Οι ιδιότροπες επιλογές και η εκλογική συμπεριφορά: Η πολιτική τάξη πρέπει να αντιληφθεί ότι οι κοινωνίες αντιδρούν λόγω της ατιμωρησίας και της ανυπαρξίας ελέγχου

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πενήντα ημέρες πριν από τις εκλογές: Οι μεγαλύτερες προκλήσεις για τις ΗΠΑ αφορούν την εσωτερική συνοχή, το κύρος της χώρας, την οικονομία και το μεταναστευτικό

Το τέλος των βολικών εξηγήσεων για τον Ερντογάν: Η επιφυλακτικότητα της Αιγύπτου έναντι της Τουρκίας πρέπει να παραδειγματίσει την ίδια την Ε.Ε. όσο και την “τυφλή” Δύση

Μπορεί το Κίεβο να καθορίσει την έκβαση του πολέμου; Επιδιώκει να πείσει τους συμμάχους του ότι με συνεχή επίθεση θα αναγκάσει τη Ρωσία σε συνθηκολόγηση

Της ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΑΒΒΙΔΟΥ*, Λευκωσία

Οι πρόσφατες εκλογικές διαδικασίες στην Ευρώπη και όσες είναι εν εξελίξει στη Δύση ευρύτερα αναδεικνύουν δυο τάσεις στην εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων· τάσεις, οι οποίες δεν είναι σημερινές, καλλιεργούνται εδώ και χρόνια ή καλύτερα πυροδοτούνται από τις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος.

Άλλωστε, μπορεί οι επιμέρους πολιτικές των κρατών να διαφέρουν μεταξύ τους, ωστόσο, η κοινή συνισταμένη αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι πολιτικές αποφάσεις και τις περισσότερες φορές, οι κοινωνίες δεν είναι μέρος της διαδικασίας.

Η τάση για αποχή από τις εκλογές και η τάση προς επιλογή ασυνήθιστων πολιτικών σχηματισμών ή υποψηφιοτήτων φαίνεται να αποτελούν μια υπαρκτή αντίδραση ή έστω απάντηση στην αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να συνυπολογίζει τη βούληση των κοινωνιών.

• Με άλλα λόγια, το διαιτητικό περιεχόμενο της ψήφου και η εναλλαγή των πολιτικών δυνάμεων στην εξουσία δεν αποτελούν πλέον επιλογή για τους ψηφοφόρους.

Σε κάθε περίπτωση, η αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να διαχειριστεί μείζονα ζητήματα, τα οποία αφορούν κυρίως την εσωτερική πολιτική, άρα και την καθημερινότητα των πολιτών δημιούργησε χώρο σε ακροδεξιά κόμματα ή συνασπισμούς και σε ιδιότροπες επιλογές.

Φυσικά, τέτοιου είδους επιλογές δεν αποτελούν τη λύση στο σημερινό πολιτικό αδιέξοδο, καθότι ούτε και σε αυτές τις περιπτώσεις η λεγόμενη εκπροσώπηση των πολιτών υφίσταται ή λειτουργεί. Θα λειτουργούσε εάν και εφόσον προέκυπταν ο έλεγχος και η ανάκληση των εκλεγέντων δια μέσου της λογοδοσίας και της ανάληψης της πολιτικής ευθύνης, όπου χρειάζεται.

Ώστε, μια νέα δυναμική στη σχέση κοινωνίας και πολιτικής αποτελεί μονόδρομο κι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με την θεσμοθέτηση της κοινωνίας σε ένα διαρκές, πολιτικό σώμα, το οποίο δια μέσου της τεχνολογίας θα καταθέτει τις δεσμευτικές για το πολιτικό προσωπικό απόψεις του.

Η διαδικασία θα αντανακλάται σε έναν διαλεκτικό πολιτικό διάλογο, ο οποίος θα καλύπτει ζητήματα που επηρεάζουν την καθημερινότητα των πολιτών με την υφιστάμενη εξουσιαστική σχέση κοινωνίας και πολιτικής να εκλείπει, καθότι δεν νοείται νομοθετήματα, διατάγματα ή άλλου είδους πολιτικές αποφάσεις να λαμβάνονται χωρίς τη σύμφωνο γνώμη της κοινωνίας, η οποία αποτελεί την αμέσως ενδιαφερόμενη και επηρεαζόμενη.

• Με άλλα λόγια, ένας ηλεκτρονικός, δημοσκοπικός δήμος, ο οποίος θα καταγράφει την βούληση της κοινωνίας και θα λαμβάνει μέρος στις πολιτικές αποφάσεις. Ένα τέτοιο επικοινωνιακό σύστημα θα συμβάλει στην χειραφέτηση των κοινωνιών και θα προάγει την πολιτική ελευθερία.

Εν κατακλείδι, η πολιτική τάξη πρέπει να αντιληφθεί ότι οι κοινωνίες προβαίνουν σε ιδιότροπες επιλογές λόγω της ατιμωρησίας και της ανυπαρξίας ελέγχου. Το ζήτημα είναι να δημιουργηθούν δομές συν-απόφασης, έτσι ώστε οι κοινωνίες να συμμετέχουν ενεργά και με καταλυτικό τρόπο στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Η εμπιστοσύνη στις κοινωνίες δεν πρέπει να δηλώνεται μόνο την ώρα της κάλπης. Τα προβλήματα των κοινωνιών δεν είναι στιγμιαία. Η θεσμοθετημένη συμμετοχή των κοινωνιών στο πολιτικό γίγνεσθαι θα ήταν μια καλή αρχή για τη μετάβαση σε ένα νέο πολιτικό σύστημα.

* Ειρήνη Σαββίδου
Πολιτικός Επιστήμων

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Μερικές προκλήσεις για τη νέα ηγεσία του Ιράν: Η Τεχεράνη επιδιώκει την περιφερειακή ηγεμονία, κάτι που οι ΗΠΑ και το Ισραήλ δεν θα επιτρέψουν ποτέ να συμβεί…