Το τρίπτυχο F-16 Viper, Rafale και F-35 και ο συνδυασμός με stand off όπλα είναι η αεροπορική υπεροχή: Σε εγρήγορση για την ενίσχυση της TuAF

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η «δύσκολη σχέση» του εκλεγμένου Προέδρου των ΗΠΑ με την κατοχική Τουρκία: Η απειλή του Τραμπ ότι θα «βουλιάξει την τουρκική οικονομία» και η επιστολή για τον ηλίθιο Ταγίπ

Τί περιμένει ο ενθουσιώδης Ερντογάν από τον Τραμπ και τί θα πάρει: Το “αγκάθι” του Ισραήλ, οι περιφερειακές αναβαθμίσεις Ελλάδας και Κύπρου και η «διπλωματία των γαμπρών»

Ποιόν προτιμά ο Ερντογάν; Τραμπ ή Κάμαλα: Χαμηλοί τόνοι και αναμονή από τον «ανυπόληπτο σύμμαχο» * Με τον νου σε Κουρδικό, F-35 και «νέο χάρτη» στη Μ. Ανατολή

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal

Θέμα συζητήσεων και στις πολεμικές μοίρες έχει γίνει το μέλλον της πολεμικής αεροπορίας και η ενίσχυσή της με F-16 Viper, Rafale αλλά και τα F-35 στο τέλος της δεκαετίας.

Τα ίδια τα στελέχη, ιπτάμενοι και μηχανικοί επισημαίνουν τη μεγάλη διαφορά έναντι άλλων αεροποριών στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Πάντως με αφορμή τις πτήσεις που έγιναν με τα F-4 Phantom, αλλά και την ηχηρή παρουσία τους στον ουρανό της Θεσσαλονίκης την Κυριακή στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τ’ αεροσκάφη «θρύλος» ξεχώρισαν και με την ρίψη αντιμέτρων.

• Οι ίδιοι οι χρήστες τους υπενθυμίζουν ότι πρόκειται για τ’ αεροσκάφη που έφεραν τα πάνω κάτω στην πολεμική αεροπορία, ελπίζοντας ότι μια παρόμοια επανάσταση θα ρθει περί τα τέλη της δεκαετίας, όταν δηλαδή τα F-35 τροχοδρομήσουν στην Ανδραβίδα.

Το πρόγραμμα των F-16 Viper παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε καθ’ όλη τη διάρκεια της παρούσας χρονιάς με διάφορες καθυστερήσεις, δυο μήνες πριν το 2024 ρίξει αυλαία, δείχνει σα να ισορροπεί.

• Ερωτηματικό υπάρχει σχετικά με την αναβάθμιση των 38 F-16 Block 50, μια και γραφειοκρατικές διαδικασίες αλλά και «αγκάθια» από την αμερικανική πλευρά, φέρνουν επιπλέον καθυστέρηση σ’ ένα πρόγραμμα που θα έπρεπε να είχε ήδη τρέξει. Την ίδια στιγμή τα «γεράκια» της 332 Μοίρας με τα νεοαποκτηθέντα Rafale F3R συνεχίζουν καθημερινά το εκπαιδευτικό τους πρόγραμμα, με στόχο η μονάδα να είναι απολύτως ικανή ν’ ανταπεξέλθει τόσο σε Εθνικό, όσο και συμμαχικό επίπεδο.

Και για τα F-35, οι συζητήσεις είναι πολλές, το ίδιο και τα σχέδια που αφορούν το εξελικτικό βήμα της αεροπορίας.

Οι ιπτάμενοι που έχουν μιλήσει για την επερχόμενη «επανάσταση» στην αεροπορία, εξηγούν ότι αυτή έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο μελλοντικός στόλος, πέραν των stand off όπλων, θα είναι και πλήρως διαλειτουργικός.

Το πλεονέκτημα αυτό είναι που πρόκειται να οδηγεί τις επιχειρήσεις και σε πολλές περιπτώσεις να «λύνει» τα χέρια των αεροπόρων κατά τη διάρκεια μιας αποστολής.

Ακόμη και ο υπουργός Εθνικής άμυνας από την Σχολή Ικάρων μίλησε ξανά- το είχε πράξει και στο παρελθόν- περί της ομογενοποίησης του στόλου των μαχητικών αεροσκαφών.

«Είναι απαραίτητο, για να μπορέσει να συνεχίσει η Πολεμική Αεροπορία να επιτελεί τον σημαντικότατο ρόλο της, μέσα από την ομογενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό του στόλου των αεροσκαφών της», είπε μεταξύ άλλων ο κος. Δένδιας.

Μέσα από τις ανακοινώσεις που πρόκειται να γίνουν από τον υπουργό μέσα σ’ αυτή την εβδομάδα, θα δουν στο αεροπορικό επιτελείο αν ο αριθμός για 200 μαχητικά αεροσκάφη που έχουν ανακοινωθεί στον δημόσιο λόγο θα βρίσκονται στη Δομή Δυνάμεων κι αυτά βεβαίως σε πόσο χρονικό διάστημα θα είναι διαθέσιμα.

Με το βλέμμα πάντα στην Ανατολή…

Οι επιτελείς καταγράφουν συνεχώς τα τεκταινόμενα στη γείτονα και γίνεται παραδεκτό ότι η έρευνα, η τεχνολογία, η ανάπτυξη συμβαδίζουν υπέρ της. Οι Τούρκοι έχουν δείξει εδώ και πολλά χρόνια ότι παρακολουθούν πολύ στενά τις τεχνολογικές εξελίξεις. Και έχοντας αναπτυγμένη τεχνογνωσία στο F-16 έχουν καταφέρει να δώσουν στην TuAF τόσο όπλα, όσο και ηλεκτρονικά συστήματα.

Και μόνοι τους κατάφεραν ν’ αναβαθμίσουν τον παλαιότερο τύπο του F-16 που διαθέτουν. Μόνοι τους προχώρησαν σε δοκιμές. Καταγράφηκαν αρκετές αποτυχίες, αλλά και πάρα πολλές επιτυχίες που εφαρμόστηκαν στο κύριο μαχητικό που αποτελεί την ραχοκοκαλιά του εναέριου στόλου της Τουρκίας, το F-16.

Μπορεί τα τουρκικά όπλα ή τα ηλεκτρονικά που απέδωσαν στην TuAF να θεωρηθούν αντιγραφές των πρωτότυπων. Αυτό σημαίνει πως τα μέσα αυτά κράτησαν ζωντανά τα μαχητικά της Τουρκίας, το δύσκολο διάστημα που πέρασε με το σφίξιμο της μέγγενης από τις ΗΠΑ το οποίο δημιούργησε δεκάδες προβλήματα στα F-16.

• Η γείτονα βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια, αν και με αργό ρυθμό, σ’ έναν ιδιαίτερα μεγάλο, δικτυοκεντρικό και υπολογίσιμο εναέριο στόλο, ιδίως αν «κλειδώσουν» και τα Eurofighter Typhoon, ενώ την ίδια στιγμή στην Ελλάδα μάλλον κοιτάζουμε προς την εξοικονόμηση.

Με τα όσα ειπώθηκαν και με τους αριθμούς να είναι η πιο ρεαλιστική αλήθεια, στα τέλη της δεκαετίας η ελληνική πολεμική αεροπορία, σ’ ότι αφορά τις πλατφόρμες ενδεχομένως θα έχει:

120 F-16 Viper, (σ.σ. εφόσον έχει ξεκινήσει να υλοποιείται και το πρόγραμμα των F-16 Block 50), 24 ή 30 Rafale F3R, 20 F-35 (σ.σ. θα έχει ξεκινήσει η παράδοση των πρώτων με το 2032-33 να θεωρούνται χρονιές ολοκλήρωσης των παραδόσεων). Δηλαδή 164 ή 170 δικτυοκεντρικά μαχητικά και μένει τα επόμενα χρόνια, ενδεχομένως από το 2028 και στη συνέχεια αν θα υπάρξουν επιπλέον αποφάσεις για τον στόλο των μαχητικών.

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

Αυτοψία της «task force» του αεροπορικού επιτελείου σε βάσεις των F-35 στην Γηραιά Ήπειρο: Τον Δεκέμβριο η επιθεώρηση της Ανδραβίδας για να γίνει η καλύτερη από όλες