ΓΝΩΜΕΣ
15/04/2025 | 06:30
Όταν ανθίζει η Πασχαλιά: «Σημασία δεν έχει πόσα δίνεις, αλλά με πόση αγάπη τα δίνεις… Σημασία δεν έχει πόσα κάνεις αλλά πόση αγάπη βάζεις σ’ αυτό που κάνεις»…
Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (Ντίνου) ΑΥΓΟΥΣΤΗ*, Λάρισα
Σε «απόσταση αναπνοής» βρισκόμαστε από το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου που περιμένουμε με προσμονή. Οι περισσότεροι από εμάς θα κατακλύσουν τους ιερούς χώρους των εκκλησιών, με σκοπό να γιορτάσουν την Ανάσταση του Κυρίου.
Προηγείται η προετοιμασία της Μεγάλης Σαρακοστής, με νηστεία πνευματική και υλική, ταπείνωση και προσευχή. Η επανάληψη του θείου δράματος ,που προηγείται, ενισχύει τις αντοχές μας και μας δίνει ελπίδες για το μέλλον.
Τι σημαίνει όμως η Ανάσταση για τη δική μας ζωή; Τα πάθη του Χριστού συμβολίζουν τα πάθη της καθημερινότητας του ανθρώπου και μας υπενθυμίζουν ότι τίποτε στη ζωή δεν είναι εύκολο και δεδομένο. Μας δίνεται ακόμα η ευκαιρία να ρίξουμε όλοι μια διεισδυτική ματιά στον εσωτερικό μας κόσμο, εκεί που κρύβονται οι πραγματικές αξίες της ζωής.
- Η απόφαση μας να γιορτάσουμε αυτή την ημέρα, το Πάσχα της Λαμπρής, δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα απλής συνήθειας, παράδοσης και εθίμου αλλά γνήσιας και ειλικρινούς ανάγκης να συμμετέχουμε σε αυτή την μεγάλη εορτή.
Η κάθε Ανάσταση απαιτεί την αναμέτρηση με το σκότος. Η ιστορία του Ιησού διδάσκει, για το κάθε άτομο ξεχωριστά, ότι παρά τις δυσκολίες και τις προσπάθειες στο τέλος έρχεται η «νίκη». Όπως ο Ιησούς που σταυρώθηκε από τους ανθρώπους αλλά στο τέλος κατάφερε να νικήσει το θάνατο.
Αυτό είναι το νόημα της Ανάστασης! Δεν αξίζει να λέμε το Χριστός Ανέστη και να μην είμαστε συμφιλιωμένοι με το Θεό, τον συνάνθρωπο μας και τον εαυτό μας. Το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού καταυγάζει όλη την ανθρώπινη ζωή με ζωογόνο φως. Ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, μας στηρίζει η αναστάσιμη εμπειρία.
Ο ανθρώπινος νους δεν χωράει το αναμφισβήτητο θαύμα. Η καρδιά, όμως, διαισθάνεται την αλήθεια αυτή και κτυπά δυνατά ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη!
- Τα πασχαλινά ήθη και τα έθιμα έρχονται να συμπληρώσουν τη χαρά μας και να μας χαρίσουν λίγες στιγμές ξεγνοιασιάς, με τη σκέψη στραμμένη σ΄ εκείνους που βρίσκονται κάτω από τη δίνη της αρρώστιας, της σκλαβιάς και παράλογων πολέμων.
Το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη, τα λουλούδια που μαζεύουμε για τον Επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή, οι λαχταριστές φλαούνες της Κύπρου, το τσούγκρισμα των αυγών μετά την Ανάσταση -που συμβολίζει τη συντριβή του τάφου του Χριστού- το απολαυστικό τσουρέκι την μέρα της Λαμπρής, και άλλα πολλά συμπληρώνουν τη χαρά για το μέγα γεγονός της Ανάστασης.
Ας αντικρίσουμε λοιπόν την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία, για να ενώσουμε τα χέρια και μαζί να περπατήσουμε στο δύσβατο μονοπάτι προς την κορφή. Μόνη διέξοδος που μας απέμεινε είναι η πίστη μας πως ό,τι κι αν γίνει θα μπορέσουμε να στήσουμε το δικό μας ανάχωμα αντίστασης απέναντι στις ανυπέρβλητες δυσκολίες…
- Όσο δύσκολα και αν περνάμε τώρα, στον αέναο κύκλο της ζωής, η δική μας ανάσταση αργά ή γρήγορα, πάντοτε θα ‘ρθει.
Η Μητέρα Τερέζα της Καλκούτας έλεγε: «Σημασία δεν έχει πόσα δίνεις, αλλά με πόση αγάπη τα δίνεις. Σημασία δεν έχει πόσα κάνεις αλλά πόση αγάπη βάζεις σ’ αυτό που κάνεις».
Το Άγιο Φως της Ανάστασης, ας φωτίσει τις ψυχές και τις ζωές όλων μας. Καλή Ανάσταση και Καλή Πασχαλιά. Χρόνια πολλά!
* Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Ακαδημαϊκός Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
av.avgoustiνο[email protected]
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
