Η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στα βάθη των θαλασσών μας είναι η πιο σημαντική επένδυση της Ελλάδας: Ο Κυριάκος ξέχασε πάλι την ΑΟΖ στην Αθήνα;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δεν έχουν φιλοξενήσει προσωπικό ή αεροσκάφη του Ισραήλ οι Βρετανικές Βάσεις στην Κύπρο, απαντά το Λονδίνο στις απειλές Νασράλα

Ο Ερντογάν θα εκτελέσει παράνομη επίσκεψη στην κατεχόμενη Κύπρο στις 20 Ιουλίου με τον ηγέτη της Αντιπολίτευσης: Θα αποχωρήσει από την παράνομη “Βουλή” το αριστερό PTK;

Η ακραία ζέστη στη Λωρίδα της Γάζας νέος εφιάλτης και απειλή για τους εκτοπισμένους Παλαιστινίους: Έλλειψη πόσιμου νερού, αφυδάτωση, θερμοπληξίες, μολυσματικές νόσοι

Του Καθηγητή ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ, Ουάσιγκτον

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πήγε στην Άγκυρα για να κουβεντιάσει για τη Χαμάς, τη Μονή της Χώρας και την μειονότητα στη Θράκη!

Ο πονηρός Ερντογάν, με τη σειρά του, δεν αναφέρθηκε για την συμπερίληψη του δόγματος της Γαλάζιας Πατρίδας στα σχολικά εγχειρίδια ούτε για τα Θαλάσσια Πάρκα της Ελλάδας στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Έτσι κρύψανε τα προβλήματα κάτω από το χαλί.

Το φάντασμα της ΑΟΖ συνεχίζει να καταδιώκει την Τουρκία. Είναι γνωστό σε όλους ότι η Τουρκία θεωρεί την έννοια της ΑΟΖ τον μεγαλύτερο εχθρό της στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι περιμέναμε ότι αυτό το θέμα δεν θα ήθελε ο Ταγίπ να κουβεντιάσει με τον Κυριάκο και, δυστυχώς, ο Κυριάκος του έκανε το χατίρι.

Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 40 χρόνια μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο και τα τελευταία χρόνια και στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες  διεκδικήσεις και παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Όπως είχε επισημάνει ο αείμνηστος  Κωνσταντίνος Οικονομίδης, νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ :

«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες:

• στην ισχύ έναντι της χώρας μας,
• στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και
• στην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου.

Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα.

Αυτό γράφτηκε πριν 30 χρόνια και τίποτε δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα!

Τα θέματα προς συζήτηση των δυο ηγετών στην Άγκυρα έπρεπε να ήταν:

Α. Η διαφορά προσέγγισης του διαλόγου. Η Αθήνα αναγνωρίζει μία διαφορά, την οριοθέτηση AOZ και υφαλοκρηπίδας. Η Άγκυρα επιμένει στην πάγια τακτική της να θέτει μία σειρά από ζητήματα και να αξιώνει μία συμφωνία πακέτο για όλα μαζί.

Β. Η αμφισβήτηση από πλευράς της Άγκυρας, της κυριαρχίας ελληνικών νησιών και νησίδων στο Αιγαίο, με αφορμή την δημιουργία θαλάσσιων πάρκων που ανακοίνωσε η Ελλάδα, στο πλαίσιο της προστασίας του περιβάλλοντος.

Γ: Η μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί.

Δ: Η ένταξη στα σχολικά βιβλία στην Τουρκία, της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Δυστυχώς από ελληνικής πλευράς τέθηκε μόνο η δυσαρέσκεια για τη μετατροπή της Μονής της Χώρας!

Αλλά και ο τουρκικός τύπος έπεσε έξω αναφέροντας ότι την ο Ερντογάν θα έθετε το μοίρασμα του πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που δεν έγινε.

Η Τουρκία γνωρίζει ότι η θέση της όσον αφορά στην ΑΟΖ είναι πολύ αδύναμη και δεν εκστομίζει ποτέ αυτές τις τρεις λέξεις στις συνομιλίες της με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 1982 μέχρι σήμερα.

• Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι γιατί και η Ελλάδα αποφεύγει να αναφερθεί και να θέσει η ίδια, στο τραπέζι των συνομιλιών, τις τρεις αυτές λέξεις (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) που ανησυχούν τόσο πολύ την Τουρκία.

Αλλά όπως σωστά έγραψε ο Νίκος Μελέτης στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ:

«Η επικέντρωση όμως στα θέματα «χαμηλής πολιτικής» ενέχει πάντοτε τον κίνδυνο να ερμηνευτεί ως πολιτική κατευνασμού που οδηγεί σε αποδοχή της πραγματικότητας της αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας από την Τουρκία και ένταξή της σε μια «κανονικότητα» των ελληνοτουρκικών σχέσεων.»

Όπως, επίσης, γράφτηκε στο Protagon:

“Το ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη, τέλος, είναι κομβικό, όχι απλώς διότι ολοκληρώνεται ο πρώτος διευρυμένος κύκλος των ελληνοτουρκικών επαφών, αλλά επειδή θα πρέπει να καθοριστούν τα επόμενα βήματα μιας διαδικασίας, η οποία είναι φανερό ότι έχει απωλέσει την όποια αρχική δυναμική της.

Κυρίως, όμως, θα πρέπει να αποκρυσταλλωθούν τόσο οι προτεραιότητες, όσο και οι στόχοι της ελληνικής κυβέρνησης σε αυτόν τον ιδιότυπο διάλογο με την Τουρκία. Διότι δεν αρκεί απλώς να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, όπως επισημαίνουν οι επιφυλακτικότεροι παρατηρητές της ελληνικής πλευράς, αντιδρώντας όλο και λιγότερο στις αναθεωρητικές πρακτικές της Άγκυρας και απλώς αναμένοντας πότε θα κρίνει ο Ερντογάν ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει την ατζέντα.

Το τίμημα της ηρεμίας δεν μπορεί να είναι ανεξάντλητο.”

Δυστυχώς η ανάλυση αυτή ήταν πολύ λανθασμένη μια και από ό,τι φάνηκε κρύψαμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί.

• Θαλάσσια Πάρκα

Η ελληνική κυβέρνηση απέκρυψε ότι συζητήθηκε το θέμα των Θαλάσσιων Πάρκων αλλά την επόμενη ημέρα τους πρόδωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν που αποκάλυψε ότι έγινε συζήτηση και για τα θαλάσσια πάρκα, κατά την οποία αποτυπώθηκαν οι ανησυχίες και οι επιφυλάξεις της Άγκυρας σχετικά με αυτό το ζήτημα. Η στάση αρχής που εκφράστηκε είναι ότι κανένα μονομερές βήμα δεν πρέπει να λαμβάνεται πριν επιλυθούν συναφή προβλήματα. Συγκεκριμένα, ανέφερε:

«Καταγράψαμε επίσης τις επιφυλάξεις και τις σκέψεις μας σχετικά με το θαλάσσιο πάρκο. Τις εκφράσαμε. Είπαμε ότι δεν πρόκειται για ένα αθώο περιβαλλοντικό σχέδιο στα μάτια μας, ότι αν προχωρήσει, θα μπει σε θέματα που αφορούν την υφαλοκρηπίδα, που είναι μια κόκκινη γραμμή που μας προβληματίζει, και ότι δεν θα το δεχτούμε.»

Ο Φιντάν συνεχίζει να αναφέρεται στην υφαλοκρηπίδα και ποτέ στην ΑΟΖ αλλά γνωρίζει ότι θα ελληνικά θαλάσσια πάρκα βρίσκονται πάνω από την ΑΟΖ και δεν έχουν καμία σχέση με την υφαλοκρηπίδα.

Τέλος, ο δημοσιογράφος Ζαχαρίας Μίχας έκανε μια εξαιρετική περίληψη της συνάντησης των δύο ηγετών που αξίζει να διαβάσετε:

“Όσο περνάει ο καιρός όλο και πιο περίεργο μοιάζει το σκηνικό στα ελληνοτουρκικά. Επειδή δεν μας αρέσουν τα μισόλογα, θα γράψουμε όσα σκεπτόμαστε χύμα. Αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, ολοένα μοιάζει και περισσότερο με θεατρική παράσταση.

Το ακροατήριο είναι συγκεκριμένο. Οι δυο κοινωνίες, Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς επίσης και το διεθνές περιβάλλον. Όλοι έχουν τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά τους και όλα κάπου αποσκοπούν. Οι ηθοποιοί είναι καλοί στους ρόλους τους.

Οι πρωταγωνιστές – θεατρίνοι είναι δύο, ο Κυριάκος και ο Ταγίπ. Το πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι συγκεκριμένο. Αφορά τη διαχείριση των διμερών σχέσεων, αλλά και τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες ενός εκάστου.

Οι δυο πρωταγωνιστές δείχνουν να έχουν κατανοήσει ο ένας τον άλλον με μακιαβελικό κυνισμό. Και η παράσταση συνεχίζεται. Να δούμε που θα μας οδηγήσει.”

• Επίλογος

Η ιστορία του Ελληνισμού είναι συνυφασμένη με τη θάλασσα, αλλά οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις φαίνεται να την αγνοούν αφήνοντας τους Κυπρίους, τους Ισραηλινούς και τους Αιγυπτίους να αξιοποιούν μόνοι τους τα νερά της ανατολικής Μεσογείου.

Το φάντασμα της ΑΟΖ θα στοιχειώσει, εάν δεν ξυπνήσουμε σύντομα. Ακούγεται μονότονο ότι η παγκόσμια κοινότητα ασχολείται, με αυξανόμενο ενδιαφέρον, με το θέμα της ΑΟΖ, ενώ εμείς συνεχίζουμε να κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου.

Εάν οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έδειχναν μια ακατανόητη αδιαφορία για την αξία της ΑΟΖ και την είχαν ανακηρύξει στην αρχή του 21ου αιώνα, ίσως η Ελλάδα θα απέφευγε την οικονομική τραγωδία της δεκαετίας του 2010 ή τουλάχιστον θα ήταν σε θέση να ελαφρύνει το βάρος της κρίσης.

Η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στα βάθη των θαλασσών μας είναι η πιο σημαντική επένδυση της Ελλάδας που θα οδηγήσει σε μια πραγματική ανάπτυξη.

Μπορεί οι αριθμοί του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου για την αποτίμηση των κοιτασμάτων να φαίνονται αστρονομικοί, αλλά δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια, εάν δεν αρχίσουμε την εξερεύνηση για τον ενεργειακό πλούτο που κρύβουν ιδιαίτερα οι περιοχές στα νότια της Κρήτης.

Τώρα όμως διαφαίνεται ότι ακολουθείται μια επιπόλαια και επικίνδυνη πολιτική που μπορεί να μας εγκλωβίσει στο μοίρασμα των υδρογονανθράκων μας στην ανατολική Μεσόγειο με την Τουρκία. Αν συνεχίσουμε σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο, δεν θα μας εκπλήξει, εάν σε επόμενη φάση ανοίξει η όρεξη και για το Ιόνιο Πέλαγος.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Η φουκαριάρα ΑΟΖ και η προβληματική οριοθέτηση της: Ο Ταγίπ Ερντογάν πηγαίνει στην Αίγυπτο του αλ Σίσι, ότι και να σημαίνει αυτό για την Ελλάδα και την Κύπρο…