FILE PHOTO: Ο τεράστιος αστεροειδής που οδήγησε στο τέλος της βασιλείας των δεινοσαύρων όταν συνετρίβη στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια δεν ήταν μοναδικός, λένε οι ερευνητές. Screenshot via YouTube@TourDiscoveryScience/
Ο τεράστιος αστεροειδής που οδήγησε στο τέλος της βασιλείας των δεινοσαύρων όταν συνετρίβη στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια δεν ήταν μοναδικός, λένε οι ερευνητές.
Ο αστεροειδής που έφερε το τέλος των δεινοσαύρων άφησε τον λεγόμενο κρατήρα Chicxulub όταν έπεσε στη Γη στα ανοιχτά του σημερινού Γιουκατάν, στο Μεξικό.
Τώρα, λεπτομερείς σαρώσεις ενός υποθαλάσσιου κρατήρα – του κρατήρα Ναδίρ – στα ανοικτά των ακτών της Γουινέας στη Δυτική Αφρική υποδηλώνουν ότι ο κρατήρας δημιουργήθηκε όταν ένας άλλος μεγάλος αστεροειδής έπεσε στον πλανήτη περίπου την ίδια εποχή στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.
Η βίαιη πρόσκρουση που έγινε πριν από 65 έως 67 εκατομμύρια έτη, δημιούργησε έναν κρατήρα πλάτους άνω των οκτώ χιλιομέτρων, αποκαλύπτουν οι σαρώσεις, με τους επιστήμονες να υπολογίζουν ότι ο αστεροειδής είχε πλάτος περί τα τετρακόσια μέτρα και χτύπησε τη Γη με σχεδόν 45.000 mph.
Αν και μικρότερος από τον αστεροειδή που πυροδότησε τη μαζική εξαφάνιση, ήταν ωστόσο αρκετά μεγάλος ώστε να αφήσει σημάδια στο πρόσωπο του πλανήτη.
Για να κατανοήσουν περισσότερα σχετικά με την πρόσκρουση, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τρισδιάστατη σεισμική απεικόνιση για να χαρτογραφήσουν το χείλος του κρατήρα και τις γεωλογικές ουλές που βρίσκονται 300 μέτρα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού.
Η σύγκρουση φαίνεται πως πυροδότησε έντονες δονήσεις που ρευστοποίησαν τα ιζήματα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού προκαλώντας τη δημιουργία ρηγμάτων κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Οι ερευνητές δεν μπορούν να εντοπίσουν πότε ο αστεροειδής χτύπησε τη Γη, αλλά η ανακάλυψη του κρατήρα και η κατά προσέγγιση ηλικία του έχουν προκαλέσει εικασίες ότι μπορεί να ανήκε σε ένα σύμπλεγμα προσκρούσεων στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.
«Ίσως το πλησιέστερο σ’ αυτή την πρόσκρουση που έχουν δει οι άνθρωποι είναι το γεγονός Tunguska που καταγράφθηκε το 1908, όταν ένας αστεροειδής 50 μέτρων εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης και εξερράγη στον ουρανό πάνω από τη Σιβηρία», είπε ο Nicholson.
«Τα νέα τρισδιάστατα σεισμικά δεδομένα σε ολόκληρο τον κρατήρα Ναδίρ είναι μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να δοκιμαστούν οι υποθέσεις του κρατήρα πρόσκρουσης, να αναπτυχθούν νέα μοντέλα σχηματισμού κρατήρων στο θαλάσσιο περιβάλλον και να κατανοηθούν οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος».
Με πληροφορίες από The Guardian
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE