Αν δεν είχε θριαμβεύσει ο Φειδίας, που εξευτέλισε το πολιτικο σύστημα της Κύπρου, θα μιλούσαμε για την νίκη της ακροδεξιάς: Οι φτηνές δικαιολογίες και η εδραίωση του ΕΛΑΜ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας έδωσε πληρωμένη απάντηση στο ΑΚΕΛ: «Εμμονικά αναλλοίωτη η αντίληψη του για την εξωτερική πολιτική» της Κύπρου

Το ΑΚΕΛ στον “κόσμο”του …Συμφώνου της Βαρσοβίας! Διαμαρτύρεται για τον στρατηγικό διάλογο, ομιλεί για υποταγή της Κύπρου στις ΗΠΑ, “δεν την καθιστά πυλώνα ασφάλειας”…

Η πελατειακή σχέση αναπροσαρμόζεται ή τελειώνει; Λίγοι είναι οι διεφθαρμένοι, και πολύ γνωστοί… Αυτούς όμως δεν τους τιμώρησε ποτέ το εκλογικό σώμα…

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος

Βρήκαν όλοι αποκούμπι στις τοπικές εκλογές. Τις επικαλούνται συνεχώς από την Κυριακή για να μειώνουν την έκταση της αποτυχίας. Υποστηρίζοντας ότι παρόλο που απέτυχαν στις ευρωεκλογές, τα πήγαν πολύ καλά στις τοπικές. Όλοι ανεξαιρέτως.

Δικαιολογίες πολιτικάντηδων. Για να μην ομολογήσουν καθαρά και χωρίς αμφιταλαντεύσεις, ακόμα και με αυτά τα ηχηρά αποτελέσματα, την απόλυτη κομματική αποτυχία.

Ξεχνούν προφανώς ή κάνουν πως ξεχνούν, ότι στις τοπικές εκλογές την βαρύτητα, την επιρροή, την έχουν προσωπικά οι υποψήφιοι και όχι τα κόμματα. Φυσικά και στις εθνικές εκλογές (βουλευτικές ή ευρωεκλογές) έχουν επιρροή οι υποψήφιοι προσωπικά. Αλλά, στις τοπικές αυτή η επιρροή είναι καταλυτική.

• Γι΄ αυτό και η συμμετοχή στις τοπικές ήταν πολύ μεγαλύτερη και τα λευκά ψηφοδέλτια πολύ λιγότερα από ότι στις ευρωεκλογές. Παρότι η ψηφοφορία ήταν κοινή.
• Πήγαιναν δηλαδή οι πολίτες στο ίδιο εκλογικό κέντρο ψήφιζαν δήμαρχο ή κοινοτάρχη και έριχναν λευκό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές. Στις κοινοτικές εκλογές, για παράδειγμα, τα λευκά ήταν 1,81% και στις ευρωεκλογές 6,31%.

Παρεμπιπτόντως, για τους περιφερειάρχες τα λευκά ήταν 16,28%, δηλαδή, από όσους πήγαν στις κάλπες 65.396 πολίτες έριξαν λευκό στους προέδρους των επαρχιακών οργανισμών, που είναι πλέον ο πιο ισχυρός θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κι αυτό οφείλεται στην αποτυχία κυβέρνησης και κομμάτων να ενημερώσουν σωστά τους πολίτες.

Στα χωριά δεν γνώριζαν καν ότι τους αφορά αυτή η εκλογή. Κυβέρνηση και κόμματα αποφάσισαν τη μεταρρύθμιση, οργάνωσαν εκλογές και δεν ενημέρωσαν τους πολίτες γι΄ αυτόν τον νεοφανή θεσμό.

Αλλά, ακόμα και σε αυτή την εκλογή, όπου υπήρξε περισσότερη συμμετοχή ψηφοφόρων οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στις προσωπικές εκστρατείες των υποψηφίων και στις τοπικές κοινωνίες. Και όχι στα κόμματα τα οποία έριξαν όλο το βάρος τους στις ευρωεκλογές όπου καταγράφεται η κομματική δύναμη.

Κι αυτό που καταγράφηκε δεν δικαιολογεί κανέναν να επικαλείται τις τοπικές εκλογές για να κρύβει ή να σκεπάζει κάπως την απόλυτη αποτυχία.

Όταν πριν δέκα χρόνια στις ευρωεκλογές του 2014, ο ΔΗΣΥ κατέγραφε 37,75% και την Κυριακή κατέγραψε 24,8%, δεν δικαιολογείται η Αννίτα να δηλώνει πανηγυρικά ότι ο ΔΗΣΥ «βγαίνει από αυτή την αναμέτρηση νικητής, ενωμένος και δυνατός και παραμένει πρωταγωνιστής».

• Η ίδια προσωπικά δικαιούται να αισθάνεται ότι βγαίνει από την αναμέτρηση εδραιώνοντας την ηγετική θέση της, αφού παρά τους κλυδωνισμούς, συντήρησε την πρωτιά, αλλά το κόμμα δεν είναι αλώβητο.

Όταν το ΑΚΕΛ το 2014 κατέγραφε 26.98% και την Κυριακή 21,5%, δεν μπορεί να δηλώνει ο Στέφανος «σε σχέση με τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης το ΑΚΕΛ εκπλήρωσε τους εκλογικούς του στόχους κερδίζοντας δύσκολες μάχες». Παρομοίως και οι υπόλοιποι. ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ, ΕΔΕΚ, Οικολόγοι για να μείνουμε στα κοινοβουλευτικά κόμματα.

Το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που καταγράφει άνοδο σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις είναι το ΕΛΑΜ. Από το 2.69% (6.957 ψηφοφόροι) το 2014 έφτασε την Κυριακή στο 11,2% με 41.215 ψηφοφόρους. Όσα άλλα κόμματα, πέρα από τα λεγόμενα παραδοσιακά, εμφανίστηκαν αυτή την δεκαετία, εξαφανίστηκαν.

Εκτός από το ΕΛΑΜ. Κι αυτό, σε συνάρτηση με το τι συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δείχνει ότι η ακροδεξιά δεν είναι περαστική, ήρθε για να μείνει. Όσο κι αν λέγαμε ότι προσελκύει ψήφους διαμαρτυρίας.

Η κανονικοποίηση του ΕΛΑΜ έγινε με την παρουσία του στη Βουλή, και για να λέμε αλήθειες, οφείλεται σε μεγάλο μέρος και στη σοβαρότητα που επέδειξαν οι νεαροί βουλευτές του. Παρότι εκφράζουν θέσεις, που θεωρούνται ακραίες τις εκφράζουν με ηπιότητα και δεν προκαλούν εντάσεις, όπως άλλοι ομοϊδεάτες τους αλλού.

• Θυμάστε τι έκανε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή την Ελλήνων; Φαίνεται πως έπιασαν τον παλμό του Κύπριου οι ΕΛΑΜίτες. Ούτε τους καυγάδες του Ανδρέα Θεμιστοκλέους δεν επέτρεψαν να τους χαλάσουν την εικόνα και τον διέγραψαν. Πέτυχαν να μην θεωρούνται περιθώριο.

Τώρα, μάλιστα, με τον Μάριο Πελεκάνο και τον Παύλο Ιωάννου στα ευρωψηφοδέλτια τους, και με έναν εκλεγμένο ευρωβουλευτή, η κανονικοποίηση εδραιώνεται. Όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη όπου τα ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα θέτουν πλέον υπό αμφισβήτηση ακόμα και τις ηγεσίες των ισχυρότερων χωρών της Ευρώπης, τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Υ.Γ. Αν δεν απορροφούσε ο Φειδίας Παναγιώτου τις ψήφους διαμαρτυρίας και απαξίωσης και λίγοι παραπάνω από τους μισούς ψηφοφόρους του πήγαιναν στο ΕΛΑΜ, μπορεί να ήταν και δεύτερο κόμμα την Κυριακή.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η μοίρα των προπονητών δεν είναι ίδια με αυτή των πολιτικών: Στα κόμματα φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός των ηγετών, ουδείς παραιτείται για το φιάσκο…