Το plan B του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού για έναν βιώσιμο στόλο έως το 2030: Πώς θα αποφευχθεί ο ύφαλος – Τα δεδομένα που έθεσε το Επιτελείο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Ελλάδα προχωρά στη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που έχει γίνει στο νέο ελληνικό κράτος, την Ατζέντα 2030: Αποκαλύψεις από το Νίκο Δένδια

Μεγαλειώδης η στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου ενώπιον της Προέδρου της Δημοκρατίας: «Ημέρα μνήμης, τιμής, ευθύνης» [videos]

Ανακοινώθηκαν τα μέτρα για την αιμορραγία στις Στρατιωτικές Σχολές: Αλλάζουν τα πεδία εισαγωγής, τετραπλασιάζονται οι αποδοχές των σπουδαστών

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL-Αθήνα 

To δεύτερο και τρίτο πλάνο στο οποίο αναφέρθηκε ο υπουργός Εθνικής άμυνας Νίκος Δένδιας, αφορά λυτρωτικές λύσεις για τις ανάγκες του στόλου.

Και επιβεβαιώνουν όλα όσα είχε γράψει η Hellas Journal για τις εισηγήσεις του ναυτικού επιτελείου ώστε ν’ αποφευχθεί η πορεία προς έναν επικίνδυνο ύφαλο που έχει να κάνει με τις κύριες μονάδες επιφανείας.

«Θέλω να ξεκαθαρίσω, δεν έχουμε βάλει στο «ράφι» ούτε τη λογική της option προμήθειας τέταρτης φρεγάτας Belharra ούτε το ζήτημα των κορβετών. Είναι κι αυτό μέσα στις πιθανότητες τις οποίες έχουμε», είπε ο κος Δένδιας, αφού νωρίτερα έστειλε ένα ακόμη μήνυμα με πολλούς αποδέκτες.

Ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι παράκτια περιπολικά LCS, το πολεμικό ναυτικό μπορεί να πάρει, μόνον όμως εκείνα που δεν έχουν προβλήματα και μόνο εφόσον πρόκειται για πραγματική δωρεάν κίνηση των Αμερικανών.

Να θυμίσουμε ότι το σχέδιο απόκτησης παράκτιων περιπολικών κατευθύνθηκε απευθείας στα βράχια μετά και την απόφαση του Κογκρέσου, καθώς τα «στοχοποιημένα» από το πολεμικό ναυτικό LCS, θα συνεχίσουν να υπηρετούν τις ανάγκες του USNavy.

Όσα από τα συγκεκριμένα πλοία, που στην Ελλάδα βαπτίστηκαν «φρεγάτες», έδεσαν οι Αμερικανοί, είναι αυτά που παρέμειναν για λίγα χρόνια εν υπηρεσία, αλλά με δυσεπίλυτα προβλήματα στην μετάδοση κίνησης και με κόστος χρήσης ιδιαίτερα υψηλό.

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος

Το plan B του ναυτικού επιτελείου έρχεται ως ανάσα ουσίας, σημειώνουν στρατιωτικές πηγές, απέναντι σε ενδιάμεσες, προβληματικές και βραχυχρόνιες λύσεις. Και συνεχίζουν επισημαίνοντας, ότι οι τελικές αποφάσεις δεν πρέπει ν’ αναβάλλονται ξανά και ξανά διότι το ναυτικό κινείται πλέον σε οριακό σημείο.

Ακόμη και η ενημέρωση που έλαβε το ναυτικό για τις φρεγάτες ΜΕΚΟ, κλάσης ANZAC, δεν ικανοποιούν σε καμία περίπτωση τις επείγουσες ανάγκες στον στόλο. Πλοία παρόμοιας ηλικίας με τις ελληνικές ΜΕΚΟ, αναβαθμισμένα αλλά με αρκετά εκ των συστημάτων τους εκτός λειτουργίας, φέρεται να καταγράφει η αυστραλιανή ενημέρωση που έφτασε στην Αθήνα, μετά από το ενδιαφέρον που επέδειξε η ελληνική πλευρά.

Η παγκόσμια αγορά σε μεταχειρισμένες κύριες μονάδες δείχνει ότι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες για το πολεμικό ναυτικό, που κάθε μέρα που περνά, οι φρεγάτες γερνούν ακόμη περισσότερο, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλουν τα πληρώματα για την διατήρησή τους σε επιχειρησιακή κατάσταση.

Το σχέδιο για ελληνικές φρεγάτες Constellation χαρακτηρίστηκε μακρόπνοο από τον κο. Δένδια, προφανώς και λόγω της ενημέρωσης που έχει ότι το πρόγραμμα κατασκευής τους πηγαίνει πιο πίσω, προς τα τέλη της δεκαετίας. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο υπάρχει μια επιπλέον απάντηση που αφορά τις χώρες προμηθειών.

«Στο Πολεμικό Ναυτικό η χώρα δεν πρόκειται να έχει μόνο μια πηγή προμήθειας. Βεβαίως θέλουμε το Πρόγραμμα Constellation, βεβαίως θα πάμε στο Πρόγραμμα Constellation – αυτό το έχουμε πει. Είναι ένα πρόγραμμα μακράς πνοής, μας ενδιαφέρει πάρα πολύ διότι εκεί δεν είναι μόνο θέμα παραγωγής στην Ελλάδα, ναυπήγησης στην Ελλάδα, είναι και θέμα σχεδιασμού επί τη βάσει των αναγκών του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

• Αλλά πάντοτε θα υπάρχει μια διαφοροποίηση πηγών.», σημείωσε ο υπουργός δείχνοντας ότι εφόσον επιτευχθεί μια συμφωνία με τις ΗΠΑ για την συγκεκριμένη κλάση, η Αμερική μετά από τέσσερις δεκαετίες θα έχει και πάλι μια σημαντική θέση στον ελληνικό στόλο.

Τα παραπάνω δεδομένα είναι εκείνα που κατ’ ουσίαν υποχρεώνουν γι’ ακόμη μια φορά σε αλλαγή πλεύσης και την απομάκρυνση από το ρίσκο της «ενδιάμεσης λύσης».

Ο υπουργός αναφέρθηκε σε τέταρτη Belharra, πλην όμως δεν μπορούμε να ομιλούμε ξεκάθαρα για «option» καθώς η περίοδος για την ενεργοποίησή της έληξε στα τέλη Ιουνίου του 2023.

Εδώ έχουμε ως βασικό στοιχείο πως η Ελλάδα ουσιαστικά έχασε μια φρεγάτα, οπλισμένη μάλιστα, στο «κλειδωμένο» ποσό του ενός δισεκατομμυρίου.

Και ο ελληνικός κορβανάς μετά από αυτή την εξέλιξη, εφόσον προχωρήσει εκ νέου σε παραγγελία, θα χρεωθεί ορισμένες εκατοντάδες εκατομμύρια επιπλέον, αφού οι ανατιμήσεις των πρώτων υλών έχουν εκτοξευτεί αμέσως μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Οι κορβέτες και τα ελληνικά ναυπηγεία

Από την άλλη πλευρά το θέμα των κορβετών είναι κάτι που έχει τοποθετηθεί, χρόνια τώρα, στον δημόσιο διάλογο αλλά και στη Δομή Δυνάμεων.

Το ναυτικό από την δική του σκοπιά, έχει εξηγήσει ότι οι κύριες μονάδες ήταν και πρέπει να παραμείνουν οι φρεγάτες, διότι με τέτοιου εκτοπίσματος πλοία, ισχυρά οπλισμένα, μπορεί να διαφυλάξει τα κυριαρχικά δικαιώματα και την κυριαρχία στο Αρχιπέλαγος και την Μεσόγειο.

To ίδιο ισχύει και για τον τύπο της κορβέτας που μπορεί επάξια χάρις τα σύγχρονα συστήματα και τον οπλισμό ν’ αντικαταστήσει γερασμένες μονάδες.

Η επιχειρησιακή αξιολόγηση των κορβετών είχε δείξει δυο «φιναλίστ», τους Γάλλους με τις Gowind και τους Ιταλούς με τις Doha. Και τα δυο αυτά πλοία ικανοποιούν στο 100% τις επιχειρησιακές ανάγκες του ναυτικού, εφόσον πάντα ενεργοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα.

Αυτό είχαν επισημάνει οι επιτελείς όταν ολοκληρώθηκε η αξιολόγηση και ορισμένοι εξ αυτών παραμένουν ακόμα σε θέσεις ευθύνης.

Για τις κορβέτες, σε κάθε συζήτηση ένα διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας ήταν η κατασκευή αυτών σε ελληνικά ναυπηγεία, αλλά και το υποκατασκευαστικό έργο για ελληνικές εταιρείες που ασχολούνται με τα αμυντικά συστήματα.

Η επικείμενη αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ έχει δείξει υπάρχουσες παθογένειες στα κύρια ελληνικά ναυπηγεία, αλλά και κόστος που σχετίζεται με το εργατικό δυναμικό.

• Υπάρχει πάντως μια σειρά ερωτημάτων που αφορούν την κατασκευή στην χώρα μας ενός έργου που έχει να συμβεί από την εποχή του «χτίστηκαν» οι ΜΕΚΟ στον Σκαραμαγκά.

Υπάρχουν ναυπηγεία σε πλήρη ετοιμότητα για να δεχτούν ένα τόσο μεγάλο έργο που αφορά την ενίσχυση του πολεμικού ναυτικού;

Έχουν γίνει απαραίτητα έργα υποδομών που να υποστηρίξουν την κατασκευή κορβετών;

Υπάρχουν οι άκρως απαραίτητες πιστοποιήσεις για να συνεργαστούν τα ελληνικά ναυπηγεία με τους ξένους ναυπηγικούς οίκους για ένα τέτοιο έργο; Υπάρχει το απαραίτητα έμπειρο προσωπικό για να το υποστηρίξει αυτό το έργο;

Βρίσκονται ελληνικά ναυπηγεία στο πελατολόγιο γραμμής παραγωγής πρώτων υλών ώστε να εξυπηρετούνται άμεσα και σε ικανοποιητικές τιμές;

Οι οικονομοτεχνικές μελέτες από το ναυτικό έχουν δώσει αρκετές απαντήσεις που αφορούν το πρόγραμμα των κορβετών, εφόσον αυτές κατασκευαστούν στην χώρα μας.

Η πολιτική ηγεσία, η κυβέρνηση, τα συναρμόδια υπουργεία, εφόσον σχεδιάζουν να υπάρξει κάποιου είδους αφετηρία για το αύριο, καλούνται να λάβουν ανταγωνιστικές αποφάσεις.

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΕΔΩ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ  ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

Ο τουρκικός «Θαλασσόλυκος» φέρνει και παραβάσεις στο FIR Αθηνών: Επίδειξη «προσεκτικής» παρουσίας στο Αιγαίο