ΓΝΩΜΕΣ
18/03/2025 | 06:20
Είναι ένα ριψοκίνδυνο στοίχημα για τη Δύση ο ρόλος της Τουρκίας: Δεν θα σεβαστεί τις αξίες και τις αρχές του Δυτικού κόσμου, ήδη τις αποστρέφεται και ανοικτά πολεμά…
Του ΓΙΑΝΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ*, Βουλευτής Ν.Δ., Πρώην Υπουργός
Τις τελευταίες ημέρες διεξάγεται, σε διεθνές θεσμικό επίπεδο μάλιστα, μια συζήτηση σχετικά με το ρόλο της Τουρκίας. Η συζήτηση αυτή αφορά, προφανώς, την Ελλάδα, ως κράτος, αλλά και την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, οργανισμούς στους οποίους μετέχει η Ελλάδα.
Η Τουρκία επιδιώκει στενότερη αμυντική και οικονομική συνεργασία με την ΕΕ ως αντάλλαγμα για την ενεργότερη συμμετοχή της στη νέα αρχιτεκτονική ευρωπαϊκής ασφάλεια.
Φτάσαμε, μάλιστα, να συζητάμε για την ενδεχόμενη αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η γείτονα έχει αναπτύξει χιλιάδες στρατιώτες στη βόρεια Συρία και το Ιράκ, και περισσότερους που σταθμεύουν στο Κοσσυφοπέδιο, τη Σομαλία, την Κύπρο, το Κατάρ και το Αζερμπαϊτζάν. Παράλληλα, δεν διστάζει να προσφέρει επιμελητεία και στήριξη κάθε είδους σε τρομοκρατικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις φανατικών Μουσουλμάνων.
Η συζήτηση αυτή φαίνεται να παραβλέπει μια πολύ βασική αρχή: ότι εδώ και αιώνες η Οθωμανική αυτοκρατορία και η Τουρκία αποτελούσαν πάντοτε μέρος των προβλημάτων της Δύσης και ποτέ μέρος των λύσεων. Σε όλες τις μεγάλες προκλήσεις της Δύσης, από το Μεσαίωνα ήδη, ήταν ο εχθρός ή συντασσόταν με τον εχθρό.
- Τρανό παράδειγμα, στον 20ο αιώνα, υπήρξε η στάση της στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και η εισβολή και παράνομη κατοχή μέρους της Κύπρου. Επίσης, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων.
Και φυσικά, στον 21ο αιώνα πια, η Τουρκία δεν στέκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας τόσο απέναντι στην Ελλάδα, εκδηλώνοντας έντονο και ασύμβατο με το δυτικό δικαιϊκό κεκτημένο επεκτατισμό, όσο και απέναντι στο Ισραήλ, το οποίο αντιμετωπίζει με έντονη εχθρικότητα.
Όλα αυτά, και πολλά άλλα που θα μπορούσα να αναφέρω, δεν προοιωνίζονται καλά για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και του ΝΑΤΟ, στην περίπτωση που καιροσκοπικά δοθεί στην Τουρκία μεγαλύτερη ευχέρεια από αυτή που έχει σήμερα. Το μόνο ιστορικά επιβεβαιωμένο είναι ότι η Τουρκία δεν θα σεβαστεί τις αξίες και τις αρχές του Δυτικού κόσμου, τις οποίες ήδη αποστρέφεται και ανοικτά πολεμά.
Η παρουσία τουρκικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, τη Συρία και άλλες περιοχές πολύ φοβάμαι ότι θα επιχειρηθεί να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα και να μετατραπεί σε κάποιου τύπου κατοχή. Το έχει δείξει το παράδειγμα της Κύπρου. Και η Ουκρανία, η οποία επενδύει στην τουρκική βοήθεια, δεν πρέπει να λησμονεί ότι όσο θέλουν οι Ρώσοι την κατοχή της Κριμαίας και των γύρω περιοχών, άλλο τόσο την θέλουν οι Τούρκοι εδώ και αιώνες.
Επίσης, αν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ βασιστούν στον τουρκικό στρατό και την τουρκική αμυντική βιομηχανία, ως μια εύκολη και φτηνή λύση, αντί για την τάχιστη ανάπτυξη των ευρωπαϊκών στρατών και της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, πολύ γρήγορα θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της Τουρκίας, η οποία έχει διακηρυγμένο σκοπό να καταστεί υπερδύναμη, που με όπλο την ισχύ θα διευρύνει την κυριαρχία της. Και οι πρώτοι που θα υποστούν τα πλήγματα θα είναι η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ.
- Η Τουρκία του Ερντογάν δεν είναι ένα κοσμικό κράτος. Εμφορείται από προνεωτερικά χαρακτηριστικά και επιδιώκει ένα μέλλον που θα είναι αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας αρχικά και του παντουρκικού ιδεώδους σε δεύτερη φάση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Δύση πρέπει να της στρέψει την πλάτη και να την απομονώσει, βάζοντάς την απέναντι, στη θέση του εχθρού. Αλλά ο τρόπος αντιμετώπισης της Τουρκίας δεν μπορεί να είναι καιροσκοπικός και ευκαιριακός. Χρειάζεται να έχει ιστορικό και αξιακό βάθος, λαμβάνοντας υπόψη το δομικό χάσμα μεταξύ Τουρκίας και Δύσης.
Η Δύση δεν πρέπει να δώσει στην Τουρκία κομβικό ρόλο, γιατί αμέσως μετά θα το πληρώσει ακριβά, λόγω εγγενούς αλαζονείας και επιθετικότητας της Τουρκίας, προς κάθε κατεύθυνση. Ακόμα και οι Άραβες έχουν πολλά να πουν για την καταπίεση που έχουν υποστεί από τους Τούρκους επί αιώνες.
Η συντριβή της Τουρκίας σε αυτή την περίπτωση θα είναι αναπόφευκτη και επώδυνη, και αυτό, κατά την άποψή μου, είναι και το πιθανότερο σενάριο, δεδομένης της ιστορίας της και του μεγαλοϊδεατισμού της. Αλλά αυτό το σενάριο θα έχει κόστος και για τη Δύση, ιδίως για τον ελληνισμό και το Ισραήλ, λόγω γειτνίασης. Και δεν χρειάζεται να φτάσουμε στο σημείο αυτό.
* Ο Γιάννης Οικονόμου γεννήθηκε στη Λαμία το 1973. Στις εθνικές εκλογές του 2019 εξελέγη Βουλευτής Φθιώτιδας με τη Νέα Δημοκρατία. Από τον Ιανουάριο του 2021 έως και τον Αύγουστο του ίδιου έτους διετέλεσε Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αρμόδιος για θέματα Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Από τον Αύγουστο του 2021 ανέλαβε καθήκοντα Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου. Στις εκλογές του Ιουνίου του 2023 εξελέγη ξανά Βουλευτής Φθιώτιδας και ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του Αναπληρωτή Υπουργού με αρμοδιότητα τον Αθλητισμό.
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
