LIFE
02/05/2025 | 14:14
H Nία Βαρντάλος συνεχίζει να εκπλήσσει: Μετά την οικογένεια Πορτοκάλος, ανεβάζει «Τα Μικρά Όμορφα Πράγματα» στα ελληνικά σε Αθηναϊκή σκηνή [videos]
Η πρωταγωνίστρια και συγγραφέας του My Big Fat Greek Wedding παρουσιάζει το Tiny Beautiful Things στην Αθήνα, για πρώτη φορά στα ελληνικά “Πείτε μου μια λέξη, οποιαδήποτε λέξη, και θα σας δείξω πώς η ρίζα αυτής της λέξης είναι ελληνική”.
Αυτά ήταν τα αθάνατα λόγια του αείμνηστου ηθοποιού Μάικλ Κόνσταντιν, ο οποίος υποδυόταν τον πατριάρχη Γκας Πορτοκάλος στην παγκόσμια επιτυχία του 2002 My Big Fat Greek Wedding (Γάμος Α Λα Ελληνικά). Μετά από άλλες δύο ταινίες της σειράς – και μια πληθώρα άλλων τίτλων στο ενεργητικό της – η σεναριογράφος και πρωταγωνίστρια της ταινίας, Νία Βαρντάλος, πρόκειται να γνωρίσει ακόμη καλύτερα την ελληνική γλώσσα.
Έχοντας κερδίσει την αναγνώριση για τη συγκινητική, αλλά και αστεία θεατρική παράσταση Tiny Beautiful Things (Μικρά Όμορφα Πράγματα), βασισμένη στο βιβλίο της Σέριλ Στρέιντ, η Βαρντάλος μεταφέρει το έργο -που έκανε πρεμιέρα στο Public Theatre της Νέας Υόρκης τον Νοέμβριο του 2016- στην Ελλάδα. Η Βαρντάλος όχι μόνο θα συν-σκηνοθετήσει το έργο της στο ιστορικό Θέατρο Παλλάς στην Αθήνα τον Μάιο, αλλά και θα παίξει για πρώτη φορά στα ελληνικά.
Το Euronews Culture συνάντησε τη Βαρντάλος για να μιλήσει για το θέατρο, τη θλίψη, τη γλώσσα και τι σημαίνει να επιστρέφεις στην πατρίδα.
Euronews: Φαντάζομαι ότι πολλοί από το κοινό μας σας γνωρίζουν καλύτερα για τη δουλειά σας στον κινηματογράφο, αλλά θα ήθελα πολύ να ακούσω τι σας τραβάει στο θέατρο.
Νία Βαρντάλος: Μεγάλωσα στο Γουίνιπεγκ του Καναδά και οι γονείς μου με πήγαιναν στα πάντα – στην όπερα, στο μπαλέτο, σε μικρές θεατρικές παραστάσεις, σε φεστιβάλ κινηματογράφου. Ήξερα από νωρίς ότι αυτό είναι που ήθελα να κάνω. Έκανα πάρα πολύ θέατρο πριν το Second City στο Σικάγο με οδηγήσει να σκεφτώ την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Και έτσι, ανάμεσα στις ταινίες, επιστρέφω και κάνω θέατρο, κάτι που εξοργίζει σε μεγάλο βαθμό τους ατζέντηδες μου, γιατί, φυσικά, θέλουν απλώς να πάω να κάνω άλλη μια ταινία!
Euronews: Τι ήταν αυτό στο Tiny Beautiful Things που σας έκανε να θέλετε να το προσαρμόσετε για το θέατρο;
NΒ: Προέκυψε από μια όμορφη συνεργασία. Έψαχνα κάτι να κάνω με τον Τόμας Κέιλ. Μου είχε προτείνει μια παράσταση στο Broadway πριν από χρόνια, αλλά την απέρριψα επειδή η κόρη μου μόλις είχε ξεκινήσει τον παιδικό σταθμό. Αργότερα, μου έδωσε το βιβλίο της Σέριλ Στρέιντ και μου είπε: “Νομίζω ότι αυτό είναι θεατρικό έργο”. Και όταν το διάβασα, μου άνοιξε παλιές πληγές και νέες δυνατότητες. Δεν είχα ποτέ διασκευάσει βιβλίο ή δεν είχα παίξει έναν τέτοιο ρόλο, και ήταν τρομακτικό, πράγμα που συνήθως μου λέει ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος δημιουργικά.
Euronews: Και τώρα φέρνετε το Tiny Beautiful Things στην Αθήνα και το παρουσιάζετε στα ελληνικά! Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
NΒ: Είναι εξίσου τρομακτικό και συναρπαστικό. Ο συν-σκηνοθέτης μου, που είναι και σύντροφός μου, με άκουσε να εγκρίνω διεθνείς παραγωγές σε άλλες γλώσσες και με ρώτησε: “Γιατί όχι στην Ελλάδα;” Κι έτσι το προχωρήσαμε. Είναι η πρώτη φορά που παίζω στα ελληνικά. Έχω ξυπνήσει με κρύο ιδρώτα, μερικές φορές σκέφτομαι: “Γιατί το κάνω αυτό;”. Αλλά, πάντα ήθελα να αναβαθμίσω τα ελληνικά μου για να γίνω καλύτερη. Και, ξέρετε, υπάρχει καλύτερος τρόπος να γίνεις καλύτερος, από το να πιέσεις τον εαυτό σου να παίξει σε ένα θεατρικό έργο; Δε νομίζω. Αλλά πλέον μιλάμε ελληνικά μόνο στο σπίτι, πράγμα που έχει βοηθήσει πολύ.
Euronews: Φέρνοντάς το στην Ελλάδα, χρειάστηκε να προσαρμόσετε καθόλου το έργο όσον αφορά τη γλώσσα και το πλαίσιο;
ΝΒ: Ζήτησα από τον Σπύρο (Κατσαγάνη) να έχει ελεύθερη πρόσβαση στο υλικό. Είπα: “Δεν είμαι η μόνη που πιστεύει στην τέχνη: “Είσαι στιχουργός, κάνε το όμορφο πράγμα που έχει η γλώσσα μας, που είναι η μεταφορά και οι εξηγήσεις”.
Ήταν πραγματικά μια ενδιαφέρουσα διαδικασία. Για παράδειγμα, η Σέριλ Στρέιντ λέει ότι η τελευταία λέξη που της είπε η μητέρα της ήταν “αγάπη”. Στα ελληνικά, έπρεπε να το κάνουμε ενεργητικό ρήμα. Και αυτό έγινε απλά μια υπέροχη συζήτηση. Τελικά, ο Σπύρος δημιούργησε μια υπέροχη μετάφραση.
Euronews: Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε όταν προετοιμάζεστε για ένα έργο;
NΒ: Το σπάω σε κομμάτια και δουλεύω καθημερινά σε κάθε τμήμα. Επαναλαμβάνω συνεχώς τις ατάκες – ακόμη και όταν γυρίζω, επαναλαμβάνω τις ατάκες όλων των χαρακτήρων, όχι μόνο τις δικές μου. Πρέπει οι λέξεις να νιώθουν αληθινές στο σώμα μου. Αυτό με ηρεμεί. Ακόμα και μετά την πρεμιέρα του Tiny Beautiful Things στη Νέα Υόρκη, ο σκηνοθέτης Τόμας Κέιλ ήρθε στο θέατρο νωρίς ένα βράδυ για κάτι και με βρήκε πάλι στο θέατρο να λέω ακόμα ατάκες. Είναι ακριβώς αυτό που κάνω.
Euronews: Το να παίζετε στην Ελλάδα μοιάζει με μια στιγμή – ορόσημο;
NΒ: Είναι. Είναι μια μεθυστική εμπειρία. Και είναι μια εμπειρία από την οποία θα πρέπει να απομακρυνθώ συναισθηματικά, προκειμένου να μπορέσω να κάνω το έργο χωρίς να κλαίω σε όλη τη διάρκειά του. Θυμάμαι όταν γυρίσαμε το My Life in Ruins στον Παρθενώνα, είχα πρησμένα μάτια επειδή ήμουν συγκλονισμένη.
Η ιστορία που βρίσκεται στα γονίδιά μας, στο DNA μας είναι απλά πάντα παρούσα στις σκέψεις μου. Και θα είναι καταπληκτικό να κοιτάζω ένα πλήρως ελληνικό κοινό. Και, ξέρετε, είμαι πολύ συναισθηματικό άτομο – κλαίω αυτή τη στιγμή! Θα είναι υπέροχα.
Και κάθε κοινό είναι διαφορετικό, ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί. Κάτι τόσο απίστευτο συνέβη στη Νέα Υόρκη ένα βράδυ. Μάλιστα, οι New York Times έγραψαν γι’ αυτό. Σε ένα σημείο του έργου, λέω, «τρία χρόνια αργότερα, θα στεκόμουν σε ένα χωράφι όχι μακριά από εκείνο το παζάρι, κρατώντας τις στάχτες του σώματος της μητέρας μου στις παλάμες μου». Κοιτούσα το κοινό και, ξέρετε, δεν βλέπεις πραγματικά μάτια ή πρόσωπα, αλλά βλέπεις τα σχήματα των ανθρώπων. Και όταν το είπα αυτό, μια γυναίκα είπε ακούσια: “Ω, Θεέ μου”. Απλώς αντέδρασε με θλίψη και στη συνέχεια ένιωσε αμέσως ντροπή για το ξέσπασμά της. Συμβαίνει, και φυσικά, κανένας από εμάς στη σκηνή δεν επηρεάστηκε. Αλλά αυτό που είδα ήταν τόσο συγκινητικό – είδα αυτούς τους κουρασμένους, σκληρούς Νεοϋορκέζους να φτάνουν μπροστά και να της βάζουν ένα χέρι στον ώμο. Αργότερα μου έγραψε και μου είπε ότι είχε χάσει τη μητέρα της ένα χρόνο πριν.
Euronews: Αυτό είναι απίστευτα συγκινητικό. Το έργο άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεστε για τη θλίψη;
NΒ: Με κάνει να συνειδητοποιώ συχνά ότι όλοι έχουν ένα μυστικό. Οι άνθρωποι κυκλοφορούν και τους συναντάς τυχαία και δεν είναι ακριβώς ευχάριστοι, αλλά όλοι έχουν κάτι. Κουβαλούν απώλεια και θλίψη και λαχτάρα και επιθυμία και χρέος και τόσα πολλά πράγματα. Έτσι, με έκανε να συνειδητοποιήσω πολύ περισσότερο.
Euronews: Έχετε άλλα ευρωπαϊκά έργα στα σκαριά;
NΒ: Ναι, έχω τρεις ταινίες στα σκαριά που θα μπορούσαν άνετα να γυριστούν στην Ευρώπη! Είμαι τόσο ευτυχισμένη όταν βρίσκομαι εκεί. Αν κάποιος που διαβάζει έχει φορολογική πίστωση στη χώρα του – ας κάνουμε μια χριστουγεννιάτικη ταινία! Μιλάω σοβαρά – στείλτε μου μήνυμα!
Euronews: Έχετε κάποιο ονειρεμένο έργο που δεν έχετε κάνει ακόμα;
NΒ: Ναι, θα ήθελα πολύ να παίξω σε κάτι που δεν έχω γράψει εγώ. Μου αρέσει να παίζω πράγματα που δεν έχω ξανακάνει. Θα ήθελα να κάνω μια μουσική ταινία. Και πάλι, ξέρετε, είναι κάτι που δεν έχω γράψει. Είναι ένα δώρο που μπορώ να γράφω και να δημιουργώ τη δική μου δουλειά, αλλά συχνά οι άνθρωποι νομίζουν ότι δεν θέλω να παίξω στο δικό τους πράγμα ή ότι θα προσπαθήσω να το ξαναγράψω. Αλλά δεν θα αλλάξω ούτε μια πρόταση όταν με βάλουν σε κάτι που δεν έγραψα εγώ!
Euronews: Υπάρχουν ελληνικές ταινίες ή μουσική που θα προτείνατε στους αναγνώστες μας;
NΒ: Ναι! Το Suntan είναι μια όμορφη ελληνική ταινία – μια κωμωδία μέχρι να μην είναι. Σκεφτείτε το «Παράσιτα», αλλά ελληνικό. Και λατρεύω την Άννα Βίσση – είναι ένας θρύλος της ποπ. Για το My Big Fat Greek Wedding 3, επέμενα να χρησιμοποιήσω μόνο ελληνική μουσική από τη στιγμή που “προσγειωνόμαστε” στην Ελλάδα. Το στούντιο με άφησε να το κάνω, και είμαι ευγνώμων. Παρεμπιπτόντως, ολόκληρη η ταινία γυρίστηκε στην Ελλάδα – αναδημιουργήσαμε την κουζίνα του Πορτοκάλος και ακόμη και το αεροδρόμιο του Σικάγο στην Αθήνα.
Euronews: Μια τελευταία, ενδεχομένως αμφιλεγόμενη ερώτηση… πίνετε φραπέ ή freddo espresso;
NΒ: Freddo espresso μέτριο. Στην πραγματικότητα νομίζω ότι είμαι ένα εξαιρετικά πολωτικό άτομο όταν πρόκειται για τον freddo espresso μου, επειδή δεν χρησιμοποιώ καλαμάκι… μου αρέσει να βάζω όλο μου το πρόσωπο μέσα… μοιάζω με γάτα!
Mε πληροφορίες από gr.euronews.com
