Τέλος των περί ΝΑΤΟ ψευδαισθήσεων: Όταν ο Μακάριος ζητούσε την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Δυτική Συμμαχία μονίμως εισέπραττε αρνητική απάντηση…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ξετυλίγεται το νήμα υποθέσεων για όσους κλέβουν και πωλούν, αγοράζουν, περιουσίες των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα: Στα ίχνη των σφετεριστών η Κυπριακή Δημοκρατία

Ο φλεγόμενος πλανήτης Γη απειλείται από τον τελικό όλεθρο, οι οικονομίες σείονται συθέμελα: Οι πάντες αδιαφορούν, οι ηγέτες δεν έχουν ανάστημα και οι λαοί είναι απελπισμένοι!

Το ΝΑΤΟ, η ένταξη της Κύπρου και τρία πουλάκια κάθονται: Η Κύπρος είναι χρήσιμη για τη φιλοτουρκική Συμμαχία -χρησιμοποιεί το έδαφος της- όχι όμως η Κυπριακή Δημοκρατία

Της ΛΟΡΙΑΣ ΜΑΡΚΙΔΗ* – Λευκωσία

Από καιρού εις καιρόν παρατηρείται εμμονική αναμόχλευση, δίχως αποδεικτικά στοιχεία, ενός ζητήματος που καταγράφηκε ήδη στην Ιστορία, αυτού της μη ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ατλαντική Συμμαχία ΝΑΤΟ άμα τη ανακηρύξει της σε “ανεξάρτητο” κράτος και στρεβλώνεται βάναυσα η πραγματικότητα.

Κατηγορείται, ανέξοδα, ο Πρόεδρος Μακάριος ότι προτίμησε να εντάξει τη χώρα μας στην ομάδα των Αδεσμεύτων αντί να στραφεί προς τη Δύση και να προωθήσει την προσχώρηση της στο ΝΑΤΟ.

Τέτοιες αναφορές δημιουργούν αφ’ ενός μεν ψευδαισθήσεις αφ’ ετέρου δε σύγχυση στον κόσμο. Έχουμε επανειλημμένα καταγράψει τις πηγές βάσει των οποίων αποδεικνύεται ότι ο Μακάριος προέβη σε βολιδοσκοπήσεις των μεγάλων παιχτών στη Δύση για ένταξη της νεαρής Δημοκρατίας στο ΝΑΤΟ, πλην όμως προσέκρουσε στον τοίχο της άρνησης τόσο του Ηνωμένου Βασιλείου όσο και των Ηνωμένων Πολιτειών και φυσικά της Τουρκίας.

• Ως γνωστό, τον Φεβρουάριο του 1959 οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδος και της Τουρκίας, Αβέρωφ και Ζορλού, κατέληξαν σε Συμφωνία, την Συμφωνία Κυρίων, όπως στα πλαίσια των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου να κάνουν ό τι μπορούν ώστε η Κύπρος να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.

Την Συμφωνία τορπίλισε, όπως απεδείχθη πρόσφατα η κυβέρνηση της Αυτής Μεγαλειότητος υιοθετώντας την θέση/εκτίμηση του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας, όπως διατυπώθηκε σε απόρρητη έκθεση του βάσει της οποίας τυχόν ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ βλάπτει τα συμφέροντα της Βρετανίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το έγγραφο/έκθεση το οποίο αποχαρακτηρίσθηκε τελευταίως, εντόπισε η ερευνήτρια και συγγραφέας Φανούλα Αργυρού και το δημοσιοποίησε αυτούσιο με σχετικό άρθρο της.

Η εξουδετέρωση της Συμφωνίας Κυρίων από την Βρετανία βασίζεται στην διαμορφωθείσα ήδη από την δεκαετία του 1950 πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με την Κύπρο όταν επανέφερε την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό ενώ παράλληλα αποκρυσταλλώθηκε η πολιτική της διχοτόμησης της Κύπρου.

Εμπνευστής και προαγωγός της διχοτόμησης ήταν, καθ ομολογίαν του ιδίου, ο Sir Ivon Kirkpatrick -(Ίδε βιβλίο Φανούλας Αργυρού: Διζωνική vs Δημοκρατία, 1955-2019).

Όσον αφορά στην αρνητική στάση των Ηνωμένων Πολιτειών επί του προκειμένου, ο Μιλτιάδης Χριστοδούλου, τότε Διευθυντής Γραφείου Τύπου αναφέρει στο βιβλίο του Η Πορεία μιας Εποχής, σελ. 319, ότι σε σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία το 1976, ο Πρόεδρος Μακάριος αποκάλυψε ότι είχε προβεί σε βολιδοσκόπηση της θέσης των Αμερικανών επί του θέματος προσχώρησης στο ΝΑΤΟ αλλά έλαβε αρνητική απάντηση.

Αξίζει να αναφερθεί, επίσης, η θέση την οποία εξέφρασε τον Ιούνιο του 1962 ο τότε πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στη Λευκωσία, Frazer Wilkins, εις απάντηση σχετικής βολιδοσκόπησης του Μιλτιάδη Χριστοδούλου στην οποία προέβη κατόπιν οδηγιών του Μακαρίου, σύμφωνα με την οποία:

• “Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ούτε ήθελαν ούτε επιδίωκαν την ένταξη της Κύπρου στη στρατηγική Συμμαχία του ΝΑΤΟ μιας μικρής χώρας που ουσιαστικά δεν είχε τίποτε να προσφέρει στη Συμμαχία”. ( Ιδε. Γ. Κρανιδιώτης: Το Κυπριακό πρόβλημα 1960-1974).

Η αρνητική στάση της Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής αλλά και της Τουρκίας η οποία από τη δεκαετία του ’50 σχεδίαζε την ανάκτηση της Κύπρου (Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ), στο ενδεχόμενο προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ατλαντική Συμμαχία δεν άφησε άλλη επιλογή στον Μακάριο παρά την ένταξη στην Ομάδα των Αδεσμεύτων ενώ δεν θεωρούσε δεδομένο ότι η Κύπρος θα παρέμενε εκτός Δυτικού στρατοπέδου. Στην απόφαση του αυτή ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δεν ήταν μόνος.

Όπως αναφέρει στο βιβλίο του Τα Χρόνια μετά την ανεξαρτησία, 1960-2004, σελ. 78-79, ο Γιάννης Λάμπρου, ο στρατηγός Γρίβας σε επιστολή του προς τον Μακάριο έγραψε: “Νομίζω ότι το δικόν σας βλέμμα πρέπει να στραφεί με θάρρος προς ανατολάς εις τον αναγεννώμενον Αραβικόν κόσμον και την Αφρικήν και ουχί προς την σαπίλα της αχαρίστου Δύσεως και της Αμερικής”.

Περαιτέρω σχόλια περιττεύουν

* Λόρια Μαρκίδη
Πρέσβης ε.τ.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Ο «αιώνας της Τουρκίας» και η τουρκική προπαγάνδα: Αλλά μερικοί αδιόρθωτοι “δικοί” μας, ελληνόφωνοι, ζητούν να κάνουμε περισσότερες υποχωρήσεις στους Αττίλες!!!