![](https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/06/240618160842_Kougias-1024x480.jpg)
File Photo Παιδί δροσίζεται στο συντριβάνι του ΚΠΙΣΝ στο Φάληρο, ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ
Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Ελλάδα οι γενικώς αδιάφορες ευρωεκλογές παράγουν σύνθετο πολιτικό αποτέλεσμα και μάλιστα για τα τρία μεγαλύτερα κόμματα της χώρας.
Για πρώτη φορά επίσης, κατεγράφη συνολική ήττα του πολιτικού συστήματος όχι μόνον εκ των ποσοστών αλλά κυρίως λόγω της καθολικής αποχής.
Ήταν μια εκκωφαντική δήλωση- προειδοποίηση που πρέπει όλα να λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Γιατί αλλιώς, δυστυχώς τα χειρότερα έρχονται…
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο μόνος πολιτικός αρχηγός που παραδέχθηκε το αυταπόδεικτο, την ήττα και υποσχέθηκε αλλαγές. Το ζητούμενο βέβαια είναι πως διαβάζουν στο Μέγαρο Μαξίμου τα αίτια αυτής της ήττας.
Η λογική, φύγε εσύ έλα εσύ έχει αποδειχθεί, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αναποτελεσματική και αδιέξοδη.
Κάτι τέτοιο ενδεχομένως το αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός καθώς οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν και για δομικές αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, εκτός από αλλαγές προσώπων.
Ας δούμε λοιπόν τις τελευταίες… φήμες.
Σύμφωνα με αυτές, ο κ. Μητσοτάκης σκέπτεται να προχωρήσει σε συνενώσεις υπουργείων όπως για παράδειγμα του υπουργείου Εσωτερικών με το Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του Μεταναστευτικής Πολιτικής με το Ναυτιλίας.
Προφανώς δεν θα πρόκειται για κοσμογονικές αλλαγές αλλά πάντως είναι κάτι που θα ανακατέψει στοιχειωδώς την κυβερνητική τράπουλα και θα προκαλέσει συζητήσεις έστω και ως αντιπερισπασμός.
Από εκεί και πέρα αρχίζει η ονοματολογία. Θα μείνουν λένε στην κυβέρνηση, ασχέτως θέσης, οι Κωστής Χατζηδάκης, Κυριάκος Πιερρακάκης, Θόδωρος Σκυλακάκης, Δόμνα Μιχαηλίδου, Βασίλης Κικίλιας, Χρήστος Σταϊκούρας, Γιώργος Γεραπετρίτης μετά την ανατροπή των επίμονων πληροφορίων που τον ήθελαν να μετακομίζει από το νεοκλασσικό της Βασιλίσσης Σοφίας στο Κολέγιο των Επιτρόπων στις Βρυξέλλες, Νίκος Δένδιας και Άδωνις Γεωργιάδης.
Όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις οι μεγαλύτερες αλλαγές αναμένονται σε επίπεδο υφυπουργών. Συνολικά στο κυβερνητικό σχήμα μετέχουν 34 υφυπουργοί και πολλοί από αυτούς θα αλλάξουν ή θα μετακινηθούν.
Στην αντιπολίτευση, λοιπόν, η κατάσταση είναι ακόμη πιο μπλεγμένη. Οι δύο αρχηγοί, Νίκος Ανδρουλάκης και Στέφανος Κασσελάκης προσπαθούν να πείσουν στελέχη, μέλη και ψηφοφόρους με βάση το γνωστό ανέκδοτο «πάλι καλά που δεν πάθαμε τίποτε». Προφανώς δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Πριν καν γίνουν οι εκλογές όλοι γνώριζαν τι θα ακολουθήσει. Ήταν προετοιμασμένοι με βάση τις δημοσκοπήσεις και απλώς περίμεναν.
Το τι θα συμβεί τελικά είναι άγνωστο. Υπάρχουν πολλές παράμετροι αλλά η κύρια είναι το ερώτημα: Ποιος θα κερδίσει τον Στέφανο Κασσελάκη και ποιος θα μπορέσει να δώσει νέα δυναμική στο κόμμα.
Προφανώς κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης σε όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις υπό την ηγεσία του εμφανίζει κέρδη, αλλά όχι τέτοια και τόσα που να τον καθιστούν εν δυνάμει πρωθυπουργό της χώρας.
Αν στηθούν κάλπες υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο ο κ. Ανδρουλάκης να είναι εκ νέου υποψήφιος αλλά όλα θα κριθούν από τον ή τους αντιπάλους του.
Φυσικά για να συμβεί αυτό προηγήθηκαν πολλά. Και επειδή όλοι γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη με την «από τα κάτω» συμμαχία που του προσέφερε ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης, φτάνουμε στο επόμενο κεφάλαιο…
Πως μπορεί να ανατραπεί το πολιτικό σκηνικό της χώρας και να πέσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Με τη σημερινή κατάσταση και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης να μη συγκεντρώνουν καν το 30% είναι προφανές ότι πρόκειται για μια συζήτηση καφετέριας, μπιστρό και πολιτικών σαλονιών.
Ούτε το σημερινό ΠΑΣΟΚ μόνο του, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, όσο κι αν το υποστηρίζει από την πρώτη ημέρα δεν μπορούν να γίνουν πλειοψηφικά κόμματα. Οι λόγοι πολλοί και παρέλκει να εξηγηθούν ξανά.
Άρα, αυτό που μένει είναι, και όλοι το γνωρίζουν, η συνεργασία των δύο χώρων.
Ο κ. Κασσελάκης θεωρεί ότι αυτός μπορεί αλλάζοντας πλήρως τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως και το όνομά του τελικά, θα γίνει ο πόλος που ουσιαστικά θα αφομοιώσει την… πολιτική πελατεία του ΠΑΣΟΚ.
Προφανώς αυτό είναι από δύσκολο έως αδύνατον.
Από την άλλη το ίδιο προφανώς πιστεύει και ο κ. Ανδρουλάκης.
Φυσικά τα ερωτήματα είναι δύο: Υπάρχει ένας Μακρόν στην Ελλάδα και αν υπάρχει, οι Έλληνες θέλουν έναν δικό τους Μακρόν.
Η απάντηση στο μέλλον. Τρία χρόνια είναι τεράστιος πολιτικός χρόνος. Υπάρχουν στρατηγικές, εκπλήξεις και απρόοπτα που ανατρέπουν δεδομένα και σχεδιασμούς.
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE