Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας σε στρατιωτική βάση στα Άδανα. Φωτογραφία Τουρκική Προδρία, Recep Tayyip Erdoğan, @RTErdogan
Η εμμονή του πρωθυπουργού της Βρετανίας Τσάμπερλεν στην κατευναστική πολιτική των υποχωρήσεων απέναντι στον επεκτατισμό του χιτλεροφασισμού, στα χρόνια που οδήγησαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον κατέταξε ως παράδειγμα αποφυγής.
Η στάση του εκείνη κορυφώθηκε με διακήρυξη «ειρήνης» με τον Χίτλερ (1938) κι όταν ο Τσάμπερλεν επέστρεψε στη Βρετανία το παρουσίαζε ως μέγα επίτευγμα για «έντιμη ειρήνη». Τελικά, η εμμονή στον κατευνασμό, ως μείγμα δειλίας, εξαρτήσεων και κυρίως έλλειψης διορατικότητας εξέθρεψε το επεκτατικό θηρίο.
Στις μέρες μας ο ισλαμοφασίστας Ερντογάν μίλησε στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για «ειρήνη» στην Ανατολική Μεσόγειο και «λύση» στην Κύπρο, κι είναι ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν δύο εγχώρια συνθήματα. Εφόσον «λύση» και «ειρήνη» θέλει και ο Ερντογάν, τα εγχώρια συνθήματα «θέλουμε λύση» και «θέλουμε ειρήνη» έχουν πτωχεύσει.
Το ερώτημα είναι τι είδους λύση επιδιώκουμε και τι είδους ειρήνη π.χ. λύση για ένα κανονικό κράτος εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.); Ειρήνη που σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα ή «την ειρήνη» που επιβάλλει ο ισλαμοφασισμός;
Είναι όμως το τουρκικό κράτος-εγκληματίας με τον Χακάν Φιντάν, σημερινό Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας κι επικεφαλής για πολλά χρόνια των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών, που διέπραξε ασύλληπτα εγκλήματα, από φονικές βομβιστικές επιθέσεις σε συγκέντρωση του Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών μέχρι χρηματοδότηση κι εξοπλισμό του «Ισλαμικού Κράτους» για να εκτελεί τις κτηνωδίες του.
Τις προάλλες, ανακοινώθηκε η περίπτωση μιας 21χρονης, προερχόμενης από την κοινότητα των Γιαζίντι, η οποία είχε απαχθεί από το «Ισλαμικό Κράτος» πριν μια δεκαετία σε ηλικία περίπου 10-11 ετών. Η κοινότητα των Γιαζίντι, με κουρδικές ρίζες, ζούσε για αιώνες διάσπαρτη κατά εκατοντάδες χιλιάδες στη Μεσοποταμία, κυρίως Συρία και Ιράκ.
Το 2014-15 έγινε στόχος του «Ισλαμικού Κράτους» που κατέσφαξε δεκάδες χιλιάδες μέλη της κοινότητας με φρικαλέο τρόπο, ενώ χιλιάδες παιδιά απήχθησαν οργανωμένα.
Τα κορίτσια αιχμαλωτίστηκαν ως σκλάβες του σεξ και τα αγόρια στρατολογήθηκαν, ενώ χιλιάδες κατέληξαν σε άλλες χώρες, ανάμεσά τους κι η Τουρκία. Σε επιχείρηση που οργάνωσαν οι ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιορδανία και Ιράκ, το συγκεκριμένο κορίτσι απελευθερώθηκε από την περιοχή της Γάζας.
Όταν τους λέχθηκε ότι είμαι Ευρωβουλευτής, μερικές έπεσαν μπροστά στα πόδια μου με θρηνητικούς αλαλαγμούς. Εκείνη την ώρα ήρθε στο μυαλό μου η Μυροφόρα από το Παλαίκυθρο, η μάνα του μικρού Χριστάκη πέντε χρονών που «χάθηκε» μέσα από τα χέρια της το 1974 όταν ο Αττίλας επέβαλλε την «ειρήνη». Κι η Μυροφόρα ακόμη περιμένει σύζυγο και παιδί.
Η κατευναστική πολιτική παραμένει για δεκαετίες η κυρίαρχη στάση Αθήνας και Λευκωσίας απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό (π.χ. εγκαταλείποντας εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα σε Αιγαίο κι Ανατ. Μεσόγειο και ξεγράφοντας την Κύπρο), με αντάλλαγμα διακηρύξεις «φιλίας». Πρόκειται για πολιτική που έχει πτωχεύσει ηθικά και ορθολογικά.
(*) Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ (S και D), και Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο – [email protected]
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE