ΓΝΩΜΕΣ
12/04/2025 | 07:59
Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει με την υπόθεση των Τεμπών: Η άνευ προηγουμένου τραγωδία και το πραγματικό δυστύχημα για την Ελλάδα…
Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ, Πρώτο Θέμα
Το κράτος δείχνει την μπαχαλοποίηση του σε όλο του το μεγαλείο. Από την πρώτη στιγμή του δυστυχήματος μέχρι και σήμερα δύο χρόνια μετά στην προσπάθεια αναζήτησης απαντήσεων για την εθνική αυτή τραγωδία. Που οφείλονται πρωτίστως στους συγγενείς που βιώνουν την τεράστια απώλεια των παιδιών τους αλλα και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό.
Η μεγάλη αποτυχία της κυβέρνησης είναι φυσικά ότι έχει και η ίδια ευθύνη για αυτή την μπαχαλοποίηση. Ότι τα τρένα δεν λειτουργούσαν σωστά, ότι η τύχη εκατοντάδων ανθρώπων είχε αφεθεί στα χέρια ενός ανθρώπου που μάλιστα ο ίδιος δεν ήταν κατάλληλος για αυτή τη δουλειά.
Ότι οι μηχανισμοί διαχείρισης κρίσης δεν λειτούργησαν από την πρώτη στιγμή, και οι αστυνομικές, πυροσβεστικές και ανακριτικές αρχές θύμιζαν κάτι από την περίπτωση (παρωδία) των πρακτόρων της ΕΥΠ που έφτασαν και έψαχναν τα όπλα τους στο Ναϊρόμπι στην υπόθεση Οτσαλάν…
- Και στο τέλος, όταν αυτή η περίφημη Ανεξάρτητη Αρχή του ΕΔΟΣΑΑΜ συγκροτήθηκε με καθυστέρηση, προφανώς επανδρώθηκε με ακατάλληλους ανθρώπους, πάντως όχι άριστους , με αποτέλεσμα το σημερινό μπάχαλο. Που οδήγησε και στην παραίτηση του κ. Παπαδημητρίου.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τα Τέμπη είναι καθαρές και δεν μπορούν να συγκαλυφθούν. Τα στοιχεία είναι όλα εκεί: οι γραμμές, η τηλεδιοικηση που δεν υπήρχε, ο σταθμάρχης που είχε μείνει μόνος του και, όπως φαίνεται, ρουσφετολογικά είχε προσληφθεί, ο ακατάλληλος πίνακας…
Είναι επίσης η βιασύνη να κλείσει το θέμα με την απόδοση της ευθύνης στον σταθμάρχη, με το επιχείρημα ότι ακόμα κι αν όλα υπήρχαν και λειτουργούσαν σωστά, το ανθρώπινο λάθος δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αυτό όμως δεν είναι επιχείρημα.
Και αυτό που επίσης προκάλεσε την κοινή γνώμη είναι ότι ο αρμόδιος υπουργός, που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, επιβραβεύθηκε, βλέποντας το όνομά του και πάλι στις λίστες του κυβερνώντος κόμματος.
Όμως η απλή απόδοση στην κυβέρνηση των ευθυνών που της ανήκουν δεν ηταν ένα «εμπορικό» και πιασάρικο σύνθημα. Γιατί φυσικά θα έπρεπε να διευρυνθεί η έρευνα σε όλο το άρρωστο ελληνικό Δημόσιο, στις ευθύνες και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Έτσι ξεκίνησε η ιστορία του ξυλολίου, που πρώτος προώθησε στη δημόσια συζήτηση ο Κυριάκος Βελόπουλος. Χωρίς καν να υπάρχει από τότε ίχνος ή πληροφορία για ίχνος ξυλολίου στα υπολείμματα της σύγκρουσης, φτιάχτηκε το σενάριο. «Ξυλόλιο που μετέφεραν, λαθρέμποροι παράνομα για τη νόθευση καυσίμων».
- Και αφού, χωρίς καμία ένδειξη ή απόδειξη, στήθηκε το σενάριο, ακολούθησε ο καμβάς πάνω στον οποίο στηρίχθηκε η ιστορία της συγκάλυψης. Που βρήκε φυσικά πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί, λόγω των αστοχιών και των λαθών στους κυβερνητικούς χειρισμούς και την τραγική ανικανότητα των αρμόδιων υπηρεσιών.
Αφού θεωρήθηκε δεδομένο ότι υπήρχε παράνομο φορτίο ξυλολίου, εύκολα συνδέθηκε με το «μπάζωμα», που έγινε , σύμφωνα με τη θεωρία, για να κρύψει η κυβέρνηση το ξυλόλιο. Ακόμη κι αν, βεβαίως, το «μπάζωμα» έγινε μόνο από τη μία πλευρά των γραμμών, λες και το ξυλόλιο θα προτιμούσε μόνο αυτή την πλευρά και όχι την άλλη.
Προφανώς υπερεκτιμούν τις ικανότητες της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι μέσα σε μια ώρα από το δυστύχημα είχε την ετοιμότητα και τα αντανακλαστικά να θέσει σε εφαρμογή ένα σκοτεινό σχέδιο συγκάλυψης, με την εμπλοκή δεκάδων προσώπων και των Αρχών, για να καλύψει κάποιον λαθρέμπορο καυσίμων ,όσο μεγάλος κι αν ήταν αυτός…
Τι πιο απλό , να τον αποκαλύψει αμέσως και να τον ρίξει στα «σκυλιά», ώστε να παραπλανήσει πραγματικά την κοινή γνώμη από τις ευθύνες της στο δυστύχημα.
Καθώς το ένα λάθος φέρνει το άλλο, λειτουργώντας και υπό το καθεστώς πανικού καθώς έρχονταν και οι εκλογές, και επαναπαυμένη μετα με την εκλογική νίκη της, η κυβέρνηση άφησε την υπόθεση στα χέρια των συνωμοσιολόγων, των αυτοδίδακτων πραγματογνωμόνων και των φιλόδοξων πολιτικών που βρήκαν ατζέντα για να επιβιώσουν πολιτικά. Τραβώντας έτσι μαζί και ολόκληρο τον ελληνικό λαό, που οργισμένος ζητά δικαιοσύνη, απόδοση ευθυνών και τιμωρία των ενόχων.
- Ετσι συνέβη το απίθανο: να μην είναι υποχρεωμένος αυτός που προβάλλει τη θεωρία του να την αποδείξει, αλλά όλοι οι υπόλοιποι να πρέπει να αποδείξουν ότι δεν ισχύει.
Και όταν τώρα προκύπτουν στοιχεία που δείχνουν ότι δεν υπήρχε δεξαμενή για το ξυλόλιο, οι συνωμοσιολόγοι επιμένουν: «Δεν μπορεί. Κάπου θα ήταν κρυμμένη, κι ας μην φαίνεται κι ας μην υπάρχει χώρος που θα μπορούσε να κρυφτεί..»
Όταν οι επιστήμονες (ακόμα και οι “Λακαφώσηδες”) παραδέχονται ότι η ύπαρξη ξυλολίου στα δείγματα του χώματος μπορεί να προέρχεται και από καύση άλλων υλικών και δεν είναι απόδειξη ύπαρξης δεξαμενής…
Έχοντας πείσει έναν λαό ότι έγινε συγκάλυψη , για την οποία ούτε το αντικείμενο έχει αποδειχθεί ούτε το κίνητρο ,φτάσαμε δύο χρόνια μετά, με το πολυαναμενομενο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ να δημοσιοποιείται χωρίς να περιμένουν το Πολυτεχνείο ,τον Δημόκριτο η κάποιο έγκριτο Ξένο Πανεπιστήμιο να αποφανθεί περί των αιτίων της πυρόσφαιρας. Αναπαράγοντας απλώς γνώμες βάσει των πειραμάτων του Λακαφωση.
Καταρρέοντας ακόμη ένα επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι συνέστησε έστω και με καθυστέρηση έναν αξιόπιστο, ανεξάρτητο και έγκυρο μηχανισμό…
- Η θεωρία της συγκάλυψης ήταν εύκολο σύνθημα και βολικη για πολιτική εκμετάλλευση.
Να μην ξεχάσουμε όμως ότι το τραγικό δυστύχημα δεν ήταν η έκρηξη των «δεξαμενών ξυλολίου» των 3,5 ,των 5 ή των 15 τόνων ξυλολίου που έλεγαν οι αυτοαποκαλούμενοι «ειδικοί» .
Ήταν η σύγκρουση δύο τρένων που μπήκαν στην ίδια γραμμή, από ανθρώπινο λάθος, που πιθανότατα δεν θα είχε συμβεί αν όλα λειτουργούσαν σωστά. Και δυστυχώς, ακομη δεν λειτουργούν σωστά ούτε και τώρα 26 μήνες μετα…Αυτό είναι το πραγματικό δυστύχημα για την χώρα..
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
