ΓΝΩΜΕΣ
11/05/2025 | 05:50
Η “συμφωνία” της Κόκκινης Πλατείας: H 9η Μαΐου πήρε την όψη μιας νέας Γιάλτας, της διάσκεψης του 1945 που οδήγησε στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και εγκαινίασε και τη διαίρεση του κόσμου
Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ*, Ναυτεμπορική, Αθήνα
Στις 9 Μαΐου ο Βλαντιμίρ Πούτιν γιόρτασε με μεγαλοπρέπεια στην Κόκκινη Πλατεία την 80ή επέτειο της σοβιετικής νίκης επί της ναζιστικής Γερμανίας.
Τριάντα δύο χώρες -με πρώτη την Κίνα-εκπροσωπήθηκαν στις εκδηλώσεις. Κάποιες απ’ αυτές και με στρατιωτικά αγήματα που μετείχαν στην παρέλαση.
Οι 32 αυτές χώρες καλύπτουν το 40% της παγκόσμιας έκτασης, αντιπροσωπεύουν μαζί το 52% του παγκόσμιου πληθυσμού και δημιουργούν το 28% του παγκόσμιου πλούτου.
Τα στοιχεία από αυτή την παρέλαση επιβεβαιώνουν δηλαδή, τη μετατόπιση του γεωπολιτικού κέντρου βάρους.
Για την ακρίβεια, η 9η Μαΐου πήρε την όψη μιας νέας Γιάλτας, της διάσκεψης του 1945 που οδήγησε μεν στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά εγκαινίασε και τη διαίρεση του κόσμου σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Με την επιβολή του Ψυχρού Πολέμου.
Η παρέλαση της Μόσχας έδειξε όμως και το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της μισής ανθρωπότητας και της …Ευρωπαϊκής Ένωσης. « Δεν είναι η κατάλληλη θέση για έναν Ευρωπαίο ηγέτη να βρίσκεται στη Μόσχα », δήλωσε ο Γάλλος υπουργός για την Ευρώπη, Μπενζαμέν Χαντάντ,εξαπολύοντας επίθεση στον Σλοβάκο πρωθυπουργό Ρόμπερτ Φίτσο, που έσπασε το εμπάργκο της ΕΕ και έσπευσε να παρακολουθήσει την στρατιωτική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία.
«Κουτσές πάπιες»
Σε απάντηση μάλιστα, οι τέσσερις σημαντικότεροι ηγέτες της Ευρώπης – Μερτς, Μακρόν, Τούσκ και ο βρετανός πρωθυπουργός Στάρμερ, μετέβησαν το Σάββατο στο Κίεβο για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην Ουκρανία.
Οι τέσσερις ζήτησαν μια « μια σταθερή και διαρκή εκεχειρία, για τουλάχιστον 30 ημέρες », αλλά η Μόσχα δεν φαίνεται να θέλει να τους ακούσει. Ο Πούτιν συζητά μόνο με τον Τραμπ για το Ουκρανικό -και όχι μόνο-θεωρώντας την Ευρώπη …κουτσή πάπια.
Σε ό,τι αφορά άλλωστε τον νέο καγκελάριο Φριντριχ Μερτς, αλλά και τον «παλιό» Γάλλο πρόεδρο Μακρόν, δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς με τον χαρακτηρισμό της «κουτσής πάπιας».
Οι δύο πιο σημαντικοί ηγέτες της ΕΕ φαίνεται να συγκρούονται με μια λιγότερο ρόδινη πραγματικότητα: η Γαλλία και η Γερμανία έχουν τα προβλήματά τους, και οι δύο πολιτικοί, για διαφορετικούς λόγους, δεν μπορούν να θυμίσουν σε τίποτε τους μεγάλους ηγέτες του παρελθόντος, όπως ο Ντε Γκωλ ή ο Βίλι Μπραντ.
Μερτς και Μακρόν λένε βέβαια ότι επιθυμούν να ενισχύσουν τις αμυντικές δυνατότητες της Ευρώπης , να μειώσουν τις στρατηγικές εξαρτήσεις και να τυποποιήσουν τα αμυντικά συστήματα, ευνοώντας μια πιο ολοκληρωμένη εσωτερική αγορά και μια βιομηχανική προσέγγιση που ευνοεί τους «παίκτες υψηλών επιδόσεων». Μια σαφής αναφορά δηλαδή για τις γαλλικές και γερμανικές εταιρείες.
Ολα για Γερμανούς και Γάλλους
Με λίγα λόγια, η προσπάθεια του διδύμου «Μερτσκρόν» εστιάζεται στην εκτροπή των κονδυλίων ύψους 800 δις από το πρόγραμμα ReArm της ΕΕ, το οποίο έχει σχεδιαστεί για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας, προς τις γαλλικές και γερμανικές βιομηχανίες.
Ηδη, στη Γερμανία, η Volkswagen εξετάζει το ενδεχόμενο μετατροπής εργοστασίων για την παραγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού, ακολουθώντας τις Rheinmetall και Knds , ενώ ένα ταμείο 500 δισεκατομμυρίων ευρώ και η αναστολή του «φρένου χρέους» διευκολύνουν τις επενδύσεις.
Στη Γαλλία επίσης, οι KNDS και Thales ακμάζουν, ενισχυμένες από ένα σχέδιο της ΕΕ ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ και μια ώθηση για «στρατηγική αυτονομία». Η παραγωγική τους ικανότητα προσελκύει τα περισσότερα συμβόλαια, περιθωριοποιώντας τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Ωστόσο, τα ηχηρά λόγια για μια «κυρίαρχη» Ευρώπη και μια κοινή άμυνα συγκρούονται με την πραγματικότητα: Η Ευρώπη εξακολουθεί να εξαρτάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ασφάλειά της και αγωνίζεται να συντονίσει μια κοινή βιομηχανική πολιτική.
Την ίδια ώρα , ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε πιέζει τις 32 χώρες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας να αυξήσουν τουλάχιστον στο 5% του ΑΕΠ τους τις δαπάνες τους στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας μέχρι το 2032.
Ενας στόχος που έχει διατυπωθεί κατ’ επανάληψη από τους συνεργάτες του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Μέχρι τώρα, 22 χώρες του ΝΑΤΟ έχουν πιάσει τον στόχο του 2% που είχε τεθεί το 2014.
Αλλά η αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ μέχρι το 2032 θα απαιτούσε μια σημαντική δημοσιονομική προσαρμογή , που θα κόστιζε πολύ ακριβά στην πραγματική οικονομία και τα νοικοκυριά. Οσο και αν οι αμυντικές δαπάνες δεν θα μετράνε στους κανόνες του «ζουρλομανδύα» που λέγεται Σύμφωνο Σταθερότητας.
Αλλωστε, ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας προειδοποίησε επισκεπτόμενος την πρόεδρο της Κομισιόν, φον ντερ Λάιεν , πώς δεν κουβεντιάζει καν την έκδοση ευρωομολόγων για την άμυνα της ΕΕ.
* Μιχάλης Ψύλος
[email protected]
acf_relationship_post_title field=”related_inarticle_post”]
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
