ΑΜΥΝΑ
14/12/2024 | 22:46
Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης, ένα στοίχημα για τον Στρατό Ξηράς που βλέπει τις προτάσεις για νέα μέσα, αλλά ζυγίζει και την αναβάθμιση των πεπαλαιωμένων Μ-113
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL – Αθήνα
Μια από τις πολύ δύσκολες εξισώσεις για τον Στρατό Ξηράς είναι αυτή της αντικατάστασης του Τεθωρακισμένου Οχήματος Μάχης (ΤΟΜΑ) και του Τεθωρακισμένου Οχήματος Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ).
Δεκαετίες επί δεκαετιών το στρατιωτικό επιτελείο προσπαθεί να βρει το κατάλληλο μέσο που θα αντικαταστήσει το πεπαλαιωμένο Μ-113, το οποίο η αλήθεια είναι ότι ο Στρατός Ξηράς διαθέτει σε ιδιαίτερα μεγάλους αριθμούς.
Το πάγιο αίτημα του Γενικού Επιτελείου Στρατού σε κάθε σύνταξη της Δομής Δυνάμεων είναι το όπλο του Πεζικού να πάψει να είναι ο «πτωχός» συγγενής, όπου παρά την ένδειά του, καλείται να είναι ο πρώτος που θα τοποθετηθεί στο σύγχρονο πεδίο.
Με τα υφιστάμενα δεδομένα τα τεθωρακισμένα μέσα του πεζικού δεν είναι ικανά ν’ ακολουθήσουν τ’ άρματα μάχης στο πεδίο, ούτε να υποστηρίξουν με αξιώσεις τα πεζοπόρα τμήματα του «βασιλιά» των όπλων, του Πεζικού.
Το παράθυρο ευκαιρίας των μεταχειρισμένων αμερικανικών Bradley έκλεισε πολύ γρήγορα ύστερα από την αυτοψία αξιωματικών από το στρατιωτικό επιτελείο. Τα αποθέματα των ενόπλων δυνάμεων από τις ΗΠΑ ήταν σε τέτοια κατάσταση που η όποια κίνηση επαναφοράς τους σε επιχειρησιακή κατάσταση σκιαγραφήθηκε ως υψηλού ρίσκου αλλά και κόστους.
Υψηλό ωστόσο θεωρείται και το κόστος απόκτησης καινούριων Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης με αποτέλεσμα το ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ να προκρίνουν ως λύση ανάγκης- επί του παρόντος- τον εκσυγχρονισμό ορισμένων εκ των πεπαλαιωμένων Μ-113.
Αναλύονται τα υπέρ και κατά των νέων Τεθωρακισμένων
Πληροφορίες της Hellasjournal αναφέρουν ότι μπορεί να υπάρχουν πολλές δυσκολίες πλην όμως τα Lynx δεν έχουν ακόμα «πεθάνει» καθώς η πρόταση των Γερμανών θεωρείται δελεαστική κυρίως για την δημιουργία γραμμής παραγωγής στην ελληνική επικράτεια.
Παράλληλα, δυναμικά έχουν τοποθετηθεί το τελευταίο διάστημα οι Γάλλοι οι οποίοι έχουν προτείνει το τροχοφόρο, με τον ρομποτικό πύργο, Philoctetes, ως Τεθωρακισμένο Οχημα Μάχης και ως πλατφόρμα άμεσου πυρός με το πυροβόλο των 40 χιλιοστών, ικανό να μεταφέρει και ομάδα 8 ατόμων.
Μάλιστα εκτός από τα 250 ΤΟΜΑ και τα λεγόμενα «οικογενειακά» οχήματα (σ.σ. οχήματα διοίκησης- ελέγχου, φορειοφόρα, περισυλλογής, ολμικά) έχει προταθεί και κάτι ακόμα που λίγο πολύ φέρνει στο μυαλό την προμήθεια των Rafale.
Ως «ενδιάμεση λύση» οι Γάλλοι έχουν ρίξει στο τραπέζι την άμεση παραχώρηση από τον γαλλικό στρατό- σαφώς με το αζημίωτο- περίπου 90 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης, VBCI Mk1, δηλαδή την προηγούμενη γενιά από τον Philoctetes.
Στο στρατιωτικό επιτελείο εξετάζουν την πρόταση για το 30% συμπαραγωγή, ιδίως αν το ποσοστό αυτό ανέβει περισσότερο ενισχύοντας την ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Το όλο «πακέτο» δεν αποτελεί μια οικονομική λύση αλλά οι επιτελείς λένε πως θεωρείται ανταγωνιστική σ’ ότι αφορά τα σύγχρονα μέσα που είναι ικανά ν’ ανταπεξέλθουν στο ολοένα και περισσότερο δύσκολο σε τεχνολογικές απειλές πεδίο.
Μάχη για την «αναπαλαίωση»
Πάντως το γεγονός ότι το στρατιωτικό επιτελείο καταγράφει την έντονη δραστηριότητα των πεπαλαιωμένων Μ-113 στα ενεργά πολεμικά πεδία, ιδίως σε εκείνο της Μ. Ανατολής, κατευθύνει το ΓΕΣ στο να δημιουργηθούν τεθωρακισμένα εκ των υφισταμένων, σε διάφορες διαμορφώσεις, αναλόγως των αποστολών και του γεωγραφικού σημείου.
Για να επιτευχθεί αυτή η «μετάλλαξη» των Μ-113 ζητήθηκε από το ελληνικό επιτελείο η ισραηλινή τεχνογνωσία η οποία «παντρεύεται» με την ελληνική αμυντική βιομηχανία, όπως επισημαίνουν στρατιωτικές πηγές γι’ αυτό το εγχείρημα.
Από τηλεχειριζόμενα πυροβόλα των 30 χιλιοστών, ως νέους κινητήρες και θωράκιση ικανή ν’ ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του σήμερα περιλαμβάνει το σχέδιο που απεργάζεται το στρατιωτικό επιτελείο.
Και στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν ότι τα υφιστάμενα Μ-113 μπορούν να γίνουν και ένα «πειραματικό» αντικείμενο στο οποίο θα μπορούν να προσθέτουν διάφορα συστήματα, από μάχης ως επικοινωνιών ή ακόμη και περιφερόμενα πυρομαχικά.
Ο στόχος είναι τα υφιστάμενα Μ-113 θα είναι ικανά να βρίσκονται μαζί με τ’ άρματα μάχης στο πεδίο και να μην υπάρχουν τεράστιες χιλιομετρικές αποστάσεις και ταυτόχρονα η επιβιωσιμότητα τους να είναι τέτοια που να προστατεύει πλήρωμα και μεταφερόμενα τμήματα.
Σημαντική λεπτομέρεια γι’ αυτό το εγχείρημα είναι το κατά γενική ομολογία και υπολογισμό από το στρατιωτικό επιτελείο, χαμηλό κόστος μετατροπής περίπου 500 Μ-113 από τα 2.900 που διαθέτει ο στρατός ξηράς.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ