Gisele Pelicot (C), escorted by her lawyer Stephane Babonneau (L), leaves the criminal court in Avignon, France, 23 October 2024, where her ex-husband stands trial. EPA/GUILLAUME HORCAJUELO
Τις τελευταίες εβδομάδες γίνεται στη Γαλλία μία δίκη που θα έπρεπε να διδάσκεται. Η δίκη της Ζιζέλ Πελικό.
Γιατί είναι δική της η δίκη. Παρότι στο εδώλειο βρίσκεται ο άντρας της και καμιά 50αριά ακόμη άνδρες, ηλικίας από 26 έως 74 ετών.
Ο άνδρας της Ζιζέλ 71 ετών, ένας ηλικιωμένος της διπλανής πόρτας, κατηγορείται ότι από το 2011 μέχρι το 2020, νάρκωνε την 72χρονη γυναίκα του, τη βίαζε και καλούσε άλλους άντρες να τη βιάσουν, βιντεοσκοπώντας τις συνευρέσεις. Είχε μάλιστα φτιάξει και διαδικτυακό chat room με τίτλο «εν αγνοία της».
Εκείνη το αρνήθηκε. Διάλεξε η ντροπή να περάσει στην απέναντι πλευρά. Εκεί δηλαδή που πρέπει να είναι πάντα η ντροπή. Στον θύτη, ή στους θύτες. Όχι στό θύμα.
«Είμαι μια γυναίκα που έχει καταστραφεί εντελώς και δεν ξέρω πώς θα ξαναχτίσω τον εαυτό μου. Είμαι 72 ετών σύντομα και δεν είμαι σίγουρη ότι η ζωή μου θα φτάσει για να συνέλθω από αυτό».
Είναι αλήθεια ότι ακούω πολλές γυναίκες και άνδρες να λένε ότι είστε πολύ γενναία. Εγώ λέω ότι δεν είναι γενναιότητα, αλλά θέληση και αποφασιστικότητα να αλλάξεις την κοινωνία».
«Ήθελα όλες οι γυναίκες θύματα βιασμού -όχι μόνο όταν έχουν ναρκωθεί, βιασμός υπάρχει σε όλα τα επίπεδα- θέλω αυτές οι γυναίκες να πουν: Η Πελικό το έκανε, μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς. Όταν βιάζεσαι υπάρχει ντροπή, και δεν πρέπει εμείς να ντρεπόμαστε, αλλά εκείνοι».
«Το προφίλ ενός βιαστή δεν είναι κάποιος που συνάντησες σε ένα πάρκινγκ αργά το βράδυ. Ένας βιαστής μπορεί να βρίσκεται και μέσα στην οικογένεια, ανάμεσα στους φίλους μας».
«Πρέπει να εξελιχθούμε όσον αφορά την κουλτούρα του βιασμού στην κοινωνία … Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν τον ορισμό του βιασμού».
Απευθυνόμενη στον πρώην σύζυγό της [χωρίς να γυρίσει να τον κοιτάξει] «Πώς μπορεί ο τέλειος άνθρωπος να έχει φτάσει σε αυτό το σημείο; Πώς μπόρεσες να με προδώσεις σε αυτό το σημείο; Πώς μπόρεσες να φέρεις αυτούς τους ξένους στην κρεβατοκάμαρά μου; Για μένα αυτή η προδοσία είναι ανυπολόγιστη».
«Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό. Πάντα προσπαθούσα να σε ανεβάσω ψηλότερα, εσένα που εξερεύνησες τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, αλλά έκανες τις δικές σου επιλογές».