Δυστυχώς οι Γάλλοι ψηφοφόροι δείχνουν να είναι έτοιμοι να ρισκάρουν και να δώσουν χώρο σε αμφιλεγόμενες επιλογές: Μήπως η ακροδεξιά δεν απέχει από την ακροαριστερά;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Προοδευτικές λύσεις η απάντηση στην ακροδεξιά»: Στην κινητοποίηση της Γαλλικής αριστεράς ελπίζει ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ

Άνοδος για το ευρώ στις ασιατικές αγορές μετά τον πρώτο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών

Ο Ισραηλινός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας ζητά νόμο που να προβλέπει την εκτέλεση Παλαιστινίων κρατουμένων «με μία σφαίρα στο κεφάλι»!

Της ΞΕΝΙΑΣ ΤΟΥΡΚΗ, Φιλελεύθερος

Ποιος θα ήθελε να είναι στη θέση των Γάλλων ψηφοφόρων που ψηφίζουν για τη νέα τους εθνοσυνέλευση;

Ελάχιστοι, και αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι υπάρχουν πιο ευχάριστα πράγματα να κάνει κανείς δύο συνεχόμενες, καλοκαιριάτικες Κυριακές.

Το τοπίο, όπως έχει δημιουργηθεί είναι εκρηκτικό και το δίλημμα των ψηφοφόρων σκληρό. Όπως το έθεσε ο Γάλλος διανοούμενος Μπερνάρ Ανρί Λεβί «από τη στιγμή που ο Εμανουέλ Μακρόν διέλυσε τη βουλή το μόνο που συζητιέται είναι η επιλογή ανάμεσα στους κληρονόμους του Ζαν Μαρί Λεπέν, για να μην πω του Βισί και στους φίλους του Ζαν Λικ Μελανσόν, για να μην πω των ισλαμιστών και της Χαμάς».

• Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επέλαση του Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν, διάφορες εκφάνσεις της γαλλικής αριστεράς αποφάσισαν να ενώσουν δυνάμεις. Πρόκειται για μια σύμπραξη της Ανυπότακτης Γαλλίας του Μελανσόν, των Σοσιαλιστών, των Οικολόγων και των Κομμουνιστών.

Τι τους ενώνει όλους αυτούς; Η πραγματικότητα είναι πως πρόκειται για ένα ετερόκλητο συνασπισμό, γεμάτο αντιφάσεις. Εκτός από τον διακηρυγμένο στόχο τους να νικήσουν τον Εθνικό Συναγερμό οι συγκλίσεις τους είναι ελάχιστες.

Η έλλειψη ενότητας δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα για το Λαϊκό Μέτωπο, όπως ονομάζεται η αριστερή ένωση. Είναι το ότι σε αυτόν κυριαρχεί ο ακροαριστερός Ζαν Λικ Μελανσόν, ο οποίος είναι εξίσου αντιδημοκρατικός με την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν.

Οι θέσεις του σε πολλά ζητήματα είναι το ίδιο επικίνδυνες, επιβεβαιώνοντας πολλούς που λένε πως στην ουσία η ακροδεξιά και η ακροαριστερά είναι τα δύο άκρα ενός πετάλου, που δεν απέχουν και πολύ μεταξύ τους.

Οι Γάλλοι έχουν την δυνατότητα να διαλέξουν υποψήφιους που θεωρούνται μετριοπαθείς. Άντρες και γυναίκες με πίστη στη δημοκρατία, που δεν ανήκουν στα άκρα και που διαθέτουν τις πολιτικές ευαισθησίες για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο που βρίσκεται.

Θα ήταν, όμως ουτοπικό να πιστέψει κανείς πως οι ψηφοφόροι έχουν το χρόνο και τις γνώσεις για να κάτσουν να αναλύουν ένα ένα τους υποψήφιους για να ψηφίσουν τους καλύτερους.

Ο Εμανουέλ Μακρόν προκηρύσσοντας εκλογές έδειξε να πιστεύει πως ανάμεσα στα άκρα και μπροστά στο αδιέξοδο που φαίνεται πως θα δημιουργηθεί στη νέα Εθνοσυνέλευση , οι ψηφοφόροι θα προτιμήσουν να στηρίξουν το κόμμα του. Τίποτα δεν του εγγυάται πως κάτι τέτοιο είναι πιθανόν.

Αντίθετα, οι ψηφοφόροι είναι έτοιμοι να ρισκάρουν και να δώσουν χώρο σε αμφιλεγόμενες επιλογές, προκειμένου κάτι να αλλάξει. Όλα δείχνουν πως το ρίσκο του Εμανουέλ Μακρόν δεν θα πιάσει. Εξ αρχής ήταν επικίνδυνο και σχεδόν ακατόρθωτο.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

To «bring them home» αφορά πρωτίστως τον Ισραηλινό πρωθυπουργό: Θέλει πραγματικά ο Νετανιάχου επιστροφή των ομήρων;