ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ
19/04/2025 | 13:00
Το σύμπαν περιστρέφεται μία φορά κάθε 500 δισεκατομμύρια χρόνια: Αυτό ίσως εξηγεί τη θεωρία του Hubble για την ασύμμετρη διαστολή του [videos]
Το 1929, ο αστρονόμος Edwin Hubble δημοσίευσε μια εργασία που αποδεικνύει ότι το σύμπαν διαστέλλεται.Έτσι δημιουργήθηκε η σταθερά Hubble, ο αριθμός που περιγράφει πόσο γρήγορα διαστέλλεται το σύμπαν.
Αλλά τελικά δημιούργησε ένα παζλ, που ονομάζεται Hubble tension, επειδή αυτή η κοσμική διαστολή διαφέρει ανάλογα με τα κοσμικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνται για τη μέτρησή της.
Ένα νέο μαθηματικό μοντέλο θα μπορούσε να επιλύσει την «ένταση» του Hubble υποθέτοντας ότι το σύμπαν περιστρέφεται.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, υποδηλώνει ότι το σύμπαν μας ολοκληρώνει μια περιστροφή κάθε 500 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτή η εξαιρετικά αργή περιστροφή θα μπορούσε να επιλύσει τη διαφορά μεταξύ των διαφορετικών μετρήσεων της σταθεράς Hubble.
«Το τυπικό κοσμολογικό μοντέλο της συμφωνίας έχει κάποιες ατέλειες», είπε ο συν-συγγραφέας της μελέτης István Szapudi, αστρονόμος στο Ινστιτούτο Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Mānoa, στο Live Science σε ένα email. «Μια αργή περιστροφή του σύμπαντος θα μπορούσε να λύσει το παζλ Hubble».
Οι αστρονόμοι μετρούν τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος με διάφορους τρόπους. Ο ένας περιλαμβάνει την εξέταση των σουπερνόβα – τους εκρηκτικούς θανάτους γιγάντων αστεριών – και τη μέτρηση του πόσο γρήγορα υποχωρούν αυτά τα σουπερνόβα. Η άλλη μέθοδος χρησιμοποιεί το κοσμικό υπόβαθρο μικροκυμάτων, την ακτινοβολία που υπάρχει 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Ωστόσο, αυτές οι δύο μετρήσεις διαφέρουν κατά περίπου 10% .
Η ιδέα ενός περιστρεφόμενου σύμπαντος δεν είναι νέα. Ο μαθηματικός Kurt Gödel εισήγαγε την ιδέα σε μια εργασία του 1949 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Reviews of Modern Physics. Άλλοι ερευνητές, όπως ο Stephen Hawking, έχουν επίσης εξερευνήσει αυτή τη θεωρία. Στη νέα μελέτη, η ομάδα εφάρμοσε την περιστροφή στην τάση Hubble. Επειδή όλα τα ουράνια αντικείμενα – συμπεριλαμβανομένων των πλανητών, των αστεριών, των γαλαξιών και των μαύρων τρυπών – περιστρέφονται, αυτή η συμπεριφορά επεκτείνεται φυσικά στο σύμπαν ως σύνολο, πρότειναν οι συγγραφείς της μελέτης.
«Προς μεγάλη μας έκπληξη, διαπιστώσαμε ότι το μοντέλο μας με περιστροφή επιλύει το παράδοξο χωρίς να έρχεται σε αντίθεση με τις τρέχουσες αστρονομικές μετρήσεις», είπε ο Szapudi.
Η προτεινόμενη ταχύτητα με την οποία μπορεί να περιστρέφεται το σύμπαν είναι πολύ αργή για να ανιχνευθεί, αλλά θα εξακολουθούσε να επηρεάζει τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος και δεν απαιτεί νέα φυσική.
Ωστόσο, το μοντέλο ενσωμάτωσε μόνο κάποια από τη φυσική που πιστεύεται ότι παίζει. «Χρησιμοποιούμε τη Νευτώνεια φυσική με κάποια στοιχεία από τη Γενική Σχετικότητα», είπε ο Szapudi. «Θα ήταν επιθυμητή μια πλήρης θεραπεία [Γενικής Σχετικότητας]».
Εξήγησε επίσης ότι η δουλειά τους υποθέτει ότι το σύμπαν είναι ομοιόμορφο και δεν διέφερε σε πυκνότητα καθώς εξελίχθηκε. Σε μελλοντικές έρευνες, η ομάδα θα αντιπαραβάλει το μοντέλο του περιστρεφόμενου σύμπαντος με άλλα κοσμολογικά μοντέλα.
