεατικές φαντασιώσεις του ισλαμιστή Ερντογάν: Η επόμενη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή θα είναι μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ;
Του ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ* – Λευκωσία
Οι ειδικές βόμβες που οι Ηνωμένες Πολιτείες έριξαν σε τρεις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις (21/6/2025) και υποστηρίζουν ότι τις «εξάλειψαν», άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου στη Μέση Ανατολή.
Η αποδυνάμωση του ιρανικού καθεστώτος ή και πιθανή αλλαγή καθεστώτος (regime change) ανάβει το πράσινο φως σε έναν άλλο αυταρχικό, δεσποτικό ηγέτη να διεκδικήσει ρόλο στην περιοχή και να επιχειρήσει να ανατρέψει το ευπαθές ισοζύγιο δυνάμεων στην Αν. Μεσόγειο.
- Αυτός ο ισλαμιστής, τζιχαντιστής ηγέτης είναι ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ερντογάν, που δεν έχει αποκρύψει ποτέ τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες του για ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
ΗΠΑ και Ισραήλ, διά της επίθεσης εναντίον του ιρανικού καθεστώτος των Αγιατολλάδων, μισανοίγουν την πόρτα στην Τουρκία να διεκδικήσει ρόλο περιφερειακού ηγεμόνα, σε μελλοντική ευθεία αμφισβήτηση της ισραηλινής ισχύος και θέσεως ως ο ισχυρότερος σύμμαχος των Αμερικανών.
Σε τι διαφέρει η πολιτική και διπλωματική ρητορική της Τουρκίας και του Ιράν εναντίον του Ισραήλ; Είναι ταυτόσημες! Η Τεχεράνη από το 1979 (μετά την πτώση του Σάχη) διακηρύσσει ανένδοτα ότι απαιτεί την καταστροφή του «σιωνιστικού κράτους». Ο σχεδιασμός του Αγιατολλάχ, Χομεϊνί, και σήμερα του διαδόχου, Χαμενέι, είναι η εξάλειψη του κράτους του Ισραήλ.
Ο Τούρκος Πρόεδρος, κατ’ επανάληψιν, ακόμα και πρόσφατα (30/3/2025), κάλεσε τον… Αλλάχ να φέρει «την καταστροφή στο Σιωνιστικό Ισραήλ». Είναι γνωστές οι συχνές χυδαίες ύβρεις και χαρακτηρισμοί περί «ναζί» εναντίον ηγετών του. Το Ιράν είναι ο αιμοδότης της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, των Χούθις, σιιτικών τρομοκρατικών οργανώσεων στη Συρία, στο Ιράκ, στον Λίβανο.
- Η Τουρκία αποδεδειγμένα στηρίζει και φιλοξενεί στελέχη και αξιωματούχους της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και του Ισλαμικού Κράτους. Εισέβαλε στη Συρία, υπό το πρόσχημα της καταδίωξης Κούρδων ανταρτών και, έκτοτε (2016), κατέχει πέραν των 8.000 τ. χλμ εδάφους, όπου λειτουργεί οιονεί συριακό ψευδοκράτος, κατά το πρότυπο και αντιγραφή του τ/κ ψευδοκράτους.
Η Τουρκία αξιοποίησε τον εμφύλιο στη Συρία, ενίσχυσε παντοιοτρόπως τρομοκρατικές οργανώσεις και, μετά την πτώση Άσαντ, επιχειρεί να ελέγξει το νέο καθεστώς υπό τον τζιχαντιστή αλ Τζολάνι και νυν κοστουμαρισμένο και ξεπλυμένο, αλ Σάρα.
Προληπτικά, το Ισραήλ κατέστρεψε όλες τις στρατιωτικές Βάσεις και οπλικά συστήματα της Συρίας πριν η Τουρκία, διά των τζιχαντιστών πληρεξουσίων της, καταφέρει να τα ελέγξει. Το Ισραήλ κατέλαβε το όρος Ερμών, σε απόσταση βολής πυροβολικού από τη Δαμασκό, ευκρινής υπόμνηση προς την Άγκυρα να γνωρίζει μέχρι πού φτάνουν τα όριά της.
Η Τουρκία είναι σουνιτική, το Ιράν είναι σιιτικό. Κατά καιρούς οι δύο χώρες, ειδικά επί Σάχη, είχαν καλές σχέσεις. Όμως η κατάσταση στον Λίβανο και στη Συρία, η εμπλοκή του Ιράν στην περιοχή διά τρομοκρατικών πληρεξουσίων και η εμφανής προσπάθειά του να ηγηθεί ενός «άξονα της αντίστασης» κατά του Ισραήλ και της Δύσης, ανέδειξαν τον ρόλο της Τουρκίας όχι μόνο ως δήθεν light μουσουλμανικής χώρας αλλά και ως τάχα προστάτη και οιονεί ηγήτορα του ισλαμικού κόσμου.
- Η αποδυνάμωση του Ιράν και των τρομοκρατικών παραφυάδων του ανατρέπει ένα εύθραυστο ισοζύγιο δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, και το κενό που δημιουργείται μεθοδεύει να το αναπληρώσει η Τουρκία.
Μιλώντας στη σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών (21/6/2025) της Διάσκεψης Ισλαμικής Συνεργασίας, στην Κων/πολη, ο Ερντογάν επιτέθηκε ξανά έντονα και σκληρά κατά του Ισραήλ, του Πρωθυπουργού Νετανιάχου και υπεραμύνθηκε του δικαιώματος του Ιράν σε αυτοάμυνα.
«Ο ορισμός και η περιγραφή των επιθέσεων του Ισραήλ στη Γάζα, στο Λίβανο, στην Υεμένη, στη Συρία και, τελικά, στο Ιράν είναι πειρατεία», είπε. Αφού παρομοίασε γι’ ακόμα μια φορά τον Νετανιάχου με τον Χίτλερ, προειδοποίησε: «Ως Τουρκία, υπογραμμίζω ότι δεν θα επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση μιας νέας τάξης Σάικς-Πικό (Συμφωνία του 1916), τα σύνορα της οποίας θα χαραχθούν με αίμα».
Ο Τούρκος Πρόεδρος κάλεσε σε ενότητα των μουσουλμανικών κρατών και προέτρεψε: «Πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη αλληλεγγύη για να σταματήσουμε τις τραμπούκικες ενέργειες του Ισραήλ». Οι δηλώσεις του Ερντογάν είναι η αποθέωση του θράσους ενός ηγέτη που παραβιάζει συλλήβδην ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες του τουρκικού και κουρδικού λαού, χωρών της περιοχής, κατέχει εδάφη της ευρωπαϊκής Κύπρου, της Συρίας, του Ιράκ, απειλεί την Ελλάδα με αρπαγή ελληνικών νησιών, διεκδικεί το μισό Αιγαίο, καταπατεί το Διεθνές Δίκαιο.
- Η Τουρκία επιδιώκει να αναδειχθεί και σε πυρηνική δύναμη. Στο σεισμογενές Άκιουγιου, σε απόσταση μόλις 100 χλμ από την Λευκωσία, ανεγείρει, με τη βοήθεια της Ρωσίας, πυρηνικό εργοστάσιο. Σχεδιάζει και άλλο στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Τουρκία μεθοδεύει ν’ αποκτήσει και πυρηνικά υποβρύχια. Είναι σίγουρο ότι, στο πλαίσιο των μεγαλοϊδεατικών σχεδιασμών της, θα επιδιώξει ν’ αποκτήσει και πυρηνικές βόμβες. Η τουρκική εξωτερική πολιτική από ετών έχει ανεξαρτητοποιηθεί εν πολλοίς από συμμαχικές σχέσεις και υποχρεώσεις.
Τις αντιμετωπίζει και τις αξιοποιεί à la carte. Τραμπ και Νετανιάχου ισχυρίζονται ότι, άμα τελειώσει ο πόλεμος και το Ιράν εξουδετερωθεί ως πυρηνικός κίνδυνος, ο χάρτης της περιοχής ενδέχεται να αλλάξει και το ισοζύγιο δυνάμεων να διαφοροποιηθεί.
Είναι αναμενόμενο ότι πρωτεύοντα ρόλο θα έχουν οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί σε συμμαχία με την Ελλάδα, την Αίγυπτο, την Κύπρο, την Ιορδανία, τη Σ. Αραβία, τα Ην. Αραβικά Εμιράτα και με αναβίωση των Συμφωνιών του Αβραάμ. Όμως, δεν πρέπει να παραγνωρίζονται άλλοι ισχυροί δρώντες: Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Γαλλία, Βρετανία.
- Η Τουρκία είναι σημαντική, γεωπολιτικά και στρατηγικά. Δεν αποκρύπτει ότι έχει και πυρηνικές φιλοδοξίες όπως το Ιράν. ΗΠΑ, ΕΕ και Ισραήλ διαμηνύουν ότι δεν θα επιτραπεί ποτέ στο Ιράν ν’ αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Θα επιτραπεί στην Τουρκία; Όχι! Θα αντιδράσει το Ισραήλ.
Πρώτον, διότι η Τουρκία ακολουθεί ξεκάθαρα αναθεωρητική και έκδηλα επεκτατική πολιτική και απειλεί όλες τις χώρες της περιοχής – ειδικά το Ισραήλ. Δεύτερον, με τις κατακτητικές διαθέσεις της υπονομεύει το εύθραυστο ισοζύγιο δυνάμεων στη Μ. Αναστολή και στην Αν. Μεσόγειο. Τρίτον, διακηρύσσει ότι θέλει να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου ως νέος χαλίφης και για να σταματήσει τους «τραμπουκισμούς του Ισραήλ». Τέταρτον, απειλεί τη σταθερότητα στην περιοχή και τα εθνικά συμφέροντα του Ισραήλ.
Είναι προφανές πως τέτοιες φιλοδοξίες δεν θα γίνουν αποδεκτές ούτε από το Ισραήλ ούτε και από μετριοπαθή αραβικά κράτη. Να μην αποκλείεται, συνεπώς, αν τα πράγματα στραβώσουν και η Τουρκία επιμένει στις μεγαλοϊδεατικές φαντασιώσεις της, η επόμενη πολεμική σύγκρουση να είναι μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Τότε, ναι, υπάρχει η πιθανότητα ο χάρτης της Μέσης και Ευρύτερης Ανατολής να αναδιαμορφωθεί με καταλυτικές ή και καταστροφικές επιπτώσεις σε κράτη και λαούς.
* Ο Σάββας Ιακωβίδης είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
