Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου (Κ), ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας (3-Α), ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης (4-Α), ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Στέφανος Κασσελάκης (3-Δ), ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης (2-Α), ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας (2-Δ), ο επικεφαλής της ΚΟ της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίρτσης (1-Α) και η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου (1-Δ) συνομιλούν στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου, στη δεξίωση για την 50η επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, Αθήνα, Τετάρτη 24 Ιουλίου 2024. ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αλέξανδρος Μπελτές
Του ΓΙΑΝΝΑΚΗ Λ. ΟΜΗΡΟΥ* – Λευκωσία
Η κατάρρευση της δικτατορίας στην Ελλάδα μετά το χουντικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα τουρκική εισβολή, επικράτησε να αποκαλείται μεταπολίτευση. Κακώς κατά τη γνώμη μου. Θα ήταν πιο δόκιμος όρος η επιστροφή στη δημοκρατία ή στο δημοκρατικό πολίτευμα.
Ιδιαίτερα η πρώτη χρονική περίοδος μετά την πτώση της χούντας υπήρξε συγκλονιστική. Η έντονη πολιτικοποίηση πρωτοφανής, με επικεφαλής τη νεολαία. Μαζί με το αίτημα για μια ριζοσπαστική αλλαγή του πολιτικού συστήματος με μη επιστροφή σε μια δημοκρατία τύπου προ του 1967.
Με σαφή προσανατολισμό σε μια ριζοσπαστική ανανέωση του πολιτικού βίου και με έλευση στην εξουσία νέων πολιτικών δυνάμεων που να μη σχετίζονται με όσα εφιαλτικά διαδραματίστηκαν στην προ της χούντας περίοδο με τις συνωμοσίες του παλατιού και τις κυβερνήσεις των αποστατών.
Η γνωστή ρήση του Μίκη Θεοδωράκη στις πρώτες εθνικές εκλογές «Καραμανλής ή τανκς», αποτύπωσε με τον πιο παραστατικό τρόπο το φοβικό δίλημμα που τέθηκε ενώπιον των ψηφοφόρων.
Όμως αυτό δεν σήμαινε μια εσαεί προσαρμογή σε συντηρητικές επιλογές. Η ελληνική κοινωνία εγκυμονούσε το καινούργιο, προσβλέποντας σε εντελώς νέες πολιτικές δυνάμεις. Κάτι που επιβεβαιώθηκε σε λίγα χρόνια με την πανηγυρική ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Με τις βαθιές κοινωνικές και πολιτικές τομές που εισήχθησαν επί της πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου.
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι με την ιστορία, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τα σημαντικά βήματα σταθεροποίησης της δημοκρατίας επί της πρώτης μεταπολιτευτικής κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Η διενέργεια δημοψηφίσματος για την μορφή του πολιτεύματος και η αλλαγή του σε προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ο περιπετειώδης και εν πολλοίς επιζήμιος θεσμός της βασιλείας τερματίστηκε. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί η νομιμοποίηση του κομμουνιστικού κόμματος της Ελλάδας και άλλων αριστερών κομμάτων (Κ.Κ.Ε εσωτερικού – ΕΚΚΕ κ.α).
Είχα την τύχη να ζήσω εκ του σύνεγγυς στην Αθήνα τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και την έντονη ζύμωση ιδεών, και ιδεολογιών.
Ανεξάρτητα από το δικαιολογημένο παράπονο για την απουσία στρατιωτικής συνδρομής προς την Κύπρο για την αντιμετώπιση της εισβολής, που αφορά την τότε ηγεσία και τις τότε αιτιάσεις της, η πραγματικότητα είναι ότι ο Ελληνικός λαός έμπρακτα και ολόψυχα στάθηκε δίπλα στην Κύπρο.
Οι πρώτες συναυλίες για ενίσχυση των προσφύγων της Κύπρου – μία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και δύο στο γήπεδο Καραϊσκάκη – υπήρξαν μεγαλειώδη συλλαλητήρια για την Κύπρο.
Ως στέλεχος του κυπριακού δημοκρατικού φοιτητικού κινήματος, είχα την ευθύνη της κινητοποίησης για τις πορείες – συγκεντρώσεις για την Κύπρο. Με μερικά μόνο τηλεφωνήματα προς τις ηγεσίες των Ελληνικών φοιτητικών παρατάξεων είχαμε συμμετοχές δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων φοιτητών.
Η «μεταπολίτευση» έκλεισε τον κύκλο της.
Διακαής προσδοκία και ευχή μας οι διαβεβαιώσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού κατά την επίσκεψη του στην Κύπρο στις 20 Ιουλίου να υλοποιηθούν.
Άλλωστε είναι πλέον «ηλίου φαεινότερον» ότι η επιτυχία των τουρκικών σχεδιασμών στην Κύπρο, θα οδηγήσει σε νέες περιπέτειες τον Ελληνισμό. Στο Αιγαίο, στην Θράκη, στα νησιά.
* Γιαννάκης Λ. Ομήρου
Πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE