Τα τελευταία χρόνια το πολεμικό ναυτικό έχει ενισχυθεί μόνο με δυο συγχρονες μονάδες κρούσης. Τις Πυραυλακατους Βλαχάκος και Καραθανάσης, την ώρα που η Τουρκία ναυπηγεί νέες φρεγάτες και κορβέτες. Πηγή εικόνας : Πολεμικό Ναυτικό
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal
Η Τουρκία, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα επιχειρεί να κρατήσει χαμηλούς τόνους στο θέμα της Κάσου, σπεύδει γι’ ακόμη μια φορά μέσα σε λίγες ημέρες να εκθέσει την Αθήνα και εμμέσως να στρατιωτικοποιήσει τις αιτιάσεις της ακόμη και στην περιοχή του Τούρκο-Λιβυκού συμφώνου.
Άλλωστε και η επίδειξη ισχύος με τις ναυτικές ομάδες κρούσης που συγκεντρώθηκαν νότια της Κάσου και της Καρπάθου, σε κοντινή ή και μεγαλύτερη απόσταση από το ιταλικό πλοίο που πραγματοποιούσε έρευνες και πόντιση καλωδίου, ήταν για το ελληνικό επιτελείο ένα σημάδι ότι ανά πάσα στιγμή τα ήρεμα νερά, μετατρέπονται σε φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Και μάλιστα μέσα από την συγκεκριμένη «ένταση» των λίγων ωρών η Τουρκία, ίσως για πρώτη φορά επιδίωξε να εμφανίσει ικανότητες στρατιωτικοποίησης στην ανοιχτή θάλασσα και όχι σε κοντινή απόσταση από τις τουρκικές ακτές, όπως ως τώρα έχει συνηθίσει να πράττει.
Την ίδια στιγμή συμβαίνει και κάτι ακόμα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Το δόγμα της «Γαλάζιας πατρίδας» δεν υπηρετείται μόνο σε επίπεδο πολιτικό, διπλωματικό ή στο πεδίο.
Ειδικά στο κομμάτι των ναυπηγήσεων η Τουρκία δείχνει ότι έχει βαλθεί να υποστηρίξει με κάθε τρόπο ότι αποτελεί μεγάλη ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο, ανεξαρτήτως απο το επίπεδο εκπαίδευσης και τεχνογνωσίας των πληρωμάτων που διαθέτει την παρούσα στιγμή.
Παράλληλα δεν σταματά να «διαβάζει» τα γεγονότα των Αθηνών, γνωρίζοντας ότι το πολεμικό ναυτικό ναι μεν είναι ιδιαίτερα αξιόμαχο, δεν παύει όμως ν’ ασκεί την εθνική του αποστολή με μονάδες που θεωρούνται ξεπερασμένε στο σύγχρονο ναυτικό πεδίο. Και η εν πλω παρέλαση των 50 μονάδων του τουρκικού στόλου ήταν μια μορφή επίδειξης αριθμητικού πλεονεκτήματος, αν και ορισμένα από τα πλοία είχαν παρόμοια ηλικία με τις ελληνικέ φρεγάτες, δηλαδή 40+ ετών.
Βεβαίως ο τουρκικός Τύπος σχεδόν κάθε εβδομάδα εκφράζει την αγωνία των «πηγών» του για την ανατροπή του ισοζυγίου από την επόμενη κι όλας χρονιά, δηλαδή από την ημέρα κατάπλου σε ελληνικά νερά της φρεγάτας ΚΙΜΩΝ.
Πάντως την στιγμή που στην Τουρκία ναυπηγούν φρεγάτες και κορβέτες, τα ελληνικά ναυπηγεία κατάφεραν με πολλές προσπάθειες να αποδώσουν στο πολεμικό ναυτικό τα τελευταία χρόνια δυο πυραυλακάτους Super Vita, ενός προγράμματος δηλαδή που είχε ξεκινήσει δεκαετίες πριν.
Η ναυτική ισχύς είναι η απάντηση Όλες οι κύριες Μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού είναι ήδη φορτωμένες με χιλιάδες μίλια στη θάλασσα και δεκάδες χρόνια επιχειρησιακής λειτουργίας στην «πλάτη» τους, ενώ η έως τώρα συμμετοχή στην ευρωπαϊκή επιχείρηση «ΑΣΠΙΔΕΣ» και στην εμπόλεμη ζώνη του Κόλπου του Άντεν, έδειξε ότι τα πιο ισχυρά πλοία του Στόλου, οι φρεγάτες ΜΕΚΟ, υπολείπονται μακράν σε ηλεκτρονικά συστήματα και αισθητήρες σε σχέση με τα σύγχρονα πλοία, την ώρα μάλιστα που το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού τους παραμένει ακόμα υπό συζήτηση.
Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, το Πολεμικό Ναυτικό θα μπορούσε να διαχειριστεί με πολύ καλύτερους όρους κάθε προσπάθεια από την Τουρκία να στήσει σκηνικό έντασης στο Αιγαίο εάν διέθετε ήδη τέσσερις εκσυγχρονισμένες φρεγάτες ΜΕΚΟ και εάν περίμενε να παραλάβει όχι τρεις αλλά τέσσερις φρεγάτες Belharra μαζί με τέσσερις καινούργιες κορβέτες, σύμφωνα με τον σχεδιασμό που είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια, αλλά εν τέλει δεν προχώρησε για μια σειρά από αιτίες.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE