Παγκόσμιος πανικός για τις εκλογές στη Γαλλία: Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ, Γερμανία και Ιταλία ανησυχούν – Τι υπόσχεται στους πολίτες ο Μακρόν για να μην ψηφίσουν το κόμμα της Λεπέν

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Έκθεση-αποκάλυψη, η Ευρώπη σε παγίδα: Η συνεχιζόμενη εξάρτηση της Ε.Ε. από το ρωσικό αέριο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τους στόχους της εξωτερικής της πολιτικής

Euro 2024: «Μπλόκο» στη Γαλλία από την βαθμολογικά αδιάφορη Πολωνία με 1-1 στο Ντόρτμουντ, κρίθηκε από δύο πέναλτι των αρχηγών Μπαπέ και τον Λεβαντόφσκι [highlights]

Στη 8η επέτειο του brexit μόνον το 12% των Βρετανών πιστεύει ότι τους ωφέλησε: Και άρθρο προειδοποίηση του Μισέλ Μπαρνιέ στους Γάλλους που τους βλέπει στον ίδιο δρόμο

΄Όσο πλησιάζει η ημερομηνία των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία τόσο αυξάνεται το αίσθημα ανησυχίας για το τι θα σηματοδοτήσει το αποτέλεσμα σε σχέση με την παγκόσμια σταθερότητα.

Η Γαλλία ανεξαρτήτως των προβλημάτων της, είναι πυρηνική δύναμη, έχει έναν από τους ισχυρότερους στρατούς του κόσμου και επίσης αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα, όλοι αντιλαμβάνονται ότι ενδεχόμενη επικράτηση του ακροδεξιού κόμματος της Μαρίν Λεπέν, παρότι σε πρώτη φάση θα υπάρξει το ανάχωμα του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, ίσως αλλάξει για πάντα ισορροπίες και συσχετισμούς.

«Αν οι Γάλλοι μας εμπιστευτούν ξανά, δεν μπορεί πια να είναι όπως πριν», υπόσχεται ο Emmanuel Macron

«Αν οι Γάλλοι μας εμπιστευτούν ξανά, δεν μπορεί πια να είναι όπως πριν. Θα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο ανοιχτοί ως προς την ουσία των μέτρων, καθώς και στον τρόπο διακυβέρνησης», δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος, σε ανταλλαγή απόψεων με τον περιφερειακό ημερήσιο Τύπο, στο περιθώριο των εορτασμών για την έκκληση της 18ης Ιουνίου, στο νησί Sein.

Kατά τον δημοσιογράφο John Timsit της Le Figaro απέναντι στους κινδύνους που θέτουν οι αριστεροί και δεξιοί συνασπισμοί, ο Emmanuel Macron ελπίζει σε μία κινητοποίηση της κοινής γνώμης, προς όφελος του κέντρου, εξού και η δήλωση του, ότι «κατανόησε το μήνυμα της ήττας των Ευρωεκλογών και έβγαλε συμπεράσματα. » Ως προς την απόφαση που έλαβε το βράδυ της 9ης Ιουνίου, μπορεί να ταρακούνησε, όπως σημειώνεται, το στρατόπεδό του, αλλά ο ίδιος τόνισε, ότι δεν το έκανε «επιπόλαια» και ότι «αυτή ήταν μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις» που έχει πάρει εδώ και επτά χρόνια».

Επιπλέον, ο Emmanuel Macron ισχυρίστηκε, ότι δεν έκανε μια «μοναχική» επιλογή και συγχαίρει τον εαυτό του, που «έσκισε το πέπλο της άγνοιας ταυτόχρονα με ένα σύστημα που, ενώ τον επέκρινε, συμβιβάστηκε με την ιδέα να μην δώσει φωνή στους Γάλλους». «Επρόκειτο να συμβεί», ισχυρίζεται, πεπεισμένος, όπως σημειώνεται, ότι η πρόταση μομφής ήταν αναπόφευκτη το φθινόπωρο, κατά την εξέταση του προϋπολογισμού του 2025.

Παρά την απόρριψη από μερίδα του λαού, ο Emmanuel Macron παραμένει ωστόσο αισιόδοξος, δηλώνοντας: «Είναι μια στιγμή σοκ. Είναι ώρα απόφασης. Έχω εμπιστοσύνη στους Γάλλους». Εμφανής εμπιστοσύνη, κατά τον δ/φο, με την ελπίδα να μην δώσει τα κλειδιά στα άκρα.

Κατά πρώτον, απέναντι στο RN, όπου, σχολιάζοντας την δήλωση του ηγέτη του RN, Jordan Bardella, ότι «θέλει εθνική ενότητα, ενώ απαιτεί απόλυτη πλειοψηφία για να είναι πρωθυπουργός», ανέφερε, ότι «μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, όπου υπάρχει μόνο ο εαυτός, δεν υπάρχει» και στη συνέχεια, απέναντι στο «Νέο Λαϊκό Μέτωπο», του οποίου κατήγγειλε το «εντελώς μεταναστευτικό πρόγραμμα», δηλώνοντας: «Έκαναν συμφωνία για το μηχανισμό, αλλά αυτό δεν θα κρατήσει. Η αριστερά έκανε εκστρατεία για τρεις μήνες εξηγώντας ότι ήταν ασυμβίβαστο (..) και ξαφνικά, πάμε όλοι μαζί».

Le Figaro [Législatives : «Si les Français nous refont confiance, ça ne pourra plus être comme avant», promet Emmanuel Macron]

Ο Bruno Le Maire ανησυχεί για τον κίνδυνο «επιτήρησης»

Tην προειδοποίηση του υπουργού Οικονομίας, Bruno Le Maire, για τον κίνδυνο η Γαλλία να «τεθεί υπό επίβλεψη» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, εάν η «Εθνική Συσπείρωση» ή το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» κέρδιζαν τις βουλευτικές εκλογές της 30ης και 7ης Ιουλίου, προβάλλει η εφημερίδα Le Figaro στην ιστοσελίδα της.

Ο Γάλλος υπουργός, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Monde, δήλωσε, ότι η χώρα θα βιώσει «κρίση χρέους», εάν τα προγράμματα των δύο κομμάτων, RN και του Μετώπου, «υλοποιούνταν πλήρως», κατηγορώντας τα για «αφόρητη οικονομική ελαφρότητα».

«Το άνοιγμα των πυλώνων των δημοσίων δαπανών σε μια εποχή, που θα έπρεπε να αποκαταστήσουμε τους λογαριασμούς, μας θα οδηγήσει στη θέση της Γαλλίας υπό την εποπτεία των Βρυξελλών και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου», πρόσθεσε ο υπουργός, ο οποίος, όπως σημειώνεται, συμμετέχει στην προεκλογική εκστρατεία, χωρίς ωστόσο ο ίδιος να υποψήφιος.

Σημειώνεται, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να ανοίξει σήμερα τον δρόμο για πειθαρχικές διαδικασίες, για υπερβολικό έλλειμμα κατά της Γαλλίας και πολλών άλλων χωρών, ενώ υπενθυμίζεται, ότι στις 31 Μαΐου, ο οίκος αξιολόγησης S&P Global Ratings υποβάθμισε την κρατική αξιολόγηση της Γαλλίας, επιβάλλοντας κυρώσεις για την επιδείνωση των δημοσίων λογαριασμών. [Bruno Le Maire s’alarme d’un risque de «mise sous tutelle» de la France]

Οι Ηνωμένες Πολιτείες φοβούνται ότι θα χάσουν έναν σύμμαχο στην Ευρώπη

Την ανησυχία των ΗΠΑ Ουάσιγκτον για τη γεωπολιτική αναταραχή που θα αντιπροσώπευε μια κυβέρνηση RN στη Γαλλία, επισημαίνει ο ανταποκριτής της Le Figaro στην Ουάσιγκτον.

Ο Bill Drozdiak, αναλυτής και συγγραφέας ενός βιβλίου αφιερωμένου στον Emmanuel Macron, με τίτλο: «Ο τελευταίος πρόεδρος της Ευρώπης», επισημαίνει τον αιφνιδιασμό της Διοίκησης Biden από την απόφαση του Macron, με τον δ/φο να προσθέτει: «Η κρατική επίσκεψη του Biden, μετά τις εορταστικές εκδηλώσεις απόβασης στη Νορμανδία, πήγε πολύ καλά και η Γαλλία θεωρήθηκε ένας από τους ισχυρότερους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη για την υποστήριξη της Ουκρανίας. Τώρα, όλα κινδυνεύουν να τεθούν υπό αμφισβήτηση λόγω του στοιχήματος του Μακρόν. »

Για την Tara Varma, αναλύτρια στο think tank Brookings Institution, «οι κύριες ανησυχίες των ΗΠΑ είναι πάνω από όλα διπλωματικές και στρατηγικές». Όπως σημειώνει, «για την Ουάσιγκτον, η ένταξη του RN στην κυβέρνηση θα αποτελούσε ένα γεωπολιτικό σοκ συγκρίσιμο με αυτό που συνόδευε την είσοδο κομμουνιστών υπουργών στη γαλλική κυβέρνηση μετά την εκλογή του François Mitterrand το 1981, πράγμα που ανησύχησε τότε την Διοίκηση Reagan».

«Μια κυβέρνηση RN στη Γαλλία και το χάος που δημιουργείται από τη συγκατοίκηση μεταξύ του Macron και ενός ακροδεξιού κόμματος που δεν κατείχε ποτέ την εξουσία, θα αντιπροσώπευε μια σημαντική στρατηγική ανατροπή», εκτιμά, υπογραμμίζοντας τον κίνδυνο ενός «ντόμινου στην Ευρώπη» από μια γαλλική στροφή στην Ουκρανία.

Κατά τον δημοσιογράφο, η επόμενη επίσκεψη του Emmanuel Macron στην Ουάσιγκτον, για τη σύνοδο του ΝΑΤΟ από τις 9 έως τις 11 Ιουλίου, κινδυνεύει να είναι αυτή ενός αποδυναμωμένου Γάλλου προέδρου. Όπως παρατηρεί, αν και είναι απίθανο να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση εκείνη την ημερομηνία, το ενδεχόμενο να δούμε έναν Υπουργό Εξωτερικών της RN στην εξουσία θα είναι στο μυαλό όλων.

Le Figaro [Législatives : les États-Unis craignent de perdre un allié en Europe]

«Γαλλικές εκλογές, ευρωπαϊκός αντίκτυπος»

Την ανησυχία των 27 για την διάλυση της γαλλικής πολιτικής, καθώς θα μπορούσε να παρασύρει την υπόλοιπη ήπειρο στις αποτυχίες της, επισημαίνει η εφημερίδα Le Figaro στο κύριο άρθρο της.

Κανείς δεν αμφισβητεί την επιλογή του πεπρωμένου του γαλλικού λαού, αλλά ο καθένας σκέφτεται τα συμφέροντά του, τονίζει, σημειώνοντας, ότι η Γερμανία, είναι κουρασμένη να πληρώνει για τις χρεοκοπίες άλλων, η Ιταλία ήδη ποντάρει στην αύξηση της επιρροής της και οι Ανατολικοευρωπαίοι φοβούνται την αμφισβήτηση της δυτικής βοήθειας στο Κίεβο…

Κατά την άποψή του, καθώς ο Emmanuel Macron εθνικοποίησε τις ευρωπαϊκές εκλογές, οι βουλευτικές εκλογές θα έχουν αναγκαστικά αντίκτυπο σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Όπως παρατηρεί, όσον αφορά την εξέλιξη της Ένωσης, τη σταθερότητα του ΝΑΤΟ, τη σχέση με τον Poutine, τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, αν και είναι τομέας «δεσμευμένος» από τον πρόεδρο, δεν προστατεύει από αλλαγές στο ανώτατο όριο.

Η Γαλλία οφείλει ένα μεγάλο μέρος της επιρροής της στη σταθερότητα που της έδωσε η Πέμπτη Δημοκρατία και, μετά την Αμερική, αντιμέτωπη με τις επιθέσεις Τραμπιστών, είναι η σειρά της να δείξει. ότι μια παλιά δημοκρατία μπορεί να αντιμετωπίσει τους κλυδωνισμούς, τονίζει καταλήγοντας.

Le Figaro [Législatives : «Élection française, impact européen»]

Και η Γερμανία φοβάται 

Για θολή εικόνα του Emmanuel Macron στη Γερμανία, από την απόφασή του στις 9 Ιουνίου, παρόλο που το Βερολίνο δεν κάνει κανένα σχόλιο για την πολιτική κατάσταση, κάνει λόγο ο δημοσιογράφος, Pierre Avril στη Le Figaro  παραθέτοντας απόψεις ειδικών.

«Το θράσος που αποδίδαμε στον Γάλλο πρόεδρο στην ευρωπαϊκή σκηνή μετατρέπεται σε διάγνωση ανευθυνότητας και αυτό σε μια περίοδο που βλέπουμε μια ελαφρά επανεκκίνηση των γαλλογερμανικών σχέσεων» σχολιάζει ο Jacob Ross, αναλυτής της German Society για την εξωτερική πολιτική, με τον δ/φο να προσθέτει, ότι η αναταραχή στη Γερμανία φάνηκε ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της συνάντησης που διοργάνωσε στις 14 Ιουνίου το Υπουργείο Εξωτερικών, αφιερωμένη στη γαλλική υπόθεση.

Από την πλευρά της Γερμανίας, ο επαναπροσανατολισμός από το κόμμα της Marine Le Pen και η δηλωμένη πρόθεσή της να μη συμπράττει πλέον στο Ευρωκοινοβούλιο με το AfD έχουν μικρή βαρύτητα εν όψει της ιστορίας του RN, που έχει τις ρίζες του στην ακροδεξιά. «Η Marine Le Pen θέλει να αποδυναμώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και να περιθωριοποιήσει την παραδοσιακή εταιρική σχέση με τη Γαλλία. Το κόμμα της είναι αντιευρωπαϊκό, προσκείμενο στον Poutine, αντιγερμανικό και προστατευτιστικό», καταγγέλλει στη Le Figaro, ο Andreas Jung, αντιπρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής ομάδας στο Bundestag (CDU) και μέλος της γαλλογερμανικής κοινοβουλευτικής επιτροπής.

Σχετικά με τα ταρακουνηματα στις χρηματοπιστωτικές αγορές, που ακολούθησαν την ανακοίνωση της διάλυσης, ο Christophe Braouet, πρώην τραπεζίτης που δραστηριοποιείται επί 25 χρόνια στην χρηματοπιστωτική αγορά της Φρανκφούρτης, και πρόεδρος της Γάλλο-Γερμανικής Εταιρείας, επισημαίνει τον κίνδυνο για «έναν πλήρη εκτροχιασμό των δημόσιων οικονομικών στη Γαλλία», με την Daniela Schwarzer, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Bertelsmann και ειδικευμένη σε ευρωπαϊκά θέματα να αναφέρει από την πλευρά της: «Τώρα ο κίνδυνος έχει γίνει συγκεκριμένος και είναι δύσκολο να δούμε κάτι θετικό στην κατάσταση. Πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτή τη νέα κατάσταση.»

Τέλος, ο Andreas Jung, εκφράζει την ανακούφιση των Χριστιανοδημοκρατών, από την εξέγερση των κυρίων δυνάμεων των Ρεπουμπλικάνων ενάντια σε μια συμμαχία με τη Marine Le Pen, τονίζοντας, ότι «μια τέτοια συμμαχία, θα ήταν θεμελιωδώς αντίθετη με τις Χριστιανοδημοκρατικές αξίες» του κόμματος των.

Le Figaro [Législatives : l’Allemagne redoute une victoire du Rassemblement national]

Ανησυχεί ακόμη και η Μελόνι, αλλά για την πιθανότητα ακυβερνησίας

Αντιστοίχου περιεχομένου είναι και ανταπόκριση της Valerie Segond στη Le Figaro, σχετικά με την ανησυχία της Ιταλίας για μια ακυβερνησία στη Γαλλία.

Η Sofia Ventura, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, διερωτώμενη ως προς την απόφαση του Γάλλου προέδρου, αναφέρει: «Hταν μια ώριμη απόφαση, με την πρόθεση να καεί το RN στη δοκιμή ισχύος πριν από το 2027 ή μια συναισθηματική παρόρμηση, μετά την αίσθηση ταπείνωσης από τόσο κακά αποτελέσματα; Θέλησε να προκαλέσει τους ψηφοφόρους, παίζοντας όλα για όλα. Αλλά είναι ένα πολύ επικίνδυνο στοίχημα, που προβάλλει τη Γαλλία στο άγνωστο. »

Ο φόβος των Ιταλών είναι «η χώρα να μη γίνει ακυβέρνητη, γιατί δεν θα είναι εύκολο για το RN να αποκτήσει την πλειοψηφία», εκτιμά ο πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Luiss, Roberto D’Alimonte και προσθέτει: «Περισσότερο από την έλευση του RN στην εξουσία, φοβάμαι την παράλυση της κυβέρνησης. Σε αυτή την περίπτωση, η οργή θα συνεχίσει να εξαπλώνεται και η Le Pen θα εκλεγεί σε τρία χρόνια. Μετά από πολλές ζημιές στο μεταξύ. »

Οι Ιταλοί δεν πιστεύουν στο ενδεχόμενο να ενωθούν τα δεξιά κόμματα στη Γαλλία. Για τον Riccardo Brizzi, καθηγητή στη Μπολόνια, το πεπρωμένο της δεξιάς στη Γαλλία δεν μπορεί να εξομοιωθεί με αυτό της ιταλικής δεξιάς: «Όταν η δεξιά της Meloni διατηρεί μια διφορούμενη σχέση με τον φασισμό και αρνείται να αναγνωρίσει τον αντιφασισμό που ίδρυσε τη Δημοκρατία, η γκωλική δεξιά είναι αντιφασιστική στο ίδιο της το DNA και δεν μπορεί να συμμαχήσει με έναν κληρονόμο του καθεστώτος του Vichy. » Ο Roberto d’Alimonte επιβεβαιώνει: «Δεν πιστεύω ότι η γαλλική δεξιά μπορεί να σχηματίσει μια συμμαχία, όπως η ιταλική δεξιά. Υπάρχουν πάρα πολλές διαφορές απόψεων για την εξωτερική πολιτική, την οικονομική πολιτική και την Ευρώπη. Δεν έχουν πολλά κοινά. »

Ο Romano Prodi, στο Luiss, καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι είναι ένα «σοβαρό πρόβλημα για όλη την Ευρώπη: ο κίνδυνος είναι η Γαλλία να λάβει διαφορετικές θέσεις από τη Γερμανία στην εξωτερική πολιτική. Θα ήταν η πρώτη φορά. »

Le Figaro [l’Italie s’inquiète d’une France ingouvernable]

Η Κομισιόν ξεκινά μέσα στον Ιούλιο τη διαδικασία ελέγχου υπερβολικού ελλείμματος για το 2023: Στο στόχαστρο Γαλλία (5,5%), Ιταλία (7,4%) και ακόμη 5 χώρες