ΓΝΩΜΕΣ
03/03/2025 | 06:00
Η δημόσια κατακραυγή έχει βαθύτερα αίτια: Συσσωρευμένη οργή για τα λάθη και τα φαινόμενα αλαζονείας και για τη νοοτροπία της ατιμωρησίας, που διαπερνά όλο το πολιτικό φάσμα
Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ*, Καθημερινή – Αθήνα
Καθώς η λαϊκή δυσαρέσκεια κλιμακώνεται, με αποκορύφωμα τις προγραμματισμένες μαζικές συγκεντρώσεις της Παρασκευής, η χώρα βυθίζεται σε ένα κλίμα σύγχυσης και απογοήτευσης.
Δεν είναι μόνον η τραγωδία των Τεμπών που ανέδειξε τις ανεπάρκειες του συστήματος. Και δεν είναι μόνον οι σοβαρές ελλείψεις στον τρόπο διαχείρισης του θέματος από την κυβέρνηση.
Είναι η συσσωρευμένη οργή για τα λάθη και τα φαινόμενα αλαζονείας των τελευταίων πέντε ετών, αλλά είναι και κάτι ακόμη βαθύτερο, που υπερβαίνει τη σημερινή κυβέρνηση. Η αγανάκτηση για τη νοοτροπία της ατιμωρησίας, που διαπερνά όλο το πολιτικό φάσμα.
Κανείς δεν αναλαμβάνει ευθύνες. Κατά καιρούς υπάρχουν κάποιοι που το κάνουν, αλλά είναι οι εξαιρέσεις. Είναι η αίσθηση της ανεπάρκειας, αλλά και η διάχυτη αντίληψη περί διαφθοράς, οι οποίες έχουν ενίοτε τραγικές συνέπειες.
- Πέρα από τις αντιδικίες και τις κατηγορίες περί ευθυνών και συγκάλυψης για τα Τέμπη, στο στόχαστρο βρίσκεται η πολιτική ελίτ που κυβέρνησε τα τελευταία πενήντα χρόνια και σε μεγάλο βαθμό αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών.
Υπάρχουν, προφανώς, και περιπτώσεις εξαιρετικών πολιτικών και κρατικών λειτουργών που τίμησαν τα αξιώματά τους και των οποίων η συμβολή αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία καθώς έλαβε χώρα εντός αυτού τού εν πολλοίς σάπιου περιβάλλοντος. Ωστόσο, οι περισσότεροι απογοήτευσαν τους πολίτες. Εξ ου και το πρόσφορο έδαφος για το ξέσπασμα και την αυξανόμενη αναταραχή.
Το κλίμα που επικρατεί θυμίζει έντονα εκείνο της εποχής των «Αγανακτισμένων» της οικονομικής κρίσης, πριν από 15 χρόνια.
Συντονισμένες δράσεις σε όλη την Ελλάδα έχουν μετατρέψει τις διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου σε σημείο-καμπή για την εναντίωση στο διαχρονικά ανίκανο κράτος.
Η μεγεθυντική επίδραση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που έχουν αποκτήσει πολλή μεγαλύτερη επιρροή και πυροδοτούν τη νέα έκρηξη οργής, επιδεινώνει μια ήδη τεταμένη κατάσταση.
Εκμεταλέυονται την κατάσταση
Καθώς κορυφώνεται αυτό το τεράστιο κύμα λαϊκής διαμαρτυρίας, αναρχικές και ακροδεξιές ομάδες κινητοποιούνται για να εκμεταλλευθούν την κατάσταση.
Σε αυτό το περιβάλλον αντίδρασης, που συχνά φθάνει στην ισοπέδωση, τα λεγόμενα αντισυστημικά κόμματα, τόσο της άκρας Αριστεράς όσο και της άκρας Δεξιάς, κερδίζουν έδαφος, καταγγέλλοντας τα πάντα και παντού, με κάποια εξ αυτών να επενδύουν παράλληλα και σε μια επικίνδυνη συνωμοσιολογία.
Είναι περισσότερο δυνάμεις αντίδρασης παρά διακυβέρνησης. Προσφέρουν απλουστευτικές απαντήσεις σε σύνθετα ζητήματα, οι οποίες δεν προσφέρουν λύσεις.
- Ωστόσο, το πολιτικό σύστημα δοκιμάζεται. Οχι μόνον η κυβέρνηση, αλλά και τα δύο κύρια κόμματα της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης με κυβερνητικό παρελθόν, έργο και ευθύνες.
Τέλος, ελλοχεύει ο κίνδυνος η κοινωνική ένταση να εκληφθεί ως «ευκαιρία» από κάποιους όχι μόνον εντός, αλλά και εκτός συνόρων. Με το πολιτικό τοπίο θολό και κατακερματισμένο, το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα στο σημερινό ασταθές παγκόσμιο και περιφερειακό περιβάλλον είναι μια παρατεταμένη εσωτερική κρίση χωρίς ορατή διέξοδο.
* Αθανάσιος Έλλις
Διευθυντής e-Kathimerini
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
