Ο Μιχάλης Ιγνατίου, αναλυτής του Σκάι στην Ουάσιγκτον και αρθρογράφος και ανταποκριτής της Hellas Journal στο Λευκό Οίκο, με την παρουσιάστρια ειδήσεων, Σία Κοσιώνη και τον διευθυντή της Καθημερινής, Αλέξη Παπαχελά. Φωτογραφία από το κανάλι Σκάι
Ο πρώην Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τράμπ είναι ο αδιαφιλονίκητος θριαμβευτής, τον ψήφισε ο αμερικανικός λαός, αυτόν επέλεξε και με αυτόν θα πορευτεί η αμερικανική υπερδύναμη τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει.
Ο άνθρωπος πολιτικά είναι βιονικός.
Και κέρδισε τις εκλογές μόνος του. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα μπορούσε να του δώσει περισσότερη βοήθεια, αλλά και ο ίδιος ήθελε να βαδίσει μόνος σε τούτη τη νικηφόρα, όπως αποδείχθηκε, πορεία.
Άρα η νίκη είναι όλη δική του και των ανθρώπων, φυσικά, που επέλεξε να σχηματίσουν το επιτελείο του.
Αυτή τη φορά ζητούσε μόνο ψήφους, δεν ζητούσε χρήματα.
Η ομιλία του σχολιάστηκε θετικά. Ίσως σε αυτή την τετραετία να εργαστεί διαφορετικά, να εισαγάγει άλλο στιλ, αν και πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει τον εαυτό του. Όμως, θα μπορούσε να είναι και ο Πρόεδρος που θα επιβάλει την ενότητα στην Αμερική αν και ευθύνεται και αυτός για τον διχασμό -περισσότερο απ’ όλους.
Πάντως, ούτε επεισόδια έγιναν, ούτε εξαλλοσύνες. Οι οπαδοί του πανηγύρισαν αξιοπρεπώς τουλάχιστον εδώ, στο Παλμ Μπιτς, που βρίσκεται ο ίδιος και η οικογένεια του.
Για τα σχέδια του δεν έγιναν γνωστά πολλά μέχρι της στιγμής. Γίνονται διάφορες υποθέσεις και θα αναφερθούμε στη συνέχεια.
Ακούγονται πολλά ονόματα για τα βασικά υπουργεία. Αλλά έχει τον τελευταίο λόγο. Δεν έγινε ακόμα κάποια ειδική ενημέρωση για να γνωρίζουμε τις πραγματικές του σκέψεις. Ο καθένας υποθέτει με βάση την προηγούμενη εμπειρία. Βέβαια, κάποιοι αξιωματούχοι και συνεργάτες του, που στάθηκαν δίπλα του στον προεκλογικό αγώνα, έχουν προτεραιότητα.
Κρατάμε λοιπόν τον ήπιο λόγο του. Και θα περιμένουμε το τηλεφώνημα της κ. Χάρις, θα γίνει αργότερα, θα πληροφορηθούμε το περιεχόμενο και από τις δύο πλευρές. (Η κ. Χάρις και ο κ. Τράμπ ήδη μίλησαν και συμφώνησαν να εργαστούν για την ενότητα ΕΔΩ).
Είχε συνομιλία και με τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν (ΕΔΩ):
Η Κάμαλα Χάρις, η οποία κακώς δεν απευθύνθηκε στους οπαδούς της από την Τρίτη το βράδυ -έδειξε κακή συμπεριφορά- αν και ο καθένας καταλαβαίνει την πίκρα της, έχασε διότι έκανε πολλά λάθη, και διότι το μήνυμα της ήταν τελικά ένα μπερδεμένο μείγμα ανικανότητας και έλλειψης οράματος.
Πρώτα απ’ όλα η επιλογή της έγινε με εκβιαστικό τρόπο από τη γνωστή πολιτική μαφία της Καλιφόρνιας. Έχασε τη μεσαία τάξη και τους φτωχούς διότι έβγαζε έντονα προς τα έξω ότι είναι μέλος μίας πολιτικής ελίτ, που οι πολίτες την μισούν για διάφορους λόγους.
Ένα θέμα που ενόχλησε πολύ ήταν οι αρχές της οικογένειας πάνω στις οποίες έκτισε ο κ. Τραμπ αν και η προσωπική του ζωή δεν έχει καμία σχέση με αυτές (τις αρχές). Οι Δημοκρατικοί έχασαν κατά κράτος σε αυτό το θέμα -και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ. Αναφέρομαι στην πραγματικότητα, που δεν ήθελαν να την δουν οι Δημοκρατικοί. Η στάση τους για την δήθεν “πολιτική ορθότητα”, προκάλεσε τα αισθήματα της πλειοψηφίας των πολιτών.
Ο κ. Τραμπ δεν είναι εχθρός των ομοφυλοφίλων, άλλωστε ένας εκ των υποψηφίων υπουργών Εξωτερικών είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος αλλά πιστεύει στις αρχές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Όλες οι συζητήσεις αφορούν το επόμενο συμβούλιο και ειδικά τους νέους επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου και του υπουργείου Οικονομικών:
Ο Ρικ Γκρένελ, πρώην πρέσβης στη Γερμανία, που είχε συγκρουστεί με την Άγγελα Μέρκελ, και αναπληρωτής διευθυντής της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών. Υπό τη δεύτερη ιδιότητά του γνώρισε τον Χακάν Φιντάν. Μας είχε πει ότι τον γνωρίζει και αν χρειαστεί θα του μιλήσει για τα ελληνοτουρκικά.
Ο Μπιλ Χάκερτι, γερουσιαστής πρώην πρέσβης στην Ιαπωνία
Ο Ρόμπερτ Ο’μπράιαν, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, που συμφωνούσε στα πάντα με τον κ. Τραμπ και ο
Γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο. Αν και παλαιότερα αντίπαλος του κ. Τραμπ ήταν από τους νομοθέτες που στάθηκε δίπλα του και τον ενίσχυσε όσο κανείς άλλος.
Ο συνταγματάρχης των ειδικών δυνάμεων, Μάικ Βάλς, κομάντο με πρά΄σινο μπερέ
ο γερουσιαστής Τομ Κόττον και ο γνωστός μας, ο κ. Μάικ Πομπέο. Νομίζω θα επιλέξει αυτόν που θα συμφωνεί μαζί του στο θέμα των πολέμων. Ο κ. Πομπέο υποστηρίζει τους πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή
Ο Τζέιμι Ντίμον (ελληνικής καταγωγής), ο οποίος ήδη ανακοίνωσε ότι δεν ενδιαφέρεται.
Απ’ εκεί και πέρα είναι:
Ο Χάουαρντ Λούτνικ, ο Ρόμπερ Λαϊτχάιζερ, ο Τζέι Κλέιτον, ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής του Fox, Λάρι Κάντλοου, ο γνωστός μας Τζον Paulson, ο Σκοτ Μπέσεντ και ο Μπιλ Χάκερτι (είναι υποψήφιος και για το υπουργείο Οικονομικών)
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ- Reuters, από την Ουάσινγκτον:
Οργή και περισυλλογή επικρατούσε σήμερα στους κόλπους του Δημοκρατικού Κόμματος, αφότου η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις υπέστη μία εκλογική ήττα, η οποία άφησε άναυδους ορισμένους αξιωματούχους και ψηφοφόρους του κόμματος.
Η Χάρις ήταν το αυτοαποκαλούμενο αουτσάιντερ έναντι του Ρεπουμπλικανού αντιπάλου της Ντόναλντ Τραμπ, έχοντας ξεκινήσει την προεκλογική κούρσα της μόλις πριν από τρεις μήνες, ωστόσο η φύση της ήττας της έκανε ορισμένους Δημοκρατικούς να διερωτώνται σχετικά με το μέλλον του κόμματος.
Οι οξύτερες επικρίσεις περιλαμβάνουν κατηγορίες ότι το κόμμα είπε ψέματα στους υποστηρικτές του σχετικά με την πνευματική υγεία του προέδρου Τζο Μπάιντεν, εωσότου το καταστροφικό τηλεοπτικό ντιμπέιτ με τον Τραμπ τον Ιούνιο σημάνει συναγερμό και εντέλει οδηγήσει τον Αμερικανό πρόεδρο στην έξοδο από τον προεκλογικό αγώνα.
Ένας δωρητής του Δημοκρατικού Κόμματος ρώτησε: «Γιατί ο Τζο Μπάιντεν περίμενε τόσο πολύ; Δεν θα έπρεπε να αποκρύψει το (θέμα της υγείας του) και θα έπρεπε να έχει αποχωρήσει πολύ νωρίτερα».
Ο Μπάιντεν, ηλικίας 81 ετών, είχε πει σε κατ’ιδίαν συζητήσεις πως πίστευε ότι ήταν ο μοναδικός Δημοκρατικός ο οποίος θα μπορούσε να κερδίσει τον Τραμπ και είχε δεσμευτεί δημοσίως ότι ήταν ικανός να αναλάβει τον προεδρικό θώκο της χώρας για ακόμη τέσσερα χρόνια. Όταν αποχώρησε από τον προεκλογικό αγώνα τον Ιούλιο, δήλωσε πως είχε αποφασίσει ότι «ήταν προς το καλύτερο συμφέρον του κόμματός μου και της χώρας να αποσυρθώ».
Εξάλλου, η ανακοίνωση του Τζο Μπάιντεν τον Απρίλιο του 2023 ότι θα είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές έγινε δεκτή με προβληματισμό από πολλούς Δημοκρατικούς, ωστόσο ενδεχόμενοι πιθανοί διεκδικητές σύντομα συμφώνησαν να συμμετάσχουν στην εκστρατεία του ως σύμβουλοι, παρά να τον αμφισβητήσουν.
Το κόμμα «χρειάζεται μια πλήρη επανεκκίνηση», δήλωσε ο διευθυντής αμοιβαίων κεφαλαίων Μπιλ Άκμαν, ένας δωρητής του Δημοκρατικού Κόμματος για πολλά χρόνια, ο οποίος στήριξε τον Τραμπ το 2024, στο Χ. «Το κόμμα είπε ψέματα στους Αμερικανούς πολίτες σχετικά με τη διανοητική υγεία και κατάσταση του προέδρου», τόνισε και δεν διεξήγαγε προκριματικές εκλογές για να τον αντικαταστήσει.
Η ομάδα προεκλογικής εκστρατείας της Χάρις δεν θέλησε να σχολιάσει και ο Λευκός Οίκος δεν έχει προς το παρόν ανταποκριθεί σε ένα αίτημα να σχολιάσει σχετικά.
Ωστόσο, οι ανησυχίες είναι βαθύτερες.
Δύο ομάδες στις οποίες η Χάρις βασιζόταν για να νικήσει τον Τραμπ—οι νεαροί ψηφοφόροι, που πιστεύεται πως κινητοποιούνταν από θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, οι φιλελεύθερες αξίες και η γνώση της για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι γυναίκες που ανησυχούσαν για τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων στην άμβλωση υπό έναν Ρεπουμπλικανό, κατευθύνθηκαν αντιθέτως προς εκείνον.
Το συνολικό μερίδιο του Τραμπ στους ψηφοφόρους κάτω των 45 ετών κατέγραψε αύξηση δύο ποσοστιαίων μονάδων από το 2020, όπως επίσης το μερίδιό του στις γυναίκες ψηφοφόρους, δείχνουν τα στοιχεία exit poll της Edison Research. Ο Ντόναλντ Τραμπ αύξησε επίσης τα ποσοστά του σε πολλά προάστια, όπου οι Δημοκρατικοί πίστευαν ότι απολάμβαναν ήδη τη στήριξή τους.
Η μετατόπιση αυτή συνέβη ακόμα κι όταν η ομάδα εκστρατείας της Χάρις επέμεινε ότι η κούρσα ήταν αμφίρροπη κι ότι εκείνη συγκέντρωνε νέους ψηφοφόρους.
Ένας αξιωματούχος της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος δήλωσε πως λάμβανε οργισμένα μηνύματα από μέλη του κόμματος αργά το βράδυ της Πέμπτης. «Νιώθουν πως η ομάδα εκστρατείας τους είπε ψέματα», είπε ο αξιωματούχος.
Επιπλέον, η αντιμεταναστευτική ρητορική του Τραμπ φαίνεται πως άγγιξε μια ευαίσθητη χορδή των ψηφοφόρων ακόμα και σε προπύργια του Δημοκρατικού Κόμματος όπως το Κονέτικατ και η Μασαχουσέτη, αντικατοπτρίζοντας μια τάση που καταγράφεται σε πολλές φιλελεύθερες δημοκρατίες, όπου οι νεοφερμένοι κατηγορούνται για την ακριβή στέγαση και άλλες δαπάνες.
Για παράδειγμα, ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό μείωσε τα ποσοστά μετανάστευσης υπό το βάρος των επικρίσεων της δεξιάς και τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα δεσμεύονται να αυστηροποιήσουν τους κανονισμούς για τη μετανάστευση, ενώ αφαιρούν ψήφους από την κεντροαριστερά.
Η ήττα της Χάρις είναι η δεύτερη πικρή ήττα των Δημοκρατικών από τον Τραμπ τις τρεις τελευταίες εκλογές. Η ήττα της Χίλαρι Κλίντον το 2016 άνοιξε τον δρόμο για την υποψηφιότητα Μπάιντεν.
Ένας καταδικασμένος για κακούργημα με ανορθόδοξες οικονομικές προτάσεις, μεταξύ άλλων καθολικούς δασμούς στις εισαγωγές, ο Τραμπ θα κοστίσει ακριβά στους Αμερικανούς καταναλωτές και τις επιχειρήσεις, λένε οι οικονομολόγοι. Επιπλέον, τα σχέδιά του να απελάσει εκατομμύρια ανθρώπους που βρίσκονται στη χώρα παράνομα θα ανατρέψουν τις βιομηχανίες και τις κοινότητες.
Εντούτοις, ο Τραμπ ενισχύθηκε από τους λατίνους ψηφοφόρους και επικράτησε εύκολα στην Τζόρτζια και τη Βόρεια Καρολίνα, πολιτείες όπου οι Δημοκρατικοί πίστευαν πως ήταν ανταγωνιστικοί. Η εκστρατεία-αστραπή της Χάρις, η οποία οικοδομήθηκε γύρω από ένα ανοικτό για όλους όραμα των ΗΠΑ και την ισχυρότερη οικονομική στήριξη για τις οικογένειες είχε δώσει έμφαση στην ελπίδα και τη θετικότητα.
Όμως, η στήριξη του Μπάιντεν και της Χάρις στο Ισραήλ, στην επίθεσή του εναντίον της Γάζας δίχασε το Δημοκρατικό Κόμμα, με πολλούς προοδευτικούς Δημοκρατικούς να ζητούν χωρίς επιτυχία οι ΗΠΑ να περιορίσουν τη βοήθεια προς το Ισράηλ. Αυτό κόστισε ψήφους μεταξύ των Δημοκρατικών της αριστερής πτέρυγας.
Η Χάρις παρέμεινε στην κατοικία της στην Ουάσινγκτον ολόκληρη τη νύχτα, την ώρα που το πλήθος την περίμενε έξω από το Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, όπου είχε φοιτήσει. Εκεί, η ομάδα εκστρατεία της είχε στήσει μία σκηνή και ένα κέντρο επικοινωνίας, αναμένοντας ότι η καταμέτρηση των ψήφων θα διαρκέσει ημέρες προτού βγει ένα αποτέλεσμα.
Ωστόσο, όταν τα αποτελέσματα άρχισαν να βγαίνουν, ο συμπροεδρεύων της εκστρατείας της Σέντρικ Ρίτσμοντ βγήκε στη σκηνή για να πει στο πλήθος που όλο και μίκραινε ότι ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Ώρες αργότερα, είχε τελειώσει.
* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ και τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE