Κύπριοι καταδρομείς συνοδεύουν τον Ανδρέα Κκολού στην τελευταία του κατοικία. Φωτογραφία από τον Αυγουστίνο (Ντίνο) Αυγουστή
Δημοσιεύουμε παρακάτω την ομιλία του Δρ. Αυγουστίνου (Ντίνο) Αυγουστή, επιλοχία του 31ου Λόχου Κρούσεως της 33ης Μοίρας Καταδρομών. Πολέμησαν όλοι γενναία το καλοκαίρι του 1974 εναντίον των Τούρκων εισβολέων.
Ο Δρ. Αυγουστής είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Μονάγρι Λεμεσού
Σεβαστοί συγγενείς του Ήρωα, σεβαστοί συγγενείς όλων των Ηρώων μας, αγαπητοί συμπολεμιστές. Ζητώ εκ των προτέρων την κατανόηση σας που παραβιάζω το πρωτόκολλο, αλλά, προσωπικά, πάντα πίστευα και πιστεύω πως όταν μιλάμε για Ήρωες, πολύ δε περισσότερο όταν αποχαιρετούμε Ήρωες, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχουν πάντα οι οικογένειες τους και οι συμμαχητές τους.
Πανιερότητε, έντιμε κύριε Υπουργέ, Κυρίες και Κύριοι, εκπρόσωποι των Πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών, Κυρίες και Κύριοι εκπρόσωποι κάθε Αρχής και Εξουσίας, αγαπητοί Συνέλληνες,
Αποχαιρετούμε σήμερα, ύστερα από 50 δίσεκτα χρόνια, έναν ακόμα Ήρωα της λήθης. Έναν ακόμα Ήρωα της προδομένης γενιάς του 1974. Τον καταδρομέα Ανδρέα Κκολού του Ονησιφόρου και της Μαρίας που έφυγαν από τη ζωή γεμάτοι πόνο και θλίψη απέραντη, γιατί δεν μπόρεσαν να δουν το παλληκάρι τους που περίμεναν να γυρίσει, μήτε ζωντανό, μήτε και νεκρό.
Γονείς ευλογημένοι από τον Θεό που έφεραν στον κόσμο δώδεκα παιδιά. Και είναι μαζί μας εδώ σήμερα η Παρασκευή, η Παναγιώτα, η Ιωάννα, ο Χρήστος (που φέρει το όνομα του πρωτότοκου της οικογένειας που βιάστηκε πολύ να κινήσει για τα ουράνια), η Ανδριανή, η Κατερίνα, ο Κυριάκος, ο Ανδρέας, ο Ελευθέριος και ο Νίκος. Η αδελφή τους Ελένη ταξίδεψε κι αυτή για την αιωνιότητα πριν μερικά χρόνια.
Ο Ανδρέας όταν κατατάχθηκε στο στρατό δεν ήταν ενήλικας. Ήταν μόλις δεκαεπτά χρονών και λίγων μηνών όταν η πατρίδα του εμπιστεύτηκε τα όπλα τα ιερά για να την υπερασπισθεί! ‘Ήταν ένα έφηβος γεμάτος όνειρα που η πατρίδα τον κάλεσε υπό τα όπλα πριν καν προλάβει να χαρεί τις ομορφιές της ζωής και της νιότης του.
Επιλέχτηκε για το πιο επίλεκτο Σώμα της Εθνικής Φρουράς. Έλαμψε από χαρά μόλις φόρεσε τα διακριτικά του Καταδρομέα στον μπράτσο του! Κι όταν ήρθε η στιγμή να την υπερασπισθεί από τις βάρβαρες στρατιές του Αττίλα, σαν άλλος Λεωνίδας πολέμησε ηρωικά και έδωσε γι΄ αυτήν και την τελευταία ρανίδα του αίματος του.
Την ίδια στιγμή που οι ηγήτορες του στρατεύματος στην Αθήνα και την Λευκωσία μας εγκατέλειψαν …..
Ο αείμνηστος Καταδρομέας Κκολού Ανδρέας ήταν ένας χαρακτήρας αψεγάδιαστος.
Καταδρομέας Άριστος,
Τολμηρός, Αποφασιστικός,
ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ, Γεννημένος Ήρωας!
Προδομένος όπως όλοι οι μαχητές της γενιάς του ΄74!
Πολέμησε με αυτοθυσία στα κακοτράχαλα υψώματα του Αγίου Ιλαρίωνα. Και σαν έτοιμος από καιρό, αυτοθυσιάσθηκε πολεμώντας γενναίως!
Η μορφή του θα είναι πάντα εκεί ψηλά στον Πενταδάκτυλο, μαζί με τους αείμνηστους Γεώργιο Κατσάνη, Κώστα Χριστοφίδη, Ορφανού Θεοτόκη, Παύλου Παύλο, Ιωανά Ανδρέα και όλα τα αδέλφια μας που χάσαμε στον προδομένο πόλεμο το μαύρο καλοκαίρι του 1974… Για να θυμίζουν το ανεξόφλητο χρέος μας. Να μας φωνάζουν ελάτε… σας περιμένουμε!
Αξιότιμοι επίσημοι προσκεκλημένοι, Κυρίες και Κύριοι,
Δεν είναι η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας που μας έφερε τα στίφη των βαρβάρων… Είναι αυτοί στους οποίους αείμνηστε Ήρωα μας, πίστεψες και πιστέψαμε!
Είναι αυτοί που μας έστειλαν σε μια μάχη που γνώριζαν εκ των προτέρων πως ήταν μια χαμένη μάχη! Είναι αυτοί που έστειλαν και σένα και τον Κατσάνη και όλους τους Αθάνατους Ήρωες μας στο θάνατο!
Είναι αυτοί που αντί να τιμωρηθούν τιμήθηκαν -προφανώς για τη μισή Κύπρο που χάρισαν στους τούρκους- και έζησαν το υπόλοιπο της ζωής τους απολαμβάνοντας τιμές και αξιώματα, χωρίς τύψεις και ενοχές για εσάς που φύγατε τόσο πρόωρα και τόσο άδικα. Θέλετε και ονόματα. Αμέτρητα!
Θέλουμε ώρες ολόκληρες για να αναφερθούμε σε όλους ξεχωριστά: Εκτός του πανάθλιου και ψυχοπαθή ταξίαρχου Ιωαννίδη (ο μοναδικός που φυλακίστηκε) …. Γκιζίκης, Μπονάνος, Παπανικολάου, Αραπάκης… Αβέρωφ, Καραμανλής και άλλοι πολλοί, και άλλοι πολλοί… που τελειωμό δεν έχουν…
Αξιότιμοι επίσημοι προσκεκλημένοι, Κυρίες και Κύριοι,
Για το έγκλημα της Κύπρου, για το τόσο πολύ ιερό και τίμιο ανθρώπινο αίμα που χύθηκε στο περιγιάλι της Κερύνειας και για τα τόσα κορμιά που σπάρθηκαν στο βουνό του Πενταδακτύλου, τον πόνο και τον θρήνο κανένας από τους πραγματικούς ενόχους – που όλοι γνωρίζουμε ποιοι είναι- δεν τιμωρήθηκε! Ένα αόρατο χέρι τους έθεσε κάτω από την προστασία του. Και φόρτωσαν όλες τις ενοχές στους αθώους Καταδρομείς που πολέμησαν μέχρι εσχάτων για να κρατήσουν ελεύθερες τις Κυπριακές Θερμοπύλες.. Μέχρι εκεί έφθασε η κατάντια μας.
Ας είμαστε όμως ειλικρινείς μαζί σου. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι σίγουρος πως μπορούμε να κρατήσουμε την υπόσχεση μας. Ίσως και μην θέλουμε! Άλλαξαν πολύ οι καιροί, άλλαξαν οι άνθρωποι Ανδρέα: Τώρα πια δεν είναι λίγοι οι κατακτημένοι που πίνουν καφέ με τους κατακτητές της γης τους στο γραφικό λιμανάκι της Κερύνειας και ψωνίζουν φτηνοπράγματα από τα κατεχόμενα… για να μη πω τίποτε χειρότερο… Χωρίς ίχνος ντροπής!
Αξιότιμοι επίσημοι προσκεκλημένοι, Κυρίες και Κύριοι,
Όταν στεκόμαστε με δέος μπροστά στα κόκκαλα τα ιερά ενός Ήρωα, το μόνο που έχουμε δικαίωμα να λέμε σε ό,τι αφορά τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, είναι πως θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για μια λύση που θα διέπεται από τις Αρχές, τις Αξίες και τα Ιδανικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οποίας η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί πλήρες και ισότιμο μέλος της.
Μια λύση η οποία θα παρέχει ίσες ευκαιρίες και θα εξασφαλίζει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλους τους νόμιμους πολίτες, της μιας, ενιαίας και αδιαίρετης Κυπριακής Δημοκρατίας. Και είναι αυτό το ελάχιστο που μπορούμε να υποσχεθούμε στους Ήρωες μας…
Τιμή και Δόξα σε όλους αυτούς τους νέους που αντίκρισαν το θάνατο και δεν δείλιασαν!
Τιμή και δόξα στον αείμνηστο Ήρωα μας Κκολού Ανδρέα που αποχαιρετούμε σήμερα. Ας είναι αιωνία η μνήμη του! Αθάνατος!
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE