Το βασανιστικό ερώτημα παραμένει: Είναι ο πόλεμος με τη Ρωσία αναπόφευκτος; Στην Ουκρανία κερδίζουν, κυρίως οικονομικά, μόνο οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι είναι οι χαμένοι…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένας ιερέας και 6 αστυνομικοί νεκροί -ακόμη 12 τραυματίες- στο Νταγκεστάν: Επιθέσεις ενόπλων σε ορθόδοξες εκκλησίες, πυρπόλησαν συναγωγή [videos]

Η Μόσχα λέει ότι 5 πύραυλοι ATACMS εκτοξεύθηκαν με στόχο τη Σεβαστούπολη και συντεταγμένες από δορυφόρους των ΗΠΑ: Πέντε νεκροί και 124 τραυματίες [videos]

Σε διαρκές μπλακ άουτ η Ουκρανία: Πολλαπλά ρωσικά πλήγματα σε κρίσιμες ενεργειακές εγκαταστάσεις κατέστρεψαν πάνω από το 50% της παραγωγής

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ*, Λευκωσία

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον πλανήτη μας, αυτό της σύγκρουσης της Δύσης με την Ρωσία.

Η Δύση και ειδικά οι Αμερικανοί, με την εξουσιοδότηση που έδωσαν στην Ουκρανία να χρησιμοποιεί τα προηγμένα όπλα τους για να πλήττει στόχους στο εσωτερικό της Ρωσίας, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια τέτοια σύγκρουση. Και δεν είναι μόνο αυτό, είναι και η αποστολή σε ουκρανικό έδαφος δυτικών στρατιωτικών που χειρίζονται αυτά τα όπλα που πλήττουν τη Ρωσία.

Οι αμερικανικοί σχεδιασμοί στοχεύουν στην αποδυνάμωση και ει δυνατόν στον κατακερματισμό της Ρωσίας. Τίθεται επομένως καθαρά υπαρξιακό πρόβλημα για την Μόσχα. Αν δεν μπορέσει να ανακόψει την δυτική επίθεση με τα συμβατικά όπλα, λίγη αμφιβολία υπάρχει ότι θα χρησιμοποιήσει τακτικά πυρηνικά όπλα σε πρώτο στάδιο και σε δεύτερο στάδιο ο πλανήτης θα μπορούσε να οδηγηθεί σε πυρηνικό ολοκαύτωμα.

• Στην Ευρώπη υπάρχουν φυσικά δυνάμεις που είναι αντίθετες στον πόλεμο και στην αμερικανική υποτέλεια. Δεν είναι εύκολο να οργανωθούν αλλά το ίδιο δεν είναι εύκολο να ευοδωθούν και οι πολεμοχαρείς επιδιώξεις κάποιων άλλων, όπως τις εκφράζει ο Μακρόν.

Στον πόλεμο της Ουκρανίας μόνο οι Αμερικανοί κερδίζουν αλλά ακόμη και αυτοί όχι μακροπρόθεσμα, αφού έχουν οδηγήσει τη Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας που είναι πλανητικά ο κύριος αντίπαλός τους.

Οι Ευρωπαίοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι αυτού του πολέμου και οδηγούνται σε αποσύνθεση. Είναι τότε που σκέφτεσαι τον Θουκυδίδη και την ανάλυση του, τον φόβο της Σπάρτης για την αθηναϊκή κυριαρχία και τα αποτελέσματα του πολέμου.

Δεν μπορεί να υπάρξει η Ευρώπη ως αυτόνομος πολιτικός, οικονομικός και πολιτιστικός πόλος χωρίς τη Ρωσία. Ιστορικά η Ρωσία ήταν πάντα μέρος των ευρωπαϊκών ισορροπιών. Ακόμη και στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, ένας πολιτικός με διορατικότητα όπως ο στρατηγός Ντε Γκολ, οραματιζόταν μια Ευρώπη που θα ξεκινούσε από τον Ατλαντικό και θα έφτανε μέχρι τα Ουράλια.

Η ευκαιρία για τη δημιουργία αυτής της Ευρώπης παρουσιάστηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης που θα μπορούσε να οδηγήσει την Ρωσία σε ένα κοινό πυλώνα ασφάλειας με την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν το επέτρεψαν οι Αμερικανοί και δεν υπήρξαν Ευρωπαίοι ηγέτες με το όραμα και τη διορατικότητα του Ντε Γκολ για να το επιβάλουν.

΄Ομως για την Ευρώπη δεν υπάρχει άλλη διέξοδος σωτηρίας από τη συνεργασία κάποια στιγμή με τη Ρωσία για να δημιουργηθεί και να επιβιώσει μια Ευρώπη σε ένα πολυκεντρικό, πολυπολικό διεθνές σύστημα. Ο άλλος δρόμος, η αμερικανική κηδεμονία, οδηγεί την Ευρώπη στη μιζέρια και την πολιτική ανυπαρξία.

Την ίδια ώρα ο πόλεμος κατέστρεψε την Ουκρανία, την μετέτρεψε σε ερειπιώνα που θα χρειαστεί δεκαετίες με το τέλος του πολέμου, το πιθανότερο εδαφικά ακρωτηριασμένη, για να επανέλθει σε κάποια ομαλότητα.

Σιγά-σιγά διαρρέουν πληροφορίες που ήταν ήδη γνωστές στις καγκελαρίες της Δύσης, για τη διαφθορά των ουκρανικών ελίτ γύρω από τον Ζελένσκι που έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια στο εξωτερικό που προέρχονται από την βοήθεια που παίρνουν για τον πόλεμο.

• Η χώρα είναι εντελώς αποδιοργανωμένη και χιλιάδες Ουκρανοί που αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο της χώρας τους, διαφεύγουν στο εξωτερικό για να μην υπηρετήσουν στον ουκρανικό στρατό. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ουκρανίας αυτή τη στιγμή είναι ότι δεν διαθέτει πια εφεδρείες για τον πόλεμο. Και φυσικά δεν πρόκειται να σωθεί με μισθοφόρους από την Γαλλία, τη Βρετανία, τη Γερμανία ή από οπουδήποτε αλλού.

Βρισκόμαστε λοιπόν σε ένα σταυροδρόμι για το μέλλον του πολέμου στην Ουκρανία. Παρά την προπαγάνδα και την δαιμονοποίηση της Μόσχας και παρόλο που ο κίνδυνος ενός πολέμου με τη Ρωσία υπάρχει, υπάρχει πάντοτε και η ελπίδα ότι θα επικρατήσει η λογική και η Ευρώπη της ειρήνης.

Τούτων λεχθέντων δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ρωσικές ευθύνες για την σημερινή κρίση και την απειλή πολέμου. Αλλά όσες και να είναι αυτές οι ευθύνες είναι δευτερεύουσες μπροστά στις ευθύνες της Δύσης και ειδικά των Αμερικανών.

Τον πόλεμο τον κατευθύνει το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα που καταπνίγει με τη δική του επικοινωνιακή προπαγάνδα ακόμη και τις φωνές φωτισμένων Αμερικανών πανεπιστημιακών και αναλυτών. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο με την Ουκρανία αλλά και την Γάζα.

* Στέφανος Κωνσταντινίδης
Πανεπιστημιακός, ποιητής, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019. Τώρα κυκλοφορεί και το νέο του μυθιστόρημα, ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ/ΣΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΟΥ ΄21, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο.
– [email protected]

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η ακροδεξιά επιτίθεται στην Ελλάδα και στην Κύπρο: Ποιο είναι το διακύβευμα των ευρωεκλογών; Ο Τουρκοκύπριος Οζ Καραχάν πιστεύει στην Κυπριακή Δημοκρατία…