Η ψήφος στην κυπριακή “Χρυσή Αυγή” δεν είναι πρόταση: Πάντως, δεν είναι ψέμα πως υπάρχει μια άτυπη -άτυπη;- αλληλεξάρτηση του δεξιού ΔΗΣΥ με το εθνικιστικό ΕΛΑΜ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η ακροδεξιά με ναζιστικές κορώνες προηγείται στις εκλογές στην Αυστρία την Κυριακή: Σε αμηχανία τα άλλα κόμματα γέρνουν όλο και πιο δεξιά- Η μετανάστευση το προεκλογικό χαρτί [videos]

Πρωτόγνωρες εικόνες για τη γερμανική μεταπολεμική κοινοβουλευτική ιστορία στη Θουριγγία: Φιάσκο η πρώτη προσπάθεια σύστασης του κοινοβουλίου υπό την ακροδεξιά AfD [video]

Καταδικάστηκε για σχέδιο επίθεσης στις υποδομές διανομής και παραγωγής ηλεκτρισμού στις ΗΠΑ: Ακροδεξιά εξτρεμίστρια πρέπει να εκτίσει 18 χρόνια κάθειρξης

Του ΑΛΕΚΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος

Να το ξαναγράψουμε: Η ψήφος στο ΕΛΑΜ δεν είναι ψήφος διαμαρτυρίας. Είναι ψήφος με ακριβές περιεχόμενο, ψήφος προς ένα κόμμα που γεννήθηκε από τα σπλάχνα της Χρυσής Αυγής και γιγαντώθηκε συνθηματολογώντας και κερδίζοντας από τη φθορά του καιροσκοπικά συγχυσμένου Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ).

Δεν είναι ψέμα, άλλωστε, πως υπάρχει μια άτυπη -άτυπη;- αλληλεξάρτηση ΔΗΣΥ-ΕΛΑΜ που αναδεικνύεται περισσότερο σε προεδρικές παρά σε βουλευτικές εκλογές. Μια σχέση αλληλεξάρτησης που φαίνεται από «μετεγγραφές» στελεχών και προσωπικού, όχι μόνο από τον ΔΗΣΥ στο ΕΛΑΜ μα και το αντίστροφο.

Η ψήφος στο ΕΛΑΜ δεν είναι προειδοποίηση ή αντίδραση προς το πολιτικό κατεστημένο, αλλά ένα κομμάτι του, μια φυσική εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων, η εκτόνωση της αντίδρασης προς υπηρεσία ενός νεοφανούς κόμματος.

Το ΕΛΑΜ κάνει πολύ διαφορετικά πράγματα από τη Χρυσή Αυγή και μπορεί να συντηρεί την πλάνη ότι τα στελέχη του είναι καθημερινοί άνθρωποι, που βοηθούν φτωχές οικογένειες, γιαγιάδες και εμποδίζουν εκποιήσεις πρώτων κατοικιών, αλλά δεν έχει ιδιαίτερη πρόταση απεγκλωβισμού από την πολιτιστική παρακμή, πρόταση επιβίωσης της ταυτότητας και μια εναλλακτική πρόταση αναγέννησης και επαναπροσδιορισμού.

• Διότι, η ψήφος στο ΕΛΑΜ είναι πρωτίστως ψήφος εναντίον του δημοκρατικού πατριωτισμού, που έχει να προσφέρει στη δημόσια συζήτηση πολύ περισσότερα από τα συνθήματα που προτάσσει το συγκεκριμένο κόμμα.

Ένα κόμμα που -αν και υποτίθεται ελληνοκεντρικό- δεν έχει να προτάξει οτιδήποτε για τον πολιτισμό, την ταυτότητα, την παιδεία του τόπου, δεν έχει κάτι να πει για τη μουσική, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τις τέχνες.

Δεν έχει κάτι να πει για την ανάγκη προστασίας της γλώσσας αλλά και της διαλέκτου, της ποίησης, της λογοτεχνίας, της λαογραφίας και τόσων άλλων που απειλούνται από τη μεταμοντέρνα κυπριακή πραγματικότητα.

Η ψήφος στο ΕΛΑΜ, λοιπόν, είναι ψήφος συνέχισης της παρακμής. Ψήφος συνέχισης της ίδιας και απαράλλακτης διαδικασίας, αυτού του θεάματος που λέγεται «κομματικός πατριωτισμός», του ατέρμονου κενού στον δημόσιο διάλογο.

Ψήφος επιβράβευσης του «τίποτα», ενός εθνικισμού άσχετου με την ταυτότητα του λαού μας, κακού απομιμητή δυτικών (και όχι μόνο) προτύπων, που εκτονώνουν τις νεολαίες με φωνασκίες, εμφυλιοπολεμικές φλυαρίες, στρατιωτικά συνθήματα και βαρβαρικές φανφάρες για να μη δημιουργούν απολύτως τίποτε για τον τόπο τους.

Μια ψήφος που εξυπηρετεί άψογα όσους αντιλαμβάνονται (και θέλουν να αντιμετωπίζουν) τον Ελληνισμό ως καθεστώς με λάβαρα φολκλόρ και μαυροφορεμένους νεαρούς σε τριάδες και όχι ως ανθρωποκεντρικό πολιτισμό με βαριά ιστορική συνείδηση. Η ψήφος στο ΕΛΑΜ δεν είναι απάντηση.

• Για να λέμε, όμως, και του στραβού το δίκαιο, το κομματικό κατεστημένο έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα παρακμής, που δύσκολα βρίσκει κανείς τι να ψηφίσει. Δύσκολα βρίσκει κανείς ιδιαίτερη πρόταση για το αύριο, ακόμα και αν εξαιρεθεί το επίσης αμαρτωλό και συστημικό ΕΛΑΜ.

Καθώς ακόμα και τα νέα φρούτα (Φειδίας, Volt κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.) είτε εκφράζουν ρητορικές του παρελθόντος με σάλτσες ανανέωσης και διαφορετικότητας είτε δεν εκφράζουν τίποτα θεωρώντας την πολιτική και τον τόπο προσωπικό στοίχημα για τα «κανάλια» τους στο διαδίκτυο.

Πάνω σε αυτά όλα «παίζει» και το ΕΛΑΜ, επαναλαμβάνοντας εκλαϊκευμένα τις αγωνίες και τα προβλήματα των ανθρώπων και εκμεταλλευόμενο τα κενά των παραδοσιακών κομμάτων, τα οποία θα είχαν εξαφανιστεί σε άλλες χώρες του κόσμου. Πού μπλέξαμε;

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Επιτέλους, πρέπει να αντιδράσουμε: Όταν ο τουρκικός αναθεωρητισμός διδάσκεται στα σχολεία δεν μπορεί τούτο να μένει αναπάντητο από την Αθήνα και τη Λευκωσία, φτάνει πια!