ΣΧΟΛΙΑ-ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
19/05/2025 | 16:07
Ο υπερτουρισμός και ασύστολη δόμηση «σκοτώνουν» την Πάρο: Σχεδόν μη αναστρέψιμη η κατάσταση για την ταυτότητα και τους πόρους του νησιού
Η Πάρος ήταν κάποτε ένας γραφικός παράδεισος για backpackers πριν τραβήξει την προσοχή της ελίτ. Μέχρι πρόσφατα εξακολουθούσε να θεωρείται «η χαλαρή εναλλακτική της Μυκόνου» και καταφύγιο λίγων διασήμων, οι οποίοι έλκονταν από εξαιρετικά απομονωμένες κατοικίες και την απουσία αδιάκριτων βλεμμάτων.
Όμως, τα πλήθη δεν άργησαν να ακολουθήσουν και τώρα το νησί κατακλύζεται από περίπου μισό εκατομμύριο τουρίστες κάθε καλοκαίρι και συνδέεται ολοένα και περισσότερο με πολυτελή beach clubs, gourmet εστιατόρια και μοδάτα ξενοδοχεία, ενώ οι πόροι του δέχονται πίεση.
Μαρτυρίες κατοίκων αναφέρουν ότι μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια η Πάρος έχει χτιστεί με δραματικό ρυθμό και κατέχει την πρωτιά στις αιτήσεις για νέες οικοδομικές άδειες στις Κυκλάδες, ξεπερνώντας ακόμη και τη Μύκονο και τη Σαντορίνη, ενώ οι ντόπιοι και το περιβάλλον νιώθουν την τρομακτική πίεση της τουριστικής “ανάπτυξης” και μια αύξηση του κόστους ζωής που προκαλεί τεράστια ανησυχία.
Αγανακτισμένοι από τη φαινομενικά ανεξέλεγκτη ανάπτυξη στο νησί, κάτοικοι της Νάουσας έστειλαν το 2022 αίτημα σε κυβερνητικούς εκπροσώπους ζητώντας να σταματήσει η αχαλίνωτη οικοδόμηση στο μικρό θέρετρο, περιγράφοντάς την ως «μια σκληρή δοκιμασία για όλες τις εύθραυστες υποδομές ενός μικρού τόπου». Το 2023, οι ντόπιοι ενώθηκαν για να δημιουργήσουν το Κίνημα Πολιτών Πάρου για τις Ελεύθερες Παραλίες, διαμαρτυρόμενοι για αυτό που περιγράφουν ως «παράνομη ιδιωτικοποίηση» των παραλιών στην Ελλάδα, οι οποίες καλύπτονται με ξαπλώστρες και ομπρέλες που νοικιάζονταν έως και 100 ευρώ την ημέρα.
- Παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις για αυστηρούς ελέγχους, οι κάτοικοι λένε ότι ελάχιστα έχουν αλλάξει. Πολλά ξενοδοχεία απλώς απομάκρυναν τις ξαπλώστρες πριν τον έλεγχο και τις επανατοποθέτησαν μόλις οι επιθεωρητές έφυγαν.
Ο Νικόλας Στεφάνου, μέλος του κινήματος για τις παραλίες, είπε ότι «Η κατάσταση στις παραλίες λειτούργησε πιθανώς ως καταλύτης (…) Το πρόβλημα είναι πως οι ντόπιοι έχουν αρχίσει να νιώθουν σαν ξένοι στον τόπο τους, εξαιτίας της αυξανόμενης απογοήτευσης από τους επεμβατικούς επενδυτές και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής λόγω του υπερτουρισμού.» Επίσης, ενώ το νησί ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από τις καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου μήνα, που αποδόθηκαν από τις αρχές σε συνδυασμό ανεμοστρόβιλων και της ισχυρότερης βροχόπτωσης των τελευταίων 20 ετών, επικριτές επισήμαναν και τον κρίσιμο ρόλο που έπαιξε η ανεξέλεγκτη κατασκευή δρόμων και ξενοδοχείων για την εξυπηρέτηση της τουριστικής ζήτησης.
Κάποιοι πιο αισιόδοξοι υποστηρίζουν πως η αυξανόμενη δημοτικότητα της Πάρου δεν χρειάζεται να οδηγήσει σε υπερτουρισμό, καθώς καταβάλλονται προσπάθειες για προληπτική διαχείριση με ανάπτυξη σε περισσότερους οικισμούς στο νησί για να κατανέμεται καλύτερα η επισκεψιμότητα και να παραμένουν προσιτές οι τιμές.
Ωστόσο το νησί σήμερα δεν μοιάζει καθόλου με το ταπεινό, αυθεντικό μέρος του παρελθόντος και αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση, σύντομα θα είναι πολύ αργά για να αντιστραφεί η ζημιά. Αν η Πάρος δεν δράσει άμεσα και προτάξει τους εύπορους λάτρεις των πάρτι αντί για την ίδια της την ταυτότητα, θα είναι καταδικασμένη να έχει την μοίρα της Μυκόνου, όπου ελάχιστα έχουν απομείνει από την παραδοσιακή κουλτούρα που κάποτε της έδινε ψυχή.
