ΓΝΩΜΕΣ
30/03/2025 | 06:20
Γιατί δεν βλέπουν το προφανές; Η στρατιωτική και ενεργειακή σύμπραξη με το Ισραήλ αποτελεί πλέον μονόδρομο: Ο πρωθυπουργός καλείται να ξεκαθαρίσει το τοπίο μετά τις επιλογές του
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα
Η προγραμματισμένη για σήμερα συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ισραηλινό ηγέτη Μπέντζαμιν Νετανιάχου έπρεπε να έχει γίνει πολύ νωρίτερα και όχι κάτω από την πίεση τρίτων πλευρών που ενθαρρύνουν τη στενότερη συνεργασία των δύο χωρών σε στρατηγικούς τομείς.
Η ανάπτυξη ισχυρών συμμαχικών δεσμών με το Ισραήλ καθίσταται μονόδρομος για την Ελλάδα, ειδικότερα μετά την επανεκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ και ανεξάρτητα από το πόσο αυτή η προοπτική ενοχλεί την Τουρκία.
Όπως έχω ήδη επισημάνει σε παλαιότερα άρθρα, η νέα διοίκηση Τραμπ στελεχώνεται από ζηλωτές της θεωρίας της σύγκρουσης των πολιτισμών.
Στη μία πλευρά βρίσκεται ο εβραιοχριστιανικός πολιτισμός με τις κοινές αξίες υπεράσπισης της δυτικής κληρονομιάς και απέναντι βρίσκεται το ριζοσπαστικό Ισλάμ, στην σκοταδιστική του εκδοχή, που σήμερα κηδεμονεύεται από την Τουρκία του Ερντογάν και «αβαντάρεται» εμμέσως από τα κέντρα της παγκοσμιοποίησης, με ισχυρά ερείσματα στην Ευρώπη.
- Αυτή η σαφέστατη διάκριση στρατοπέδων που μάχονται για την παγκόσμια εξουσία, έπρεπε να μας έχει κάνει από πολύ νωρίς να σπεύσουμε να συνταχθούμε με την παράταξη των σύγχρονων «Σταυροφόρων», απλά και μόνο γιατί αυτό επιβάλει η ιστορία μας και η σύγχρονη γεωστρατηγική πραγματικότητα.
- Εχθρός της σημερινής Ελλάδας (όπως και της παλαιότερης) είναι η Τουρκία και κατ’ επέκταση το νέο-οθωμανικό ισλαμικό κίνημα. Όχι η Ρωσία!
Δυστυχώς ο κύριος Μητσοτάκης, για λόγους που θα κληθεί να εξηγήσει ο ιστορικός του μέλλοντος, μοιάζει να αμφιταλαντεύεται ενώπιον μιας επιλογής που για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας μοιάζει κάτι παραπάνω από προφανής.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει διολισθήσει σε παρακολούθημα εκείνης του Ερντογάν και οι αναιμικές κινήσεις μας στην γεωπολιτική σκακιέρα κυριαρχούνται από ανεπίτρεπτη φοβικότητα απέναντι σε ενδεχόμενες αντιδράσεις της Τουρκίας.
Την περασμένη Τετάρτη το Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ) που αναδύεται πλέον ως εθνικό αντίβαρο του ετεροπροσδιοριζόμενου ΕΛΙΑΜΕΠ, από κοινού με το ελληνικό παράρτημα του αμερικανικού ρεπουμπλικανικού κόμματος (Republicans Overseas), οργάνωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εσπερίδα φιλοδοξώντας να υποδείξει στην ελληνική κυβέρνηση το «προφανές».
Την αναγκαστική δηλαδή σύμπλευση με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ του Τράμπ, όχι μόνο στο στρατιωτικό, αλλά και στο ενεργειακό επίπεδο που δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες αμυντικής αποτροπής έναντι της Τουρκίας.
Απευθυνόμενος στους συνέδρους, ο γνωστός Αμερικανο-εβραίος δικηγόρος και αντιπρόεδρος των Republicans Overseas, Μαρκ Ζελ, επιχείρησε με κομψό τρόπο να εξηγήσει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη το προφανές, υπονοώντας ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός μοιάζει να έχει …χάσει επεισόδια και να βρίσκεται κολλημένος στα κελεύσματα της διοίκησης των Δημοκρατικών και του Τζο Μπάιντεν, η οποία όμως ανήκει στο παρελθόν.
Ο Ζελ ήταν φανερό ότι αναφερόταν στον διορισμό του περιβόητου Νίκου Τσάφου στην ευαίσθητη θέση του υφυπουργού ενέργειας.
- Απέφυγε να τον κατονομάσει, αλλά αναφέρθηκε ονομαστικά στα δύο «αφεντικά» του, τον ανθέλληνα πρώην Αμερικανό πρέσβη Τζέφρει Πάιατ και τον σκοτεινό «ντιλαδόρο» Αμος Χόκστειν, τους δύο νεκροθάφτες δηλαδή του ενεργειακού εγχειρήματος του “East Med” που αν είχε υλοποιηθεί θα έφερνε την Ελλάδα πολύ κοντά με το Ισραήλ, θα οδηγούσε στην ενεργειακή της απεξάρτηση και βέβαια θα λειτουργούσε ως ανασχετικός μοχλός ως προς τις ενεργειακές επιδιώξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στο ίδιο μήνυμα ο Ζελ επιφύλαξε και μια σπουδαία είδηση: Όχι μόνο ότι το project με τη νέα διοίκηση Τράμπ παραμένει ζωντανό, αλλά και ότι εκτός από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα και την Κύπρο ενδιαφέρεται να συμμετάσχει και η Ινδία που έχει μεταφέρει αυτή της την πρόθεση επίσημα στην αμερικανική πλευρά!
Στο ίδιο πνεύμα, οι εξέχοντες ομιλητές του συνεδρίου, καθηγητές, στρατιωτικοί και στελέχη του δημόσιου τομέα, εξήγησαν ότι ο East Med αποτελεί για την χώρα μας εγχείρημα στρατηγικής σημασίας που θα μας «παντρέψει» για το ορατό μέλλον με τις ΗΠΑ, κυρίως όμως με το Ισραήλ, αναβαθμίζοντας κάθετα την αποτρεπτική ισχύ της χώρας μας. Προφανή πράγματα δηλαδή.
Δυστυχώς ο κ. Μητσοτάκης μοιάζει να μην καταλαβαίνει. Αξιοποίησε σε κρίσιμη κυβερνητική θέση για την ενεργειακή πολιτική της χώρας έναν διακηρυγμένο πολέμιο του East Med και δολιχοδρομεί ανάμεσα στην εξίσου προφανή ανάγκη σύσφιγξης των σχέσεων με το Ισραήλ και στις ευαισθησίες ή τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει προς τον πρόεδρο Ερντογαν!
Η σημερινή συνάντηση του με τον Νετανιάχου, γίνεται αποκλειστικά και μόνο σε μια προσπάθεια να «κατευναστεί» ο αμερικανικός παράγοντας που έχει εκνευρισθεί με αυτή την ανεξήγητη αβελτηρία, αλλά και χάρις στην επίμονη προτροπή της Κύπρου που μοιάζει να έχει αντιληφθεί πολύ καλύτερα τα πράγματα και παρά το μικρό της μέγεθος «παίζει μπάλα» στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
- Το ερώτημα είναι αν στις επαφές του με την Ισραηλινή ηγεσία ο Ελληνας πρωθυπουργός θα κάνει σαφή αναφορά στο σχέδιο κατασκευής του East Med, από την στιγμή που έχει διορίσει στην κυβέρνηση του έναν από τους αρχιτέκτονες της υπονόμευσης του!
Απορίας άξιον είναι επίσης αν του περνάει από το μυαλό κάποιο ακόμη πιο τολμηρό βήμα για να σφραγιστεί στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, όπως η αναγνώριση(έναντι συγκεκριμένων ανταλλαγμάτων)των Ιεροσολύμων ως πρωτεύουσας του εβραικού κράτους, με δεδομένη μάλιστα την διαρκή επίκληση της ιστορικής πόλης στα νέο-οθωμανικά παραληρήματα του Ερντογάν.
Ασφαλώς τέτοιες «υπερβάσεις» προυποθέτουν πολιτικό τσαγανό που ο κύριος Μητσοτάκης δεν διαθέτει από την στιγμή μάλιστα που έχει επιλέξει να καταστήσει την χώρα καταφύγιο για εκατοντάδες χιλιάδες, αδιευκρινίστου προέλευσης και ποινικού μητρώου ισλαμιστές.
Υπερβάσεις λοιπόν δεν περιμένουμε από έναν εξαρτημένο πρωθυπουργό. Αλλά τουλάχιστον μια διάκριση μεταξύ εχθρών και φίλων της ίδιας του της πατρίδας. Σφιχταγκαλιάζεται με τον Ζελένσκι, με τον Ράμα, με τους Αζέρους και τους Πακιστανούς, την ίδια ώρα που ο υπουργός του των εξωτερικών προσκυνάει τον Ερντογάν. Είναι αυτό εθνική πολιτική;…
* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
