Το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας. Φωτογραφία ΓΤΠ, PIO
Του ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ – Λευκωσία
Υπάρχει μια διάχυτη παραμυθολογία, ότι η σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου των τελευταίων 60 ετών είναι μια συνεχής απόρριψη λύσεων, προσφορών και προτάσεων, που αποτελούν κατά τους συντάκτες των παραμυθολογιών, χαμένες ευκαιρίες για το Κυπριακό.
Ο καθηγητής Κουφουδάκης διατύπωσε μιαν άποψη, την οποία ενστερνίζομαι και αποδέχομαι πλήρως. «Χαμένες ευκαιρίες υπήρξαν για την Τουρκία», όχι για την Κυπριακή Δημοκρατία (Κ.Δ.) ή την ελληνοκυπριακή κοινότητα.
Στις προτάσεις ή τα σχέδια αυτά κάποιοι τονίζουν τα πλεονεκτήματα ή τα κέρδη που διατείνονται ότι πρόσφεραν οι «χαμένες ευκαιρίες». Αυτά τα πλεονεκτήματα φαίνεται να ήταν το δέλεαρ να αποδεχτούμε μια διευθέτηση ή μια λύση, που θα ήταν συμφέρουσα στην Τουρκία και τις επιδιώξεις της.
Αλλά οι εραστές των χαμένων ευκαιριών απομονώνουν τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα και κέρδη για την πλευρά μας και αποσιωπούν τα μειονεκτήματα ή τις υποχωρήσεις που θα έπρεπε να αποδεχτεί η πλευρά μας και που θα ήταν καθοριστικά για το μέλλον της Κ.Δ., αλλά και της τελικής λύσης. Για τούτο αποτελούν χαμένες ευκαιρίες για την Τουρκία και όχι για την πλευρά μας.
Μας λένε ότι οι Αμερικάνοι μας πρόσφεραν την ένωση στο πιάτο και την απέρριψε ο Μακάριος. Μας λένε ότι μας πρόσφεραν την χωρίς όρους επιστροφή στην Αμμόχωστο και μεις απορρίψαμε το σχέδιο που την περιείχε. Μας λένε πως απορρίψαμε δελεαστικές προτάσεις λύσης και σήμερα ούτε στο όνειρό μας δεν μπορούμε να τις απολαύσουμε.
΄Οσοι πιστεύουν στις «χαμένες ευκαιρίες» βλέπουν μόνο το δέλεαρ ενός κομματιού τυριού που καλεί τα ποντίκια σε θεσπέσιο γεύμα. Δεν βλέπουν όμως τη φάκα, μέσα στην οποία είναι τοποθετημένο το πιάτο με το δελεαστικό τυρί. Δεν κατανοούν, όπως τα ποντίκια στη φάκα, ότι πριν γευτούν αυτό το θαυμάσιο δέλεαρ, το τέλι της φάκας θα πέσει στο κεφάλι και θα τους στείλει νηστικούς στον άλλο κόσμο.
΄Ολες οι προτάσεις για λύση προέρχονταν από τον αμερικανικό και το βρετανικό παράγοντα. Και κύρια επιδίωξή τους ήταν η ικανοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων διχοτόμησης, δυο κρατών, αναγνώρισης της κατοχής και των αποτελεσμάτων της.
΄Ετσι η «ένωση» του σχεδίου Ατσενσον έκρυβε τη διχοτόμηση, όπως διαπίστωσε και ο Γεώργιος Παπανδρέου, τα τουρκοκυπριακά καντόνια και την τουρκική παρουσία σε βάση στην Κύπρο.
Το αμερικανο-καναδικό σχέδιο είχε στη θέση του τυριού της παγίδας την άνευ όρων επιστροφή της Αμμοχώστου, ενώ διαιρούσε την κυριαρχία και έκρυβε πίσω της την αναγνώριση δυο κρατών.
Παραγνώριζε επίσης τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και άλλαζε τη βάση των διαπραγματεύσεων. Κάποιοι πιστεύουν, ότι όσοι απέρριψαν τις «χαμένες ευκαιρίες» έγραψαν το όνομά τους στην ταφόπλακα του Βαρωσιού.
Σήμερα φυσικά με τις ολέθριες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις των τελευταίων δέκα πέντε ετών, φτάσαμε να διαπραγματευόμαστε λύση χειρότερη από αυτή που προνοούσε το απαράδεκτο αμερικανικό σχέδιο. Και δυστυχώς υπάρχει μια μερίδα ηγετών, που βιάζονται να συνεχίσουμε από κει που μείναμε για να υπογράψουμε λύση που θα λύσει τα προβλήματα της τουρκικής πειρατείας και επεκτασιμότητας.
Κύριος στόχος όλων των «δελεαστικών» προτάσεων ήταν η κατάργηση της Κ.Δ., που ήταν ο κύριος στόχος της Τουρκίας από το 1964 και που ως σήμερα δεν κατάφερε την επίτευξή του.
Αυτόν τον τουρκικό στόχο δεν τον είχαμε συνειδητοποιήσει τα πρώτα σαράντα χρόνια της κατοχής. Τα τελευταία όμως χρόνια, ιδίως μετά την ένταξή μας στην Ε.Ε., έγινε ολοκάθαρος. Και τα τελευταία συμβάντα τον αποδεικνύουν.
Η Τουρκία όμως επιδιώκει την ντε γιούρε αναγνώριση των πιο πάνω. Θέλει με τη λύση να υπογράψουμε αναγνώριση της διχοτόμησης και των δυο ισοτίμων κρατιδίων. Και θέλει με την υπογραφή μας να καταργήσουμε την Κ.Δ. και να την υποβιβάσουμε σε συνιστώσα πολιτεία.
Θέλει να καταστήσουμε την Κύπρο τουρκικό προτεκτοράτο και την ΑΟΖ της Κ.Δ. να την εντάξουμε στη «γαλάζια πατρίδα». Η Κ.Δ. είναι το τελευταίο ανάχωμα και έπαλξη της αντίστασής μας. Ας μην την εγκαταλείψουμε ποτέ για να μείνουν τα σχέδιά τους απραγματοποίητα.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE