ΚΥΠΡΟΣ
24/05/2025 | 11:02
«Όπου σηκώσεις μια πέτρα, θα βρεις κι έναν Κύπριο»: Η ιστορία του Κώστα Κωνσταντίνου από τη Νότια Αφρική
Ο Κώστας Κωνσταντίνου, δεύτερης γενιάς ομογενής και ιδρυτής πολιτιστικού συνδέσμου μίλησε στη «Φωνή της Ελλάδας» για την ιστορία των Ελληνοκυπρίων στη Νότια Αφρική, την ανάγκη διατήρησης της μνήμης και το μεγάλο του όραμα για τη δημιουργία ενός Μουσείου στην Κύπρο.
Ο Κώστας Κωνσταντίνου είναι ομογενής δεύτερης γενιάς από τη Νότια Αφρική και ιδρυτής του συνδέσμου για την αναγέννηση της τέχνης και του πολιτισμού στη χώρα, βρέθηκε πρόσφατα στην εκπομπή «Η Παγκόσμια Φωνή μας» στο στούντιο της Φωνής της Ελλάδας και συνομίλησε με τον Δημήτρη Κοντογιάννη.
Με αφορμή τη συμμετοχή του στο 2ο Φόρουμ Αποδήμων Κυπρίων που πραγματοποιήθηκε στη Λεμεσό με περισσότερους από 1.000 συνέδρους από όλο τον κόσμο, μίλησε για τη ζωή, τη μνήμη και το μέλλον των Ελλήνων της διασποράς.
Προερχόμενος από τον χώρο της οικονομίας ο κ. Κωνσταντίνου κουβαλά μέσα του μία έντονη πολιτισμική ταυτότητα.
Ο πατέρας του ήταν ξυλουργός που μετανάστευσε στη Νότια Αφρική το 1948 σε μια εποχή που η χώρα ζητούσε εργατικά χέρια. Το 1959 ακολούθησε και η μητέρα του, δασκάλα στο επάγγελμα.
Σήμερα, ο ίδιος μιλά για τις ρίζες του και τονίζει την ανάγκη καταγραφής και διατήρησης της ιστορίας των ελληνοκυπρίων μεταναστών.
«Όπου σηκώσεις μία πέτρα, θα βρεις κι έναν Κύπριο», λέει χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας τη διασπορά του κυπριακού στοιχείου. Παρότι πολλοί έφυγαν με σκοπό να παραμείνουν στο εξωτερικό μόνο για πέντε χρόνια, τελικά δεν επέστρεψαν ποτέ.
«Οι καινούργιες γενιές ξεχνάνε, ενώ οι παλιοί δε μιλάνε για το τι πέρασαν, κουβαλούν τραύμα», σημειώνει.
Ο κ. Κωνσταντίνου θυμάται πως όταν έδωσε στη μητέρα του ένα βιβλίο για τη Μικρασιατική Καταστροφή, εκείνη στενοχωρήθηκε. «Διάβασε πράγματα που δεν ήξερε… οι γονείς της δεν της τα είχαν πει ποτέ».
Αυτές οι σιωπές είναι που θέλει να σπάσει με το μεγάλο του όραμα: τη δημιουργία ενός Μουσείου για τη Μικρά Ασία στην Κύπρο που θα λειτουργεί ως υπενθύμιση για τις επόμενες γενιές.
Η αφήγησή του εκτείνεται από την εποχή του Νέλσον Μαντέλα μέχρι και σήμερα με αναφορές ακόμη και στον Έλον Μασκ. Περιγράφει την εξέλιξη της ελληνικής κοινότητας στη Νότια Αφρική, την επιμονή στη μόρφωση και στη διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας .
«Οι άνθρωποι πλέον δεν βγαίνουν πολύ το βράδυ, νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια να κυκλοφορούν το μεσημέρι ή ακόμα και να μαζεύονται στα σπίτια», αναφέρει περιγράφοντας μια καθημερινή μέρα στη μακρινή χώρα.
Ο Κώστας Κωνσταντίνου είναι μία φωνή που ενώνει τις γενιές και τις πατρίδες μέσα στο πέρασμα του χρόνου, παραμένοντας ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον που παλεύει να κρατήσει ζωντανή την πολιτισμική μνήμη των αποδήμων Ελλήνων.
ΠΗΓΗ: ertnews.gr
