ΑΜΥΝΑ
27/11/2024 | 23:48
Η περιδίνηση της TuAF συνεχίζεται όπως «εξομολογήθηκε» ο Γκιουλέρ: Την ίδια ώρα, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία παραλαμβάνει F-16 Viper & Rafale…
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL – Αθήνα
Σχεδιασμός προστιθέμενης αξίας ή μήπως το τουρκικό πλάνο μαρτυρά ότι πίσω από τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις υπάρχει μεγάλος προβληματισμός για το πως θα ορθοποδήσει το αεροπορικό όπλο;
Από την μια ο Γιασάρ Γκιουλέρ, υπουργός άμυνας της Τουρκίας έχει τάξει 40 καινούρια Eurofighter Typhoon, με την βοήθεια του γερμανικού δακτύλου. Και από την άλλη, έριξε βόμβα χιλιάδων λιβρών, λέγοντας ότι η χώρα του θα προμηθευτεί μόνο 40 καινούρια F-16 Viper ενώ τα υπόλοιπα 80 θ’ αποτελέσουν ένα “στοίχημα” της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.
Το βέβαιο είναι ότι στον τομέα της άμυνας η Τουρκία δεν βρίσκεται στο επίπεδο της Ελλάδας καθώς, κακά τα ψέματα, αποτελεί μια εξαγωγική δύναμη.
Από την άλλη πλευρά έμπειροι μηχανικοί της πολεμικής αεροπορίας, εντός ή εκτός υπηρεσίας, εξηγούν ότι μπορεί οι Τούρκοι να υποστηρίζουν πως έχουν εγχώριο ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης, ωστόσο αυτό δεν είναι ίδιων δυνατοτήτων με το πρωτότυπο που φέρουν τα F-16 Viper που κατασκευάζει η LM.
Επίσης ο κ. Γκιουλερ απαντώντας σε βουλευτές της αντιπολίτευσης, είπε ότι δεν θα αγοραστούν kit για τα 80 F-16 ώστε να μετατραπούν σε Viper.
Εκείνο που δεν ξεκαθαρίστηκε είναι πρώτον, αν η Τουρκία έχει αγοράσει σχέδια μετατροπής από την κατασκευάστρια εταιρεία ώστε να προχωρήσει μόνη της στην μετατροπή. Και δεύτερον, αν θα αγοράζει μεμονωμένα τα υλικά ή κάποια από αυτά, τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο kit της αναβάθμισης σε Viper.
Το βέβαιο είναι ότι ο κ. Γκιουλέρ, τουλάχιστον σ’ ό,τι έχει να κάνει με τον στόλο των F-16 περισσότερο μπέρδεψε την κατάσταση και δεν έλυσε απορίες που εκφράστηκαν από τους συναδέλφους του, βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Από την άλλη πλευρά δεν πέρασε ούτε ένα δεκαπενθήμερο από τότε που ο Τούρκος υπουργός έταξε τα 40 καινούρια Eurofighter Typhoon, για τα οποία ωστόσο υπάρχει μια σειρά απαιτήσεων υποστήριξης.
Είναι γνωστό ότι τα Eurofighter Typhoon, δεν ήταν εξ αρχής μια οικονομική επιλογή για τον εκάστοτε χρήστη. Και η γείτονα ως ραχοκοκαλιά, όπως και η Ελλάδα, έχει τα F-16, οπότε η γραμμή υποστήριξης και παραγωγής των εργοστασίων της θα εχουν ως κατεύθυνση το αμερικανικής κατασκευής αξιόπιστο αεροσκάφος.
Το να δημιουργηθούν νέα υπόστεγα, νέες εργαλειοθήκες, νέα αποθήκη αναλώσιμων και ανταλλακτικών, εκπαίδευση ιπταμένων- μηχανικών, κ.ο.κ., αυτό μεταφράζεται σε μεγάλο κόστος.
Κονδύλια, που κανείς δεν μπορεί ν’ απαντήσει για τον τρόπο αποπληρωμής, διότι στην αμυντική βιομηχανία η Τουρκία έχει ανοιχτεί αρκετά μετά από εντολή της κυβέρνησης Ερντογάν. Και το ερώτημα είναι αν το οικονομικό επιτελείο πρόκειται να αυξήσει τον αμυντικό προϋπολογισμό.
Η ενδεχόμενη κίνηση απόκτησης του συγκεκριμένου ευρωπαϊκού αεροσκάφους υπεροχής σημαίνει και κάτι ακόμα… Ότι η Τουρκία μάλλον θα είναι η τελευταία χώρα που θα παραλάβει Eurofighter Typhoon, μια και πολλές πληροφορίες λένε ότι υπάρχουν σενάρια για «λουκέτο» στην γραμμή παραγωγής στα τέλη της δεκαετίας.
30-0…
Με τα παραπάνω δεδομένα φαίνεται ότι η ελληνική πολεμική αεροπορία διατηρεί ένα αριθμητικό προβάδισμα στην 4,5 γενιά μαχητικών αεροσκαφών και αυτό θα συνεχίσει να το έχει αν οι αναβαθμίσεις των F-16 σε Viper δεν διολισθήσουν εκ νέου στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία.
Στα τέλη του έτους υπολογίζεται ότι ο αριθμός των Viper θα φτάσει τα 30, την στιγμή που η Τουρκία ακόμη βρίσκεται σε σκέψεις για τον τρόπο αναβάθμισης αλλά και σε διαπραγματεύσεις με την αμερικανική κυβέρνηση.
Το «αγκάθι» που υπάρχει στην Αθήνα είναι τα F-16 Block 50 για τα οποία όπως πολλά μαρτυρούν υπάρχει ακόμη χρόνος ως μια λυτρωτική απόφαση αναβάθμισης. Μπορεί από μέρα σε μέρα η αμερικανική απάντηση να παραδοθεί στο αεροπορικό επιτελείο, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι οι επιτελείς άγγιξαν το σημείο «μηδέν», από το οποίο θα ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση για την αναβάθμιση 38 πολύτιμων αεροσκαφών στο επίπεδο Viper.
Την ίδια στιγμή ο στόλος των γαλλικών «ριπών ανέμου» ενισχύεται σταδιακά μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 24 αεροσκαφών. Και από το σημείο εκείνο θα φανεί η διάθεση, όχι της αεροπορίας, αλλά της κυβέρνησης για το αν τα Rafale θα αυξηθούν ή θα παραμείνουν στον ίδιο αριθμό.
Βεβαίως σε όλα τα παραπάνω να προστεθεί και η 5η γενιά, την οποία η Τουρκία μπορεί να την θέλει, αλλά ως τώρα παραμένει εκτός πλάνων του stealth αεροσκάφους F-35.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
