FILE PHOTO: Η πρόεδρος της Βουλής της Κύπρου και του ΔΗΣΥ, Αννίτα Δημητρίου ομιλεί σε εκδήλωση για την Ευρώπη. Φωτογραφία via ΔΗΣΥ, Annita Demetriou, @AnnitaDemetriou
Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ- Λευκωσία
Τα τελευταία χρόνια όλοι οι θεσμοί στην Κύπρο βρίσκονται σε καθοδική πορεία στην συνείδηση των πολιτών. Κατά κανόνα στις τελευταίες θέσεις των δημοσκοπήσεων βρίσκονται τα Κόμματα και η Βουλή.
Πολλά είναι που υποδεικνύονται στις έρευνες αναφορικά με τη Βουλή την λειτουργία και αποδοτικότητα της. Το πιο πρόσφατο αυτό των Κοινοβουλευτικών Συνεργατών. Η Βουλή λοιπόν θα πρέπει να αναβαθμίσει το έργο της για να βελτιωθεί η παραγωγικότητα και αποδοτικότητα της επι της ουσίας.
Αυτή η κίνηση θα βελτιώσει ως επακόλουθο και την εικόνα της στην κοινωνία. Η προσπάθεια να βελτιωθεί η αντίληψη της κοινωνίας για τη Βουλή, με κινήσεις που αφορούν άμεσα και κύρια την ίδια την εικόνα δεν αποδίδουν. Σήμερα στην Κύπρο η καταφυγή στην εικόνα δεν αποδίδει αυτό που ίσως απέδιδε παλαιότερα.
Δεύτερο σήμερα η ποσότητα, διαφορετικότητα και ταχύτητα, προσφοράς εικόνων και εναλλαγής εικόνων είναι τέτοια, που ο κόσμος δεν προλαβαίνει να αντιδράσει. Ως εκ τούτου και οι πιο δυνατές εικόνες διαρκούν ορισμένες μέρες το μέγιστο, έως ορισμένες ώρες.
Τα θέματα που εγγράφονται από Βουλευτές, τα ζητήματα τα οποία τίθενται προς συζήτηση και οι προτάσεις για λύσεις, δεν πρέπει να αφορούν την εικόνα. Τις θετικές εντυπώσεις που θα καταγράψει ένας Βουλευτής για λίγες ώρες ή μέρες ή μια Επιτροπή της Βουλής. Γιατί δυστυχώς αυτό είναι εδώ και χρόνια ένα εντεινόμενο φαινόμενο στις διαδικασίες της Βουλής.
Ένα από τα δυσκολότερα κομμάτια της λειτουργίας της Βουλής είναι το να καταφέρνει να λειτουργεί εντός του ρόλου και των αρμοδιοτήτων της ως Νομοθετικής Εξουσίας στα πλαίσια του υφιστάμενου Συντάγματος.
Εχω αρθρογραφήσει αρκετές φορές πάνω στο θέμα. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ εκ νέου με όλο το φάσμα του θέματος. Θα σταθώ μόνο σε μια πτυχή του ζητήματος που κατά την άποψη μου έχει παντελώς ξεφύγει. Και είναι ο τρόπος άσκησης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου.
Πρώτα απ΄ όλα να τονίσω ότι το κυριότερο καθήκον και ρόλος της Βουλής και των Βουλευτών είναι να νομοθετούν. Συζητώντας και ψηφίζοντας στη Βουλή τα προτεινόμενα κυβερνητικά νομοσχέδια ή προτάσεις νόμου των Βουλευτών. Ψηφίζοντας σημαίνει, είτε υιοθετώντας, είτε απορρίπτοντας, είτε τροποποιώντας ένα προτεινόμενο νομοσχέδιο, είτε μια πρόταση νόμου.
Αυτή η λειτουργία της Βουλής είναι κανονικά η κυρίαρχη. Γιατί από αυτήν την λειτουργία, την παραγωγικότητα και αποδοτικότητα της, εξαρτάται η λειτουργία της κοινωνίας η προώθηση επίλυσης σοβαρότατων προβλημάτων, η ευημερία των πολιτών κλπ. Το αν προέχει αυτή η λειτουργία και αυτός ο ρόλος της Βουλής, κρίνεται συνεχώς από τους πολίτες και κάθε πέντε χρόνια από τους ψηφοφόρους.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους μας. Καλό θα ήταν η Βουλή, όταν κάνει απολογισμό να δίνει και στοιχεία για το θέμα αυτό. Για παράδειγμα πόσα νομοσχέδια κατατέθηκαν, πόσα εξετάστηκαν και έφτασαν στην Ολομέλεια και πόσα είναι στα συρτάρια.
Και να δίνει αυτά τα στοιχεία ετησίως και όχι κάθε πέντε χρόνια. Γιατί τότε είναι αργά. Το νομοθετικό έργο προέχει λοιπόν, άλλωστε γι΄ αυτό ονομάζεται νομοθετική εξουσία.
Το πλέον σοβαρό από όλα αυτά είναι η σύγχυση του ρόλου της νομοθετικής εξουσίας και η συνειδητή ή ασυνείδητη προσπάθεια υποκατάστασης της εκτελεστικής εξουσίας.
Πέραν του ότι τούτο συμβαίνει κατά καιρούς με αφορμή οικονομικά θέματα, κυβερνητικών δαπανών π.χ., που εξετάζει η Βουλή, τελευταία το παρατηρούμε ιδιαίτερα έντονα, κατά την άσκηση του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου. Ένα-δύο παραδείγματα πριν αναφερθώ στο κύριο.
Η συχνότητα με την οποία καλούνται οι υπουργοί στις Επιτροπές της Βουλής είναι τέτοια πλέον, που θεωρώ ότι τους αφαιρεί παραγωγικό χρόνο, για να επιτελούν το έργο, για το οποίο τους ελέγχει η Βουλή. Δεύτερο σημείο επι του ιδίου θέματος είναι το αντιπαραγωγικό φαινόμενο να καλούνται προς έλεγχο οι Υπουργοί σε δύο και τρείς επιτροπές, πάνω στο ίδιο θέμα, πολλές φορές μέσα στην ίδια εβδομάδα!
Το σοβαρότερο όμως αρνητικό φαινόμενο κατά την άσκηση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (υπάρχουν και άλλα) είναι το εξής, που συνέβαινε και στο παρελθόν αλλά αραιά: Η Βουλή, στο πρόσωπο συγκεκριμένων Επιτροπών της και ιδιαίτερα συγκεκριμένων Προέδρων Επιτροπών, έχει συγχύσει πλήρως τον ρόλο της.
Τι άλλο από σύγχυση συνιστούν δηλώσεις του τύπου «οφείλει η κυβέρνηση να ενημερώνει τη Βουλή πριν πάρει αποφάσεις»; Δηλαδή θωρούν ότι έχουμε Κοινοβουλευτικό σύστημα;
Θεωρούν ότι αποτελούν συγκυβέρνηση, άρα λογικό να θέλουν πρώτα να διαβουλεύεται μαζί τους η εκάστοτε κυβέρνηση και μετά να αποφασίζει; Και αν αυτή η διαδικαστικά αδύνατη και πολιτικά αστήρικτη και αδικαιολόγητη θέση, γίνει αποδεκτή από τη κυβέρνηση, τότε τι έπεται; Ποιος θα ελέγχει ποιόν, να μας πουν.
Με ιδιαίτερο ζήλο, πάθος και ένταση προσπαθεί να παίξει αυτόν τον ρόλο η Επιτροπή Εμπορίου της Βουλής. Και είναι αξιοπερίεργο να βλέπεις άτομα που πριν 2-3 χρόνια εκφράζονταν σφοδρά υπερ ενός έργου, σήμερα να είναι σφοδροί πολέμιοι του στο όνομα του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου.
Η κατά καιρούς ερωτοτροπία της Βουλής, με το καθεστώς της «Κυβερνώσας Βουλής» μόνο ζημιά προκαλεί.
Υ.Γ Την ώρα που έγραφα αυτές τις γραμμές δεν ήταν γνωστό το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων για το θέμα της σύνδεσης Κύπρου και Ελλάδας με ηλεκτρικό καλώδιο. Ούτε και η σχετική απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό όμως που είναι γεγονός είναι το εξής:
Από αφορμή την υπόθεση της διασύνδεσης ή όχι Κύπρου – Ελλάδας με ηλεκτρικό καλώδιο ορισμένοι λογαριασμοί στα ΜΚΔ της Ελλάδας, κάποιοι ανήκουν σε ελληνικό Κόμμα, έχουν ξεφύγει εντελώς σε επιθέσεις χυδαιότητας, μέχρι και μίσους κατά της Κύπρου και των κυπρίων.
Οι επιθέσεις στρέφονται κατά πάντων μέχρι και του Αρχιεπισκόπου και Πρώτου Προέδρου τη Κυπριακής Δημοκρατίας Μακαρίου. Έλεος! Εκτός και αν είναι αφορμή βοήθα με να εκτονωθώ για λόγους που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν. Η προσπάθεια εκβιασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν βοηθά, σε κανένα θέμα.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE