ΓΝΩΜΕΣ
05/01/2025 | 06:20
Ποιούς ταράζει στην Αθήνα η επίκληση της Κωσταντινούπολης και της Αγιάς Σοφιάς; Δηλαδή, μόνο ο Σουλτάνος μπορεί να ονειρεύεται την …επικείμενη άλωση της Ιερουσαλήμ;
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ*, Αθήνα
Αν το Οθωμανικό όραμα παγκόσμιας εδραίωσης του Σουνιτικού Ισλάμ συμβολίζεται με την κατάληψη της Ιερουσαλήμ και του Αλ-Ακσα, όπως συχνά ευαγγελίζεται ο σύγχρονος Σουλτάνος, το αντίστοιχο λυτρωτικό απωθημένο του ελεύθερου χριστιανικού κόσμου είναι η ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης.
Σχετικώς απίθανα και τα δύο μπορεί να σκεφτείτε, αλλά εφόσον εσχάτως προβάλλεται το ένα, νομιμοποιείται απολύτως η απάντηση με το δεύτερο: «Ιερουσαλήμ και Αλ-Ακσα εσείς; Κωνσταντινούπολη και Αγιά Σοφιά εμείς!».
Θα περίμενε βεβαίως κανείς ο χριστιανικός «αντίλογος» στις εμπρηστικές εξαγγελίες του Ερντογάν να εκφέρεται από ελληνικά ή εν πάσει περιπτώσει, από Ορθόδοξα χείλη που σιγολαλούν το «Εν Τούτω Νίκα». Όχι από προτεστάντες Αμερικανούς!
Αλλά όπως γνωρίζουμε πολύ καλά στη χώρα μας αναφύεται πλέον μία ολόκληρη τάξη πολιτικών και πανεπιστημιακών που τα τελευταία χρόνια έχει φροντίσει να χώσει στο χρονοντούλαπο την βυζαντινή ιστορία της χώρας, περιθωριοποιώντας και χλευάζοντας οποιεσδήποτε αναφορές σε αυτήν.
Οτιδήποτε προέρχεται από τις ανατολικές παρυφές της πάλαι ποτέ πανίσχυρης βυζαντινής αυτοκρατορίας θεωρείται ντε φάκτο οπισθοδρομικό, ψεκασμένο εσχάτως δε και ρωσοκινούμενο. Ακατάλληλο επομένως…προς βρώσιν στην «ευρωπαική Ελλάδα» που ανήκει «εις την(γερμανικήν) Δύσιν». Το Βυζάντιο εξοστρακίζεται ως «ιστορική παρένθεση» όπως ακριβώς και ο Καποδίστριας, «ο άνθρωπος του Τσάρου»…
Κατά την ίδια έννοια παραγνωρίζεται και περιθωριοποιείται ο ηγετικός ρόλος του ελληνισμού στη παγκόσμια ορθοδοξία. Σταδιακά η έννοια του «ελληνορθόδοξου» καταργείται και οι Χριστιανοί της Ανατολής, είδος υπό εξαφάνιση πλέον, παρότι υψώνουν τα χέρια τους παρακλητικά προς τη θρησκευτική τους κοιτίδα, αγνοούνται προκλητικά. Η σημερινή Ελλάδα δεν θέλει να τους ξέρει.
Το ίδιο ασφαλώς και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που έχει μεταβληθεί σε μία ανυπόληπτη για τους Χριστιανούς διοικητική υπηρεσία με ιδιαίτερη εξειδίκευση στην άσκηση διχαστικών πρακτικών στις τάξεις της Ορθοδοξίας που τελικό στόχο έχουν την διάλυση της συνοχής της προς όφελος άλλων δογμάτων.
ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΟΠΛΑ
Ο σημερινός Πατριάρχης που ευλόγησε (κατά κυριολεξία) πριν μερικά χρόνια την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων στη Συρία, δεν μπορεί να λογίζεται ως σημείο αναφοράς των απανταχού Ορθοδόξων, καθώς είναι φανερό ότι οι όροι ομηρείας που του έχει επιβάλει το τουρκικό κράτος, ίσως και τρίτοι παράγοντες, περιορίζουν δραματικά το εύρος της αποστολής του.
Μπροστά λοιπόν σε αυτό το πέπλο σιωπής που ορθώνεται από τους κατ’ εξοχήν αρμόδιους για να μιλήσουν σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στην Συρία, αλλά και τους απώτερους στόχους εξάπλωσης του ριζοσπαστικού ισλαμικού κινήματος, βρέθηκαν να μιλούν τρίτοι! Και αυτό δεν άρεσε στο προσκυνημένο και φοβικό ελληνικό κράτος, προφανώς επειδή μπορεί να προκαλέσει τον θυμό του Ερντογάν.
Κατά την γνώμη κάποιων Ελλήνων πολιτικών που κυβερνούν τη χώρα, ούτε οι ξένοι έχουν δικαίωμα να διαλαλούν την επιθυμία τους για απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης. Το να λένε οι Τούρκοι ότι θέλουν να φτάσουν μέχρι την Ιερουσαλήμ είναι φυσιολογικό. Αλλά το να θυμίζουμε σε ποιόν ανήκει ιστορικά η Βασιλεύουσα αποτελεί γραφικότητα…
Η αρχή έγινε με ένα μπλουζάκι που φόρεσε ο Στήβεν Μπάνον, ο πολύπειρος σύμβουλος του Ντόναλντ Τράμπ και πασίγνωστος Αμερικανός δημοσιογράφος. Σε μαύρο φόντο με ένα λευκό σπαθί και ασπίδα σταυροφόρου η μπλούζα έγραφε «Ελευθερώστε την Κωνσταντινούπολη».
Κι αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Αδωνι Γεωργιάδη. Το θεώρησε γραφικότητα ή εν πάσει περιπτώσει άγαρμπη προβοκάτσια στους φίλους μας τους Τούρκους. Ο ίδιος που σε κάθε του ανάρτηση, κοτσάρει και ένα «I stand with Israel», μήπως μπορέσει και ξεπλυθεί από τα παλαιότερα αντισημιτικά του παραληρήματα, ενοχλήθηκε από κάτι που ενοχλεί μόνο τους Τούρκους!
Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής: Η χρήση του όρου «Κωνσταντινούπολη», αντί του «Ινσταμπούλ» που επιλέγει συχνά-πυκνά το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, αλλά και το γραφείο του πρωθυπουργού(!)είναι εξαιρετικά συχνή στους μορφωμένους Αμερικανούς συντηρητικής, και όχι μόνο, προέλευσης.
Γιατί είναι φανερό ότι έχουν αρτιότερη ιστορική επίγνωση του ζητήματος από πολλούς Ελληνες επαγγελματίες του αναθεωρητισμού οι οποίοι επιστρατεύονται στο θάψιμο της Βυζαντινής ιστορίας.
Είναι αλήθεια επίσης ότι στο στρατόπεδο των «Σταυροφόρων» του Τραμπ επικρατεί μια πρωτόγνωρα αντι-ισλαμική ατμόσφαιρα που μοιραία στρέφεται ή τείνει να στραφεί κατά της Τουρκίας καθόσον αυτή προβάλλεται ως ηγέτιδα του ισλαμικού κινήματος στην «μαχητική» του(militant)εκδοχή.
Αρκετοί επώνυμοι υποστηρικτές του νέου προέδρου εκφέρουν εξαιρετικά αρνητικές κρίσεις για τον διαχρονικό ρόλο της Τουρκίας εις βάρος των Χριστιανών της Μικράς Ασίας, ενώ θυμίζω ότι αναφορές στην Κωνσταντινούπολη έχει κάνει σε αναρτήσεις του και ο ίδιος ο Ελον Μασκ.
Θα μου πείτε: Ηρθε η ώρα να πάρουμε τη Πόλη; Ε, μάλλον όχι, ειδικά από την ώρα που ούτε τη σημερινή ελληνική επικράτεια δε μπορούμε καλά-καλά να προστατεύσουμε. Αλλά οτιδήποτε φέρνει σε αντιπαράθεση την Τουρκία με τον πολιτισμένο κόσμο και εν προκειμένω τις ΗΠΑ (και όχι την γερμανική Ευρώπη που λειτουργεί ως συνεταίρος του Ερντογάν) έπρεπε να μας ενθουσιάζει. Να μας κάνει να χοροπηδάμε και με τα δύο πόδια.
Η ΑΘΗΝΑ ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ
Η Ελλάδα οφείλει να ποντάρει σε αυτή τη διαφαινόμενη αντιπαράθεση του τουρκοκινουμενου ισλαμικού μεγαλοιδεατισμού με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, στην οποία εσχάτως φαίνεται να εμπλέκεται και το Ισραήλ.
Το Ισραήλ, παρότι μπορεί να βοήθησε με την ανοχή του στην πτώση του Ασαντ, δεν φαίνεται καθόλου ευχαριστημένο με την νέα κατάσταση που οδηγεί σε ένα θεοκρατικό καθεστώς στυγνής δικτατορίας τύπου Ταλιμπάν.
Την ενόχληση του έκανε φανερή ο Ισραηλινός υπουργός εξωτερικών με μία εξαιρετικά ασυνήθιστη στα διπλωματικά χρονικά ανάρτηση στην οποία εγκαλούσε ουσιαστικά τον Ελληνα ομόλογο του, Γιώργο Γεραπετρίτη, για την έλλειψη ελληνικού ενδιαφέροντος γύρω από τα τεκταινόμενα στην περιοχή και ιδιαίτερα την τύχη των Ελληνορθόδοξων και των άλλων θρησκευτικών μειονοτήτων της Συρίας.
Από το ύφος της ανάρτησης φαινόταν σαν ο Ισραηλινός να έκανε ένα είδος διαβήματος στην Αθήνα. Και η αλήθεια είναι ότι για τα όσα καταθλιπτικά συμβαίνουν στη Συρία η ελληνική κυβέρνηση κρατά επίμονη σιωπή. Εφερε πίσω καμία 30αριά Ελληνες με διαβατήρια, τους παράτησε στα hot spot με τους λαθραίους(!) και για τους υπόλοιπους ούτε κουβέντα.
Αυτοί που υψώνουν τα βυζαντινά λάβαρα και τρέχουν να γεμίσουν τις εκκλησιές με κατάνυξη και λαμπρότητα που θα ζήλευε η Μητρόπολη των Αθηνών, δεν αποτελούν πεδίο ενδιαφέροντος για την διπλωματία του Γεραπετρίτη.
Ε, λοιπόν είναι πραγματικά κατάντημα να φτάνει Ελληνας υπουργός να ειρωνευθεί κάποιον ξένο-και όχι τυχαίο-επειδή φόρεσε ένα μπλουζάκι για την Κωνσταντινούπολη. Δείχνει την σήψη της εθνικής συνείδησης από επαγγελματίες της εξουσίας οι οποίοι υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.
Για «φιλήκοους» των ξένων μιλούσε κάποτε ο Καποδίστριας. Αλλά μάλλον δεν φανταζόταν πως θα φτάναμε, διακόσια χρόνια μετά την απελευθέρωση, να ψηφίζουμε και φιλήκοους των Τούρκων…
* Γιώργος Χαρβαλιάς
Συγγραφέας του βιβλίου «Γιαβόλ! Αίμα, Λήθη και Υποτέλεια»
-
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ