ΣΧΟΛΙΑ-ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
18/12/2024 | 09:39
Ο Μάικλ Ρούμπιν θέτει ένα σοβαρό ενδεχόμενο και προειδοποιεί το Λευκό Οίκο: Η Αμερική πρέπει να προετοιμαστεί για να σκοτώσει Τούρκους στη Συρία
Του Michael Rubin*, Middle East Forum
Οι εορτασμοί που τερμάτισαν την, περισσότερο από μισό αιώνα, τυραννία της οικογένειας Άσαντ στη Συρία τελείωσαν. Βραχυπρόθεσμα, η Ρωσία και το Ιράν είναι χαμένοι. Η Τουρκία είναι η νικήτρια. Εξάλλου, η Τουρκία ήταν ο κύριος υποστηρικτής της ανταρτικής ομάδας Hay’at Tahrir al-Sham που σάρωσε τη Συρία.
Η Ουάσιγκτον, εξακολουθεί να έχει το μερίδιο της από μαζορέτες. Η υποτιθέμενη ισχύς της Τουρκίας προσελκύει όσους επιθυμούν να επωφεληθούν από αυτήν. Όπως οι αμερικανοί αξιωματούχοι εκτόξευσαν την εργασιακή τους εμπειρία στη Σαουδική Αραβία σε προσοδοφόρα χρυσά αλεξίπτωτα στα τέλη του 20ου αιώνα, το ίδιο κάνουν και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι με υπηρεσία στην Τουρκία.
Οι δεξαμενές σκέψης και τα πανεπιστήμια επιδιώκουν επίσης να θηλάσουν τη χρυσή θηλή ενώ προσποιούνται ότι η δουλειά τους παραμένει αγνή και δεν αυτολογοκρίνονται ή δεν αυτολογοκρίνονται σε ερευνητικά θέματα για να διατηρήσουν τη ροή των κεφαλαίων.
Πολλοί επαγγελματίες της άμυνας εξακολουθούν να αγκαλιάζουν την Τουρκία λόγω του ρόλου της στο ΝΑΤΟ. Ήταν μία από τις δύο, μόνο, χώρες του ΝΑΤΟ που συνόρευαν με τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, και έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό από οποιαδήποτε χώρα του ΝΑΤΟ.
Ο αριθμός των στρατευμάτων, ωστόσο, είναι μια μέτρηση χωρίς νόημα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η δυνατότητα αξιοποίησής τους για αποστολές του ΝΑΤΟ.
ΓΙΑ …ΚΛΑΜΑΤΑ ΤΟ ΙΝΤΣΙΡΛΙΚ
Ενώ η στρατηγική σημασία της αεροπορικής βάσης Ιντσιρλίκ έχει μειωθεί με το άνοιγμα εναλλακτικών λύσεων στην Ελλάδα και τη Ρουμανία, καθώς και με πιο προηγμένα αμφίβια επιθετικά πλοία ικανά να μεταφέρουν F-35 σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο, η γραφειοκρατική δυναμική παραμένει στο Πεντάγωνο που δεν θέλει να χάσει. οποιαδήποτε πρόσβαση στη βάση.
Στην πραγματικότητα, όπως το Κατάρ με την αεροπορική βάση al-Udeid, η Τουρκία χρησιμοποιεί το Ιντσιρλίκ ως κάτι για να αποφύγει την ευθύνη για οποιονδήποτε αριθμό κακοήθων συμπεριφορών. Οι επαγγελματίες της άμυνας υποστηρίζουν ότι ο σταθμός ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης της Τουρκίας στη Μαλάτια είναι απαραίτητος για την ανίχνευση τυχόν εκτόξευσης ενός πιθανού ιρανικού πυρηνικού όπλου.
Πάρα πολλοί δυτικοί αξιωματούχοι και αναλυτές κάνουν δύο βασικά λάθη όταν πρόκειται για την Τουρκία.
Πρώτον, βλέπουν την Τουρκία όπως ήταν, ή όπως θέλουν να είναι, παρά όπως είναι. Δύο δεκαετίες Ερντογάν έχουν μεταμορφώσει τη χώρα αμετάκλητα.
Δεύτερον, πιστεύουν ότι επειδή η Τουρκία δεν είναι Ιράν ή Ρωσία, αντιπροσωπεύει μια θετική δύναμη.
Η σχέση του Ιράν με τον Μπασάρ αλ Άσαντ αποτελούσε απειλή. Η Ισλαμική Δημοκρατία αγκάλιασε τους Αλαουί της Συρίας ως μηχανισμό δικής της επαναστατικής εξαγωγής. Αλλά ένας εξτρεμισμός δεν διαγράφει την απειλή ενός άλλου.
Η υποστήριξη της Τουρκίας στα ριζοσπαστικά σουνιτικά κινήματα είναι καλά τεκμηριωμένη.
Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ανοικτή την αγκαλιά του στη Χαμάς, αλλά υπάρχουν ενδείξεις για τη διπλωματική και οικονομική, αν όχι στρατιωτική, συνενοχή του με τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία της σουνιτικής ισλαμιστικής αντιπολίτευσης, μέχρι και την Αλ Κάιντα, ακόμη και που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος.
Είναι απλώς ψευδές ότι η Τουρκία, μια αλυτρωτική δύναμη, είναι μια δύναμη σταθερότητας στην περιοχή. Η Τουρκία αποσταθεροποιεί την Κύπρο, στέλνει drones και άλλα όπλα στους ισλαμιστές στη Λιβύη και στη συνέχεια χρησιμοποιεί τους Λίβυους ως μισθοφόρους στις άλλες μάχες της.
Η υποστήριξη της Τουρκίας στις ισλαμιστικές και αντιδημοκρατικές φατρίες στη Σομαλία διακινδυνεύει όλο και περισσότερο την εύθραυστη σταθερότητα στο Κέρας της Αφρικής. Η υποστήριξή της στη Χαμάς έχει ρίξει μια σωσίβια σχεδία σε μια ομάδα που είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη θηριωδία της 7ης Οκτωβρίου 2023, τη μεγαλύτερη μονοήμερη σφαγή Εβραίων από το Ολοκαύτωμα.
Η ατζέντα της Τουρκίας στη Συρία δεν είναι η συριακή σταθερότητα ή μια Συρία σε ειρήνη με την ίδια και τους γείτονές της. Αντίθετα, η Τουρκία αξιοποιεί τους Σύρους ισλαμιστές εναντίον μειονοτικών ομάδων, ιδιαίτερα των Αρμενίων Χριστιανών στο Χαλέπι και των Κούρδων της Συρίας στη βορειοανατολική Συρία.
The United States Needs to Prepare to Kill Turks in Syria https://t.co/oS3t3zdlpn
— Michael Rubin (@mrubin1971) December 17, 2024
ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ
Ο Ερντογάν, για λόγους προφανώς τόσο παράλογους όσο και ρατσιστικούς, απλώς αρνείται να ανεχθεί τη συριακή αυτοδιοίκηση και την ύπαρξη της Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας.
Εκείνοι από την κοινότητα των δεξαμενών σκέψης της Ουάσιγκτον που παπαγαλίζουν τουρκικά σημεία συζήτησης για την περιοχή και θεωρούν ως τρομοκρατική βάση το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) που απειλεί την Τουρκία, ή επικαλούνται μια φιλοϊρανική σατραπεία, είναι αποκλειστικά εκείνοι που δεν έχουν και συχνά αρνούνται να επισκεφθούν την περιφέρεια και να ερευνήσουν μόνοι τους.
Ενώ ο Abu Muhammad al-Jawlani μιλάει για ανοχή και ακόμη και για εκλογές, η Τουρκία απαιτεί από τη Hay’at Tahrir al-Sham να υπακούσει στις εντολές της να στοχοποιήσει τους Κούρδους.
Ουσιαστικά, η Τουρκία βλέπει τη Hay’at Tahrir al-Sham όπως το Ιράν βλέπει τη Χεζμπολάχ: μια ομάδα που διεκδικεί την τοπική νομιμότητα και φοράει εθνικιστικό μανδύα, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ως αντιπρόσωπος μιας ξένης δύναμης.
Ο Ερντογάν δίνει προτεραιότητα στην επιθυμία του να σκοτώσει ένοπλους Κούρδους -την ίδια ομάδα που συμμαχεί και συνεργάζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να περιορίσει και να νικήσει το Ισλαμικό Κράτος- έναντι του κινδύνου να σκοτώσει τους Αμερικανούς που συνεργάζονται μαζί τους.
Όταν ένα τουρκικό drone χτύπησε ανεπιτυχώς τον στρατηγό Mazloum Abdi, διοικητή των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων στο Διεθνές Αεροδρόμιο Sulaymaniyah του Ιρακινού Κουρδιστάν τον Απρίλιο του 2023, μόνο το βροχερό έδαφος έσωσε τους συνοδούς Αμερικανούς από το θάνατο καθώς ο πύραυλος θάφτηκε βαθύτερα στο έδαφος πριν εκραγεί.
Τις επόμενες εβδομάδες, καθώς η Τουρκία αύξησε τις αεροπορικές επιδρομές της κατά των κουρδικών περιοχών στη Συρία, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες τα τουρκικά χτυπήματα θα μπορούσαν εύκολα να έχουν σκοτώσει Αμερικανούς στρατιωτικούς ή εργαζομένους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η Τουρκία, εν τω μεταξύ, εισάγει τις δικές της ειδικές δυνάμεις και πληροφορίες στη Hay’at Tahrir al-Sham και σε άλλες ομάδες πληρεξουσίων, σε έναν παραλληλισμό, ουσιαστικά, του ρόλου των πολλών Ιρανών συμβούλων για τους οποίους η Τεχεράνη επέμεινε ότι δεν έπαιξαν μαχητικό ρόλο στη Συρία.
Μπορεί να είναι διπλωματικά απολιτικό να πούμε ευθέως, αλλά εάν οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία ενθαρρύνουν την τρομοκρατία και συνεχίσουν να αποτελούν απειλή για τις αμερικανικές δυνάμεις που αντιμετωπίζουν το Ισλαμικό Κράτος στην περιοχή, εναπόκειται στις Ηνωμένες Πολιτείες να ξεκινήσουν μια συζήτηση σχετικά με το εάν μπορεί να είναι απαραίτητο να στοχεύσουν Τούρκους χορηγούς της τρομοκρατίας στην περιοχή.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΡΕΞΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ
Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά το χτύπημα των δυνάμεών της εκτός των συνόρων της Τουρκίας δεν θα ενεργοποιούσε ρήτρες αυτοάμυνας του ΝΑΤΟ.
Ούτε πρέπει να υπάρχει οργή σε μια τέτοια συζήτηση, ειδικά όταν οι ενέργειες της Τουρκίας ήδη περνούν τον Ρουβίκωνα και θέτουν σε κίνδυνο τις αμερικανικές δυνάμεις και συμφέροντα.
Η καλύτερη ευκαιρία για να αποφευχθεί η άμεση σύγκρουση θα ήταν να αναγνωρίσουμε την επιθετικότητα της Τουρκίας έξω από τα σύνορά της και να επισημανθεί ο αντίκτυπος της τακτικής σαλαμοποίησης που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τους Αμερικανούς και να ενημερωθεί η Τουρκία, για να αποφευχθούν συγκρούσεις και για το τι θα είναι πρόθυμες οι Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν για να προστατεύσουν το προσωπικό τους.
Εάν η Τουρκία είναι πρόθυμη να σκοτώσει Αμερικανούς που ενεργούν επιδιώκοντας την επίσημη αμερικανική πολιτική στη Συρία, τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να υιοθετήσουν την ίδια πολιτική και να είναι πρόθυμες να σκοτώσουν Τούρκους έξω από τα σύνορα της Τουρκίας. Είναι μια δύσκολη συζήτηση, αλλά είναι όλο και πιο απαραίτητη.
* Ο Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin) είναι ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute, όπου ειδικεύεται σε χώρες της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα στο Ιράν και την Τουρκία. Η καριέρα του περιλαμβάνει την ιδιότητα του αξιωματούχου του Πενταγώνου, με εμπειρίες πεδίου στο Ιράν, την Υεμένη και το Ιράκ, καθώς και με τους Ταλιμπάν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου. Ο κ. Ρούμπιν έχει επίσης συνεισφέρει στη στρατιωτική εκπαίδευση, διδάσκοντας μονάδες Πολεμικού Ναυτικού και Πεζοναυτών των ΗΠΑ σχετικά με τις περιφερειακές συγκρούσεις και την τρομοκρατία. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει πολλές βασικές εκδόσεις, όπως το «Dancing with the Devil» και το «Eternal Iran». Ο Ρούμπιν απέκτησε το διδακτορικό του και M.A στην ιστορία και πτυχίο B.S. στη βιολογία από το Πανεπιστήμιο Yale.
ΠΗΓΗ: Middle East Forum, Michael Rubin – The United States Needs to Prepare to Kill Turks in Syria – Turkey’s Actions Already Cross the Rubicon and Place American Forces and Interests in Jeopardy
