Ούτε κυβερνήσεις, ούτε εταιρείες μπορούν να ρυθμίσουν την Τεχνητή Νοημοσύνη, λέει ο Φουκουγιάμα: Σωτηρία, ίσως, λογισμικό του Stanford

File Photo O Francis Fukuyama, Senior Fellow, Κέντρο για τη Δημοκρατία, την Ανάπτυξη και το Κράτος Δικαίου, Πανεπιστήμιο Stanford, σε πάνελ, κατά τη διάρκεια του 28th Annual Economist ΑΠΕ-ΜΠΕ/ECONOMIST IMPACT, ΒΑΪΟΣ ΧΑΣΙΑΛΗΣ




Την πεποίθηση ότι κατάλληλες να δημιουργήσουν ρυθμιστικό πλαίσιο για την Τεχνητή Νοημοσύνη δεν είναι ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, εξέφρασε ο Φράνσις Φουκουγιάμα, ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας και ανώτερος συνεργάτης του Κέντρου για τη Δημοκρατία, την Ανάπτυξη και το Κράτος Δικαίου, Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, μιλώντας στο 28th Annual Economist Government Roundtable.

Ο κ. Φουκουγιάμα στο πάνελ με θέμα «Ποιος είναι ο ρόλος της Τεχνητής Νοημοσύνης και της Τεχνολογίας; Φέρνει περισσότερη ή λιγότερη δημοκρατία στον κόσμο;» τόνισε ότι αυτό που συνέβη με τη μεταφορά μας στον διαδικτυακό κόσμο είναι ότι χάσαμε την εμπειρική διάσταση, οπότε γινόμαστε και πιο τρωτοί σε θεωρίες συνομωσίας και ψευδείς ειδήσεις.

«Βλέποντας τους Ρεπουπλικάνους, το 70% αυτών να μην πιστεύουν ότι ο Μπάιντεν κέρδισε τις εκλογές. Πίστευαν πολλοί ότι τα εμβόλια για την Covid έκαναν περισσότερο κακό απ’ ό,τι καλό ή υπήρχε ο μύθος ότι οι Δημοκρατικοί πίνουν το αίμα των παιδιών.

Αυτά έχουν να κάνουν βέβαια με θεωρίες συνομωσίας που διακινούνται εδώ και εκεί και υπάρχει και η άποψη ότι όλες οι κυβερνήσεις χειραγωγούνται από ανώτερες δυνάμεις που ορίζουν τον κόσμο.

Βλέπουμε επίσης διαδικτυακά κανάλια στα οποία εκφράζεται η άποψη του 35-40% των Αμερικανών που δεν πιστεύουν στη νομιμότητα των προέδρων. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα για την ίδια τη δημοκρατία», τόνισε ο αναλυτής.

Σε αυτήν την κατάσταση λοιπόν, καίριο ρόλο πρέπει να παίξει το ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο όμως και αυτό καθεαυτό αποτελεί δίλημμα των δημοκρατιών, όπως είπε χαρακτηριστικά.

«Το πρόβλημα έρχεται όταν πολιτικά πρέπει να αποφασίσουμε ποιος θα ελέγξει και εδώ έρχεται το μεγάλο ζήτημα ποιος παίρνει την απόφαση και πόσο νομιμοποιημένος είναι να το κάνει. Και υπάρχει πόλωση στις ΗΠΑ γι’ αυτό το θέμα. Δεν θες να αποφασίζει η κυβέρνηση τι είναι πραγματική πληροφόρηση και τι όχι, αλλά δεν μπορεί και μια ιδιωτική πλατφόρμα που έχει σκοπό το κέρδος να αποφασίζει τι θα παρουσιάζει ως πληροφορία».

  • Ποιος μπορεί λοιπόν να το κάνει, αναρωτήθηκε;

«Στο Stanford αναπτύσσουμε τη λύση του «ενδιάμεσου λογισμικού» (middleware), στην οποία οι πλατφόρμες θα ανοίγουν τα API τους σε τρίτες εταιρείες που θα προσφέρουν στους χρήστες τρόπους επιλογής του τρόπου με τον οποίο οι πληροφορίες στις πλατφόρμες θα φιλτράρονται γι’ αυτούς. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βλέπω ένα επιχειρηματικό μοντέλο. Το middleware ίσως να είναι ο μόνος τρόπος για να μην μπορούν οι μεγάλες πλατφόρμες όπως το Χ του Έλον Μασκ, να ελέγχουν τα πολιτικά αποτελέσματα» τόνισε ο κ. Φουκουγιάμα.

Καταλήγοντας, ο αναλυτής επισήμανε ότι πρακτικά η Τεχνητή Νοημοσύνη γεννά τους ίδιους φόβους που γέννησε ο Έντισον όταν άναψε για πρώτη φορά τη λάμπα. «Αυτό συμβαίνει με όλες τις τεχνολογίες. Γι’ αυτό χρειάζεται ρύθμιση. Το θέμα όμως δεν είναι να γράψουμε πάρα πολλούς κανόνες. Πρέπει να είμαστε πολύ διακριτικοί για να επιτρέψουμε στην τεχνολογία να διαπρέψει αλλά χωρίς να είναι ασύδοτη».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αθήνα, Ελλάδα

hellasjournal.com/2024/07/epidixi-ipsilis-raptikis-me-organika-fotovoltaika-ke-vioesthitires-i-nanotechnologia-stin-ipiresia-tis-modas-me-ipografi-kostetsou-ke-apth/

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: