Θα επιτεθεί η Τουρκία στο ΝΑΤΟ με αμερικανικά πλοία; Όλα είναι πιθανά με τον Ερντογάν… Δύο από τα πλοία που έστειλε στην Κάσο ήταν δώρο από την Αμερική…

Το τουρκικό πολεμικό Gokova, που βρέθηκε στην Κάσο εναντίον των ελληνικών πολεμικών, είναι δώρο της Αμερικής στο τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό. Πρόκειται για το αμερικανικό πολεμικό USS Samuel Eliot Morison. Φωτογραφία από βίντεο via Christian Gewiese




Του MICHAEL RUBIN, National Security Journal

Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προώθησε την πώληση των μαχητικών F-16 και των κιτ αναβάθμισης στην Τουρκία με τη λογική ότι η συμφωνία ήταν απαραίτητη για να πείσει τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να αποσύρει την αντίρρησή του για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.

Πολλοί στο Κογκρέσο προειδοποίησαν ότι ήταν αφελής (αυτή η προσέγγιση του κ. Μπάιντεν). Ενώ οι διπλωμάτες μπορεί να πουν ότι η Τουρκία δεσμεύτηκε να χρησιμοποιεί την αναβαθμισμένη αεροπορική της δύναμη μόνο για την άμυνα του ΝΑΤΟ, η απόφαση για τα F-16 αγνόησε δεκαετίες τουρκικής ιστορίας, αλυτρωτικούς ισχυρισμούς της χώρας και χρόνια εξαπάτησης από τον Ερντογάν.

Οι αναλυτές στην Ευρώπη, ωστόσο, τάχθηκαν κατά της πώλησης των F-16 για έναν άλλο λόγο: ο Ερντογάν ήταν πολύ πιο πιθανό να χρησιμοποιήσει τα όπλα της Τουρκίας εναντίον των συμμάχων του ΝΑΤΟ (ή του Ισραήλ) παρά εναντίον της Ρωσίας.

Τα χρόνια πριν από την πώληση, η Τουρκία πετούσε τακτικά τα υπάρχοντα F-16 της πάνω από ελληνικά νησιά και εδάφη, οδηγώντας τον υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν (Antony Blinken) να ζητήσει μια υπόσχεση ότι η Τουρκία θα σταματήσει τέτοιες υπερπτήσεις ως προϋπόθεση της πώλησης. Τέτοιες εγγυήσεις, ωστόσο, δεν έχουν νόημα για τον Ερντογάν.

  • Ο Μπάιντεν μπορεί να πίστευε ότι ενίσχυε το ΝΑΤΟ φέρνοντας τη Σουηδία και τη Φινλανδία στο μαντρί και κατευνάζοντας τον Ερντογάν, αλλά οι αποφάσεις του έθεσαν σε κίνδυνο τη συμμαχία. Οποιοσδήποτε πόλεμος εντός του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να χαλάσει μόνιμα τη συμμαχία.

Ένα τέτοιο σενάριο μπορεί να φαίνεται μακρινό στην Ουάσιγκτον. Και πάλι, σχεδόν κάθε ενέργεια «αγανάκτησης» που διαπράττει ο Ερντογάν έχει τις ρίζες της σε μια ιδέα που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η φιλοτουρκική κοινότητα των δεξαμενών σκέψης απέρριψαν ως απίθανη.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για παράδειγμα, η Τουρκία δεν πλήρωσε ποτέ το τίμημα για την απειλή του συμβούλου του Ερντογάν, του Egemen Bagis, το 2011 να χρησιμοποιήσει το τουρκικό ναυτικό, ακόμη και εναντίον Αμερικανών που εργάζονται σε υπεράκτια κυπριακά κοιτάσματα φυσικού αερίου.

«Έχουμε εκπαιδεύσει τους πεζοναύτες μας για αυτό, έχουμε εξοπλίσει το ναυτικό για αυτό. Όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι. Οτιδήποτε μπορεί να γίνει», απείλησε τότε ο Μπαγίς.

Στα τέλη του περασμένου μήνα, καθώς η πολιτική σαπουνόπερα της Ουάσιγκτον αποσπούσε την προσοχή των Αμερικανών και η κρίση στη Μέση Ανατολή εξερράγη, η Τουρκία άρχισε να παρεμβαίνει στο ιταλικό σκάφος που εργαζόταν σε ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την τοποθέτηση ενός υποβρύχιου καλωδίου για τη σύνδεση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας της Κρήτης και της Κύπρου.

Επί 40 ώρες, ελληνικά και τουρκικά πλοία βρέθηκαν απέναντι. Οι τουρκικές εφημερίδες υποστήριξαν ψευδώς ότι η Ελλάδα είχε συναινέσει σε αναθεωρήσεις για τα ελληνικά χωρικά ύδατα υπέρ της Τουρκίας.

Αυτό που ούτε οι τουρκικές δυνάμεις ούτε το Πεντάγωνο αναγνώρισαν ήταν το εξής: Από τα πέντε τουρκικά πολεμικά πλοία που συμμετείχαν στο επεισόδιο της Κάσου, δύο ήταν το Gokova (F-496) και το Goksu (F-497).

  • Οι Αμερικανοί μπορεί να γνωρίζουν καλύτερα αυτά τα πλοία με τα προηγούμενα ονόματά τους, το USS Samuel Eliot Morison και το USS Escotin, που αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο των φρεγατών κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Oliver Hazard Perry που έχουν μεταφέρει οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Τουρκία.

Η Τουρκία μπορεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά είναι καιρός τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα: η Τουρκία είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε αμερικανικό όπλο αποκτήσει εναντίον των Αμερικανών και των συμμάχων του ΝΑΤΟ παρά για την άμυνά της.

Οι στρατιωτικές πωλήσεις δεν αφορούν μόνο το κέρδος. δημιουργούν μια σχέση πολλών δεκαετιών που περιλαμβάνει όχι μόνο την ίδια την πώληση αλλά και την εκπαίδευση και τη συντήρηση που τη συνοδεύουν.

Αυτό το διπλωματικό μέρισμα λειτουργεί μόνο όταν οι κυβερνήσεις είναι σταθερές και μοιράζονται κοινές αξίες. Ένας καλός εμπειρικός κανόνας είναι ότι εάν η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να προβλέψει τη μορφή μιας χώρας ή του συστήματος διακυβέρνησής της μια δεκαετία στο μέλλον, είναι σοφότερο να μην της παρέχει εξελιγμένα όπλα.

Η Τουρκία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε: Με τη μεταφορά όπλων στην Τουρκία, κάθε κυβέρνηση των ΗΠΑ από τον Τζορτζ Μπους δεν χτίζει σταθερότητα ούτε ενισχύει το ΝΑΤΟ. Επέτρεψαν τον πόλεμο και διακινδύνευαν τη συνοχή του ΝΑΤΟ αν όχι την ύπαρξη του.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: MICHAEL RUBIN – National Security Journal

Για τον Ερντογάν η Κύπρος είναι και υπόθεση προσωπικών συμφερόντων: Στέλνει στα κατεχόμενα τον υιό συνεργάτη του, που του κρατούσε το “μαύρο ταμείο”…

 

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: