Η μεγάλη διαφορά στο νέο εξοπλιστικό “πακέτο” θεωρείται το πυραυλικό πυροβολικό και η προσθήκη Ισραηλινού συστήματος το οποίο διαπραγματεύεται το ελληνικό επιτελείο. Στην εικόνα, MLRS στην περιοχή ευθύνης της ΑΣΔΕΝ κατά τη διάρκεια βολών. Πηγή: Στρατός Ξηράς
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal
Αν και πολλά από τα εξοπλιστικά προγράμματα που αφορούν το παρόν και κυρίως το μέλλον στις Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ενταχθεί στο πλαίσιο της «Ατζέντας 2030», τ’ αυταπόδεικτα γεγονότα μαρτυρούν πως αυτός ο φάκελος σαφώς εκτείνεται και στην επόμενη δεκαετία.
Και τότε, όπως πολλά δείχνουν, αποφάσεις της σημερινής ατζέντας είτε θα είναι μέρος εισηγήσεων- ακόμη και αναθεωρημένων- είτε κάποια από τα προγράμματα δεν θα έχουν καν ξεκινήσει.
Χαρακτηριστικό ότι υπάρχει βιασύνη για την υλοποίηση αναγκαίων προγραμμάτων, είναι ότι το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων, όπως αποκάλυψε η σελίδα μας, ενέκρινε το πρώτο βήμα που αφορά την 4η φρεγάτα Belh@rra.
Βεβαίως, ο φάκελος ενίσχυσης των τριών κλάδων όπως εξηγούν επιτελείς, είναι διαχωρισμένος με ξεχωριστά προγράμματα κάθε κλάδου, τα οποία κατανέμονται σε άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Αλλά ακόμη και τώρα που τα προγράμματα αυτά θεωρούνται αποφασισμένα, η δυναμική που δημιουργούν τα ενεργά μέτωπα πολέμου, φέρνουν είτε προσθήκες, είτε θέσεις για επιπλέον προγράμματα, χρήσιμα για κάποιων εκ των τριών κλάδων.
Ειδικά το παραπάνω είναι ένα αποτέλεσμα συνεργασιών των επιτελείων με το ΓΕΕΘΑ, το οποίο θέτει κατευθύνσεις αφού έχουν εξεταστεί οι ανάγκες και το αποτρεπτικό δόγμα στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Στα παραπάνω συνυπολογίζεται ο δημοσιονομικός χώρος που υπάρχει ή που πρόκειται να δημιουργηθεί τα επόμενα χρόνια, με βάσει τα όσα έχουν γνωστοποιηθεί από τους αρμόδιους φορείς στο υπουργείο Εθνικής άμυνας.
Και μια κι αναφερθήκαμε στην τέταρτη φρεγάτα Belh@rra, να δούμε βάσει των πληροφοριών που φτάνουν στην σελίδα μας, τι άλλο σκοπεύει το υπουργείο Εθνικής άμυνας να εισηγηθεί στην αρμόδια επιτροπή για την ενίσχυση του πολύπαθου και ιδιαίτερα γερασμένου- πλην όμως αξιόπιστου- στόλου.
Οι τέσσερις φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ πλέον αποτελούν έναν «γρίφο» για το τι ενδεχομένως θα γίνει με αυτές.
Η πλειονότητα των πηγών μας επιμένει στο γεγονός ότι η ανακοίνωση του τελικού ποσού από την κυβέρνηση για την αναβάθμισή τους, θα κρίνει το μέγεθος και το βάθος του εκσυγχρονισμού που πρόκειται να γίνει.
Ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι που επιμένουν πως ότι κι αν γίνει θ’ αφορά μόνο την «επιβίωση» των τεσσάρων μονάδων για τα επόμενα χρόνια, χωρίς δηλαδή να υπάρξει ένας εκσυγχρονισμός σημαντικών αλλαγών.
Επόμενο βήμα συνολικής αναβάθμισης του στόλου, είναι η κατάληξη στον τύπο του επόμενου υποβρυχίου που με αυτό θα ενισχυθεί η υποθαλάσσια ναυτική ισχύς. Οι επιτελείς εδώ και καιρό βρίσκονται σε έρευνα αγοράς, ερχόμενοι σε συνομιλίες για τους τύπους σύγχρονων υποβρυχίων αναερόβιας πρόωσης.
Παράλληλα ο εκσυγχρονισμός των τεσσάρων υποβρυχίων κλάσης «Παπανικολής» είναι στα άμεσα σχέδια του στρατιωτικού επιτελείου και της πολιτικής ηγεσίας.
Βήμα- ανάσα, θεωρείται και η απόφαση ανανέωσης για τις πυραυλακάτους κλάσης «ΡΟΥΣΣΕΝ».
Η λεγόμενη «ευρωκορβέτα» και η επόμενη γενιά φρεγατών κλάσης Constellation, ανήκουν στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχέδιο και εφόσον δεν συντρέξουν ανελαστικοί λόγοι αλλαγής πλεύσης, λένε με νόημα στρατιωτικές πηγές.
Το μεγάλο στοίχημα της αεροπορίας είναι το επιπλέον κλείσιμο της ψαλίδας για το πρόγραμμα των F-16 Viper, η επέκταση του προγράμματος στα Block 50 της Ν. Αγχιάλου, αλλά και η ομαλή διαδικασία που αφορά την έλευση της 5ης γενιάς αεροσκαφών.
Η μεγάλη πολυεπίπεδη αλλαγή με την έλευση των F-35 στα τέλη της δεκαετίας, σημαίνει και δεκάδες προπαρασκευαστικά βήματα, αλλά και την σταδιακή απόσυρση των μαχητικών- θρύλος, F-4 Phantom.
Επιπλέον η συζήτηση για την αύξηση του αριθμού των Rafale είναι κάτι που εξετάζεται αλλά θεωρείται μια άρρηκτα συνδεδεμένη κίνηση με πώληση, τουλάχιστον των λειτουργικών Mirage 2000-5.
Η Hellasjournal έχει γράψει αναλυτικά ότι από το 2028 η απόκτηση όπλων για τα F-16 Viper & F-35 μπορεί να θεωρείται δεδομένη. Και μέχρι τότε η πολεμική αεροπορία θα πρέπει ν’ αρκεστεί στα Rampage και τις συλλογές Spice, δυο όπλα προερχόμενα από την ισραηλινή τεχνογνωσία.
Αφήσαμε το πολυπληθέστερο κομμάτι των Ενόπλων Δυνάμεων τελευταίο. Όπως επισημαίνεται από ανώτατα στρατιωτικά χείλη, ο Στρατός Ξηράς είναι εκείνος που πρόκειται να λάβει ένα μεγάλο κομμάτι, το οποίο προσομοιάζει με εκείνο της «μερίδας του λέοντος».
Στον Στρατό Ξηράς «χρεώνεται» ο αντιαεροπορικός- αντιβαλλιστικός θόλος που κατασκευάζεται. Το Ισραήλ δεν θεωρείται, αλλά είναι πρωταγωνιστής στην δημιουργία του συγκεκριμένου asset για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Μια πολυεπίπεδη προσπάθεια, γεμάτη από διαβαθμισμένες πληροφορίες, ηλεκτρονικό πόλεμο, νέους αισθητήρες, hard & soft kill όπλα. Στόχος όπως λένε στρατιωτικές πηγές είναι η πλήρης θωράκιση από κάθε είδους απειλή, ακόμη και σε περίπτωση «κορεσμού».
Τα συμπεράσματα του πεδίου, κυρίως μετά την επίθεση του Ιράν στο έδαφος του Ισραήλ είναι πολλά, ειδικά σ’ ότι αφορά τον κορεσμό των αντιαεροπορικών.
Επίσης το πυραυλικό πυροβολικό και το Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης επόμενης γενιάς, είναι δυο στοιχήματα για τον στρατό που δεν πρέπει να χαθούν. Οι συζητήσεις για την απόκτηση επιπλέον συστημάτων πυραυλικού πυροβολικού από το Ισραήλ είναι πολύ προχωρημένες, την στιγμή που παγώνει το θέμα της αναβάθμισης των MLRS.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE