
ΓΝΩΜΕΣ
25/02/2025 | 06:30
Το βιβλίο του Κώστα Βενιζέλου φωτίζει άγνωστες πτυχές, που συνθέτουν το παζλ μιας προδοσίας και μιας καταστροφής για την Κύπρο: Ο πρόλογος του Μιχάλη Ιγνατίου
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ*, Hellas Journal – Ουάσιγκτον
Το παρακάτω κείμενο μου είναι ο πρόλογος που έγραψα για το καταπληκτικό νέο ο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου και αγαπητού συναδέλφου, Κώστα Βενιζέλου. Τίτλος: 1974 Μυστικά και Αλήθειες». Αξίζει να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη.
Το 1974 θα τροφοδοτεί για χρόνια ακόμη τους ερευνητές, αν και η αλήθεια έχει φωτιστεί εδώ και καιρό. Η Κύπρος είναι θύμα προδοσίας της Χούντας των Αθηνών, η οποία συνεργάστηκε με την Αμερική του τότε υπουργού Εξωτερικών, Χένρι Κίσιγκερ, την Τουρκία του Μπουλέντ Ετσεβίτ και φυσικά την ηγεσία της ΕΟΚΑ Β’.
Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και οτιδήποτε αναφέρεται πέραν τούτου είτε γίνεται από άγνοια είτε από προσπάθεια παραπλάνησης.
Έχουν γραφτεί βιβλία για να εξαφανίσουν τον βρώμικο ρόλο των ΗΠΑ, αλλά τα αρχεία του ίδιου του επονομαζόμενου και «Μάγου της Αμερικανικής Διπλωματίας», βοούν. Όσες προσπάθειες και να γίνουν για να επιρριφθούν ευθύνες αλλού, είναι μάταιες. Το έγκλημα κατά της Κύπρου ήταν διπλό: Το προδοτικό πραξικόπημα ακολούθησε η βάρβαρη εισβολή του Αττίλα και μέχρι σήμερα η τουρκική κατοχή.
Γιατί όλα αυτά; Επειδή ο Κίσιγκερ πίστευε ότι ο Πρόεδρος και Αρχιεπίσκοπος Μακάριος θα γινόταν «Κάστρο και Καντάφι σε ένα» και επειδή είχε ήδη χάσει την Μάλτα, δεν υπήρχε περίπτωση να απωλέσει και την Μεγαλόνησο. Πίστευε ότι όποιος έλεγχε τη γραμμή από το Γιβραλτάρ μέχρι την Κύπρο, μέσω της Μάλτας και της Κρήτης, όριζε όλο τον κόσμο. Ρίξτε μία ματιά στο χάρτη.
Μερικές φορές στα αρχεία του Μέριλαντ, διαβάζοντας με τις ώρες απόρρητα έγγραφα, σκεφτόμουνα την προδοσία της Κύπρου ως μία παρτίδα σκάκι. Ένας ο ιθύνων νους, ο Κίσιγκερ, και οι υπόλοιποι τα πιόνια που εκτελούσαν τις εντολές του. Οι έρευνες δεν θα σταματήσουν ποτέ, θα συνεχίζονται όσο κι άλλες πτυχές παραμένουν αφώτιστες.
Το ανά χείρας βιβλίο του αγαπητού φίλου και εξαιρετικού δημοσιογράφου, Κώστα Βενιζέλου φωτίζει κι άλλες πτυχές. Λιγότερο γνωστές. Αλλά και άγνωστες. Είναι παράμετροι, που συνθέτουν το παζλ μιας προδοσίας και μιας καταστροφής. Χωρίς αυτά τα κομμάτια του παζλ η μεγάλη εικόνα είναι μισή.
- Το κεφάλαιο για το αντάρτικο στην Κύπρο γράφεται ολοκληρωμένα για πρώτη φορά. Κυκλοφορούσε σε περιορισμένους κύκλους ως φήμη. Η έρευνα αναδεικνύει ότι κάποιες ομάδες, σε μια αποστολή δύσκολη, το σκέφθηκαν, το σχεδίασαν και προετοιμάσθηκαν. Το γεγονός ότι δεν υλοποιήθηκε δεν σημαίνει πως δεν έγιναν ασκήσεις επί χάρτου. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στην έρευνα, αναδεικνύουν νέα ιστορικά στοιχεία. Η ΕΟΚΑ δεν ήταν χρονικά τόσο μακριά, αλλά προφανώς οι συνθήκες δεν ήταν οι ίδιες. Το αντάρτικο ήταν μία ανάγκη των ανθρώπων, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή, καθώς ήταν πολλοί αυτοί που ήθελαν να ξεπλύνουν την ήττα. Εκφράζοντας την προσωπική μου γνώμη, φοβάμαι ότι ο ιστορικός του μέλλοντος, θα μας κρίνει αυστηρά για το γεγονός ότι αποδεχθήκαμε την ήττα, χωρίς καμία προσπάθεια αντίστασης.
- Το κεφάλαιο για τους βιασμούς γυναικών κατά τη διάρκεια της κατοχής περιέχει συγκλονιστικά στοιχεία. Κυρίως οι περιγραφές των γυναικών, που επιβεβαιώνουν τη βαρβαρότητα του κατακτητή. Γυναίκες διαφόρων ηλικιών, 700 στον αριθμό, αν και εκτιμάται ότι είναι περισσότερες καθώς δεν έχουν κάνει όλες καταγγελία, δεν έδωσαν κατάθεση, περιγράφουν τα όσα πάνδεινα πέρασαν. Οι βιασμοί, όπως αναφέρεται, είναι έγκλημα πολέμου. Και μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί. Οι κυπριακές κυβερνήσεις δεν έθεσαν ποτέ σοβαρά το θέμα αυτό. Επικρατούσε αυτός ο απαράδεκτος «κατευνασμός» να μην πειράξουμε το «θηρίο» (τον εισβολέα).
- Το κεφάλαιο για τον Τύπο του 1974, αναδεικνύει μέσα από την παρουσίαση πέντε εφημερίδων, ότι ο ιός της διχόνοιας μεταδιδόταν και στην μετά την εισβολή περίοδο. Τα ΜΜΕ, στην προκειμένη περίπτωση ο έντυπος Τύπος, είχε ένα ιδιαίτερο ρόλο να διαδραματίσει. Μέσα από την έρευνα προκύπτει ότι είχε ρόλο ενημέρωσης αλλά και ανύψωσης του ηθικού των πολιτών. Ο Τύπος με αποστολές στο πολεμικό μέτωπο μετέδιδε τα όσα διαδραματίζονταν σε μια περίοδο κατά την οποία τα μέσα ενημέρωσης δεν ήταν πολλά. Ήταν το κρατικό κανάλι, ραδιόφωνο και τηλεόραση, και οι εφημερίδες.
Χρόνια στην έρευνα θεωρώ πως κάθε συμβολή στην αλήθεια είναι σημαντική. Με τον Κώστα Βενιζέλο, πέραν από την μακρά φιλία που μας συνδέει, έχουμε δουλέψει στην έρευνα. Έχουμε εργασθεί ώρες και ώρες για μελέτη και αξιολόγηση απόρρητων εγγράφων.
Για το βιβλίο μας «Τα Μυστικά Αρχεία του Κίσιγκερ», δουλέψαμε πάνω από επτά χρόνια, ώστε να παρουσιάσουμε το τελικό αποτέλεσμα, φέροντας στο φως πολλά άγνωστα τηλεγραφήματα. Υπερασπισθήκαμε τη δουλειά μας αυτή και ενώπιον του δικαστηρίου όταν ο πολιτικός αρχηγός της ΕΟΚΑ Β’ και οι ομοϊδεάτες του, θεώρησαν πως θα μπορούσαν να μας φιμώσουν ή να μας διαψεύσουν.
Κερδίσαμε πανηγυρικά και στο Δικαστήριο αλλά και στο Ανώτατο όταν η έφεση του ενάγοντα απορρίφθηκε πανηγυρικά. Άλλος «συγγραφέας» που δέχθηκε μήνυση από τον ίδιο, τον Σωκράτη Ηλιάδη, επέλεξε να του απολογηθεί και να αφαιρέσει σελίδες από τα βιβλία του.
Η έρευνα μας για τα πιο σύγχρονα (για το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν), με την πρόσθεση στην ομάδα και του Νίκου Μελέτη, ήταν διαφορετική. Ζήσαμε τα γεγονότα από κοντά μέσα από τη δημοσιογραφική κάλυψη των γεγονότων. Αλλά η παρουσίαση απόρρητων εγγράφων έδωσε ενώπιον της κοινής γνώμης όλη τη μεγάλη εικόνα. Μπροστά αλλά και πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Το 1974 είναι μια χρονιά, που μας κυνηγά μέχρι σήμερα. Για τη δική μας γενιά, οτιδήποτε έρχεται στο φως είναι σημαντικό. Σημαντικότερο θεωρώ είναι και για τις γενιές, που δεν έζησαν τα γεγονότα, το πραξικόπημα, την εισβολή, την προδοσία. Για να μαθαίνουν και να προστατεύουν την Πατρίδα.
- Για την μεγάλη προδοσία κατά της Κύπρου δεν τιμωρήθηκε κανένας στην Ελλάδα. Η φυλάκιση του Νίκου Σαμψών στην Κύπρο ήταν στάχτη στα μάτια μας -ας είμαστε ειλικρινείς.
Ο Δημήτριος Ιωαννίδης πέθανε στη φυλακή και αυτό είναι μία μεγάλη ικανοποίηση. Αλλά δεν έδρασε μόνος του. Μερικοί εξ αυτών που τον βοήθησαν να υλοποιήσει το αμερικανικό σχέδιο, αποτελούν μέρος της οικονομικής ελίτ. Αντί να σκάσουν έχουν βγάλει και γλώσσα. Είναι φαινόμενο το τελευταίο, που ανέθρεψε η ατιμωρησία και η απουσία πραγματικής κάθαρσης.
* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
-
Αν και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας, το κείμενο μπορεί να δημοσιευθεί με παραπομπή στη Hellas Journal στην αρχή του κειμένου.
-
E-mail: [email protected]
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.