Ο μοναχικός θάνατος ενός φυλακισμένου Ρώσου πιανίστα που αντιτάχθηκε στον πόλεμο του Πούτιν: Πέθανε γιατί δεν μπορούσε να σιωπήσει – δεν ήξερε τί άλλο να κάνει [videos]

FILE PHOTO: Ο Πάβελ Κούσνιρ σε ρεσιτάλ Πιάνου. Screenshot via X@Важные истории @istories_media/




Την ώρα που  οι ΗΠΑ και η Ρωσία ήταν απασχολημένες με την ολοκλήρωση της μεγαλύτερης ανταλλαγής αιχμαλώτων από τον Ψυχρό Πόλεμο, ένας προικισμένος αλλά ελάχιστα γνωστός Ρώσος πιανίστας πέθαινε μες στη σιωπή στη φυλακή.

Ο Πάβελ Κούσνιρ είχε διαμαρτυρηθεί επανειλημμένα κατά της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και ξεκίνησε απεργία πείνας αμέσως μετά τη σύλληψή του τον Μάιο, αρνούμενος αργότερα και το νερό.

Πέθανε, αργά και χωρίς δημοσιότητα, στις 28 Ιουλίου – τέσσερις μέρες πριν μια ομάδα εκ των πλέον γνωστών αντιφρονούντων ανταλλάσσονταν με κατασκόπους του Κρεμλίνου, πράκτορες και δολοφόνους που φυλακίστηκαν στη Δύση.

Μετά τον μοναχικό θάνατό του, σε ένα κέντρο κράτησης στο Birobidzhan στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας, ο 39χρονος θρηνήθηκε μόνο από 11 άτομα στην τελετή αποτέφρωσής του.

Η Σβετλάνα Καβερζίνα, ανεξάρτητη πολιτικός στη Σιβηρία, είπε ότι κανείς δεν είχε προσπαθήσει να τον αποτρέψει να θυσιαστεί επειδή δεν γνώριζαν τι συνέβαινε.

  • «Δεν μπορούσαμε να του στείλουμε δικηγόρο – δεν το ξέραμε», έγραψε στην εφαρμογή μηνυμάτων Telegram. «Ήταν μόνος».

«Ξένος πράκτορας Mulder»

Το κανάλι του στο YouTube όπου ο Κουσνίρ δημοσίευσε τέσσερα αντιπολεμικά βίντεο είχε μόνο πέντε συνδρομητές όταν συνελήφθη.

Οι αναρτήσεις του με το ψευδώνυμο “Foreign Agent Mulder” ήταν μια αναφορά σε έναν χαρακτήρα της τηλεοπτικής σειράς των ΗΠΑ, το X Files, που ήταν δημοφιλής στη Ρωσία τη δεκαετία του 1990, καθώς και σε έναν ρωσικό νόμο που επιτρέπει σε άτομα που θεωρούνται πολιτικά ύποπτα να χαρακτηρίζονται “ξένοι πράκτορες”.

Σε ένα κλιπ ο Κουσνίρ εμφανίζεται ακόμη και με ένα αυτοσχέδιο σήμα του FBI.

Το τελευταίο του βίντεο, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο, πραγματευόταν τη μαρτυρική σφαγή αμάχων το 2022 από τα ρωσικά στρατεύματα στη Μπούτσα, έξω από το Κίεβο.

Λίγους μήνες αργότερα, ένα κανάλι Telegram κοντά στις μυστικές υπηρεσίες, το Operational Reports, δημοσίευσε ένα βίντεο που δείχνει μασκοφόρους να οδηγούν τον Κουσνίρ σε ένα λευκό μίνι βαν.

  • Πρόσθεσε ότι είχε ανοίξει ποινική υπόθεση, με την κατηγορία τον ότι έκανε δημόσια έκκληση για συμμετοχή σε τρομοκρατική δραστηριότητα, η οποία τιμωρείται με φυλάκιση έως και επτά ετών.

Τίποτα άλλο δεν ακούστηκε μέχρι τις 2 Αυγούστου, όταν η ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Όλγα Ρομάνοβα και η φίλη του πιανίστα, Όλα Σκριγκινοβα, αποκάλυψαν τον θάνατό του σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε από τον διαδικτυακό ειδησεογραφικό οργανισμό Vot Tak.

Η 79χρονη μητέρα του, Ιρίνα Λέβινα, επιβεβαίωσε αργότερα ότι ο γιος της πέθανε.

Ο Κούσνιρ γεννήθηκε στο Ταμπόφ της κεντρικής Ρωσίας, όπου ο πατέρας του Μιχαήλ ήταν πιανίστας και παιδαγωγός και η μητέρα του δασκάλα μουσικής σχολής.

Άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία δύο ετών και, μόλις στα 17, έδωσε μια αξιοσημείωτη συναυλία διάρκειας δυόμιση ωρών με τα 24 πρελούδια και φούγκες του Ντμίτρι Σοστακόβιτς.

Αργότερα το ίδιο έτος, έγινε δεκτός στο Ωδείο της Μόσχας, όπου η συμμαθήτριά του Τζούλια Βέρτμαν λέει ότι καλλιέργησε μια «εικόνα αντιφρονούντα», φορώντας συχνά ένα άθλιο παλτό και μαύρα ρούχα, με ένα μπουκάλι βότκας μισού λίτρου να βγαίνει από την τσέπη.

  • Ερωτηθείς σε μια συνέντευξη του 2005 ποια σύνθεση δεν θα ερμήνευε ποτέ, απάντησε: «Τον Ρωσικό εθνικό ύμνο».

Μετά την αποφοίτησή του, η Σκριγίνοβα λέει ότι ο Κούσνιρ έπιασε σκόπιμα δουλειές σε μικρότερες πόλεις, πιστεύοντας ότι θα είχε περισσότερη μουσική και προσωπική ελευθερία έξω από τη Μόσχα.

Μετακόμισε στο Αικατερίνμπουργκ, μετά στο Κουρσκ και πέρασε τρία χρόνια στο Κουργκάν, μια πόλη στα ανατολικά των Ουραλίων, πριν χάσει τη δουλειά του στη φιλαρμονική εκεί το 2022.

Ο Σκριγκινοβα δεν γνωρίζει επακριβώς γιατί απολύθηκε, αλλά προσθέτει: “Ήταν ένα γρανάζι που δεν χωρούσε σε κανένα μηχάνημα, και έτσι ήταν από την παιδική του ηλικία.”

Μετά από τέσσερις μήνες χωρίς δουλειά, έγινε σολίστ στη Φιλαρμονική του Μπιρομπιτζάν, λέγοντας στην τοπική τηλεόραση: «Αν δεν με φυλακίσουν, δεν με βάλουν στο στρατό ή δεν με απολύσουν, τότε ελπίζω να περάσω τα επόμενα 12 χρόνια μαζί σας».

“Το κάνω αυτό για έναν λόγο”

Ο Κούσνιρ περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του διαμαρτυρόμενος ενάντια στον πόλεμο.

Σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε φίλους περιέγραψε ότι κολλούσε αφίσες στο Μπιρομπιτζάν τη νύχτα, με συνθήματα κατά της επιστράτευσης και κατά του Πούτιν, ο οποίος αποκαλούνταν φασίστας.

Άρχισε επίσης να πραγματοποιεί απεργίες πείνας: πρώτα για 20 ημέρες την άνοιξη του 2023, στη συνέχεια για τρεις μήνες αργότερα την ίδια χρονιά.

Ο Σκριγκίνοβα λέει ότι ο Κούσνιερ γνώριζε τον κίνδυνο στον οποίο έθετε τον εαυτό του.

  • «Ήταν η μοναχική του διαμαρτυρία», λέει. «Μια πράξη από κάποιον που δεν ήξερε τι άλλο μπορούσε να κάνει».

Προσπάθησε να τον πείσει να εγκαταλείψει τη Ρωσία ή τουλάχιστον να εμφανιστεί στο Βερολίνο, όπου ζει η ίδια τώρα. Ποτέ όμως δεν κατάφεραν να κανονίσουν το ταξίδι.

Στα τέλη Μαρτίου, ο Κούσνιερ μίλησε για τελευταία φορά στη Σκριγκίνοβα , λέγοντάς της ότι ένιωθε σαν να τον παρακολουθούσαν και ότι «συνέχιζε να βλέπει το ίδιο άτομο».

«Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει: το κάνω για κάποιο λόγο», πρόσθεσε.

«Σαν σκελετός»

Τα αρχεία του δικαστηρίου του Μπιρομπιτζάν δεν περιέχουν πληροφορίες σχετικά με ποινική υπόθεση εναντίον του, αν και υπάρχει αρχείο μιας μη ποινικής υπόθεσης «ελάσσονος χουλιγκανισμού» που υποβλήθηκε στις 20 Ιουνίου.

Στις 19 Ιουλίου, στον Κούσνιερ επιβλήθηκε πρόστιμο άγνωστου ποσού, αλλά δεν είναι σαφές εάν παρευρέθηκε στην ακρόαση.

Στη συνέχεια, το δικαστήριο του έστειλε αντίγραφο της ετυμηγορίας, αλλά επιστράφηκε στις 30 Ιουλίου με τη σημείωση «δεν είναι δυνατή η παράδοση».

Μέχρι τότε, φυσικά, ο Κούσνιρ ήταν ήδη νεκρός.

Το ανεξάρτητο ειδησεογραφικό site Mediazona μίλησε με κάποιον που τον είδε λίγο πριν πεθάνει.

Είπε πως ήταν  «σαν σκελετό», ο οποίος μέχρι τα μέσα Ιουλίου μετά βίας μπορούσε να περπατήσει και ήταν «σε πολύ κακή κατάσταση».

Η επίσημη αιτία θανάτου ήταν «διατατική μυοκαρδιοπάθεια και συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια».

Το FSB και το Δικαστήριο δεν απάντησαν στο αίτημα του BBC για σχολιασμό. Ο περιφερειακός επικεφαλής της σωφρονιστικής υπηρεσίας της Ρωσίας, Βασίλι Μιχαιλένκο, είπε στο Mediazona ότι δεν γνώριζε τίποτα για την υπόθεση.

‘Ευγενικός και αστείος’

Μετά τον θάνατο του Κούσνιρ, η μητέρα του είπε σε έναν άλλο ανεξάρτητο ειδησεογραφικό οργανισμό, το Okno, ότι προσπάθησε και απέτυχε να επηρεάσει τον γιο της.

«Σίγουρα ήθελα να συμπεριφέρεται με πιο ήσυχο τρόπο και να μείνει εντελώς έξω από την πολιτική.

«Λυπάμαι πολύ που έδωσε τη ζωή του, προφανώς για το τίποτα».

Αλλά ο Σκριγκίνοβα διαφωνεί, λέγοντας ότι ο Κούσνιερ γνώριζε από τότε ότι διακινδύνευε τη ζωή του για να μπορέσει να εκφράσει τις αντιπολεμικές του απόψεις.

«Καταλάβαινε ότι μπορεί να υπήρχε άλλος τρόπος», προσθέτει. «Αλλά όταν πια το συνειδητοποίησε, δεν υπήρχε γυρισμός. Ήξερε ότι επρόκειτο να πάει μέχρι το τέλος – έτσι δεν θα αποδεικνυόταν χαμένη προσπάθεια».

Με τον θάνατό του, ο Κούσνιερ προσέλκυσε  περισσότερη προσοχή από ό, τι είχε λάβει ποτέ στη ζωή του.

  • Ένα βιβλίο που έγραψε το 2014 επανεκδόθηκε γρήγορα στη Γερμανία.

Η Grace Chatto, μέλος του βραβευμένου με Grammy γκρουπ ηλεκτρονικής μουσικής Clean Bandit που σπούδασε με τον Κούσνιερ στο Ωδείο της Μόσχας, έγραψε ένα συγκινητικό αφιέρωμα στο Instagram στον «ευγενικό και αστείο» φίλο της.

Και 22 κορυφαίοι κλασικοί μουσικοί, συμπεριλαμβανομένων των Daniel Barenboim, Sir Simon Rattle και Martha Argerich, έγραψαν μια ανοιχτή επιστολή για να μνημονεύσουν έναν «αξιόλογο καλλιτέχνη» που δεν είχαν γνωρίσει ποτέ.

Αν και το κανάλι του Κούσνιρ στο YouTube είχε μονοψήφιους συνδρομητές στη ζωή του, το πιο δημοφιλές του κλιπ έχει προβληθεί πλέον περισσότερες από 22.000 φορές.

Με πληροφορίες από BBC

 

Πέθανε πλήρης ημερών η Τζούλια Δημακοπούλου, η εμβληματική προσωπικότητα της σύγχρονης ελληνικής τέχνης: Ίδρυσε την γκαλερί “Νέες Μορφές” και τον IΣΕΤ

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: