Ενοχλητική και περίπλοκη η κατάσταση της Γεωργίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση – Πάλι άφησαν να τους ξεφύγει: Ανάλυση της Sylvie Kauffmann στη Le Monde

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Όσα δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών στους βουλευτές της Ν.Δ. αποτελούν δέσμευση που «δένει» την κυβέρνηση: Να κοπεί με το μαχαίρι η απέραντη δειλία απέναντι στην Τουρκία…

Γεωργία: Η αντιπολίτευση ετοιμάζει κινητοποιήσεις διαμαρτυρόμενη για νοθεία στις εκλογές – Εταιρεία δημοσκοπήσεων: «Στατιστικώς απίθανο» το αποτέλεσμα

«Επιβεβαιώθηκε η νίκη του φιλορωσικού κυβερνώντος κόμματος από την επανακαταμέτρηση των ψήφων» ανακοίνωσε η εκλογική επιτροπή της Γεωργίας

Τη στενή παρακολούθηση στις Βρυξέλλες και στις ευρωπαϊκές καγκελαρίες της κατάστασης στη Γεωργία, όπου το Κοινοβούλιο μόλις ενέκρινε το επικριθέν νομοσχέδιο για την «ξένη επιρροή», αλλά και το να μη γνωρίζουν τι να κάνουν για να μην αναβιώσει το ουκρανικό προηγούμενο, αναλύει στη στήλη της η αρθρογράφος της εφημερίδας Le Monde Sylvie Kauffmann.

Αναφερόμενη στην άφιξη στην Τιφλίδα την Τετάρτη 15 Μαΐου, των υπουργών Εξωτερικών των τριών Βαλτικών χωρών, συνοδεία της Ισλανδής συναδέλφου των, σημειώνει, ότι είναι παράδοση, όταν ξεσπά η κρίση η ηγεσία των βαλτικών χωρών να κατευθύνεται στο Καύκασο, όπως συνέβη και με το «απίστευτο» ταξίδι των ηγετών τους, πριν από δεκαέξι χρόνια.

Υπενθυμίζοντας τη μη κοινή στάση τότε μεταξύ των προέδρων των βαλτικών χωρών και του Nicolas Sarkozy, ο οποίος είχε σπεύσει να διαπραγματευτεί μια εκεχειρία μεταξύ Μόσχας και Τιφλίδας, στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας η Γαλλία είχε την εκ περιτροπής προεδρία, η αρθρογράφος σημειώνει, ότι 16 χρόνια αργότερα, Παρίσι και Βερολίνο δίνουν μεγαλύτερο βάρος στις απόψεις των βαλτικών χωρών, από τότε που η εισβολή στην Ουκρανία δικαιολόγησε τις προειδοποιήσεις τους εναντίον του Vladimir Poutine.

Ωστόσο εκτιμά, ότι αυτό το ταξίδι των υπουργών της Βαλτικής στη Γεωργία, την κρίσιμη στιγμή που εγκρίνεται το νομοσχέδιο για την «ξένη επιρροή», που ρίχνει δεκάδες χιλιάδες αντιπάλους στους δρόμους κάθε βράδυ, είναι και πάλι μια ξεχωριστή πρωτοβουλία.

• Χαρακτηρίζει την υπόθεση της Γεωργίας «ενοχλητική», καθώς, όπως παρατηρεί, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση, αν και αρκετά επιφυλακτική, κατέληξε να της χορηγήσει το καθεστώς του υποψηφίου για την ΕΕ τον Δεκέμβριο, λίγους μήνες αργότερα η κυβέρνηση προβαίνει σκόπιμα στη λήψη ενός αντιευρωπαϊκού μέτρου, με την επαναφορά του νομοσχεδίου, που έπρεπε να εγκαταλείψει το 2023 υπό λαϊκή πίεση, το οποίο μοιάζει με τι νόμο που ισχύει στη Ρωσία, δηλώνει «πράκτορας υπό ξένη επιρροή».

Θεωρεί ακόμη πιο περίπλοκο το γεγονός της ανοιχτής στροφής της προέδρου της Γεωργίας, Salomé Zourabichvili, πρώην Γαλλίδας διπλωμάτη, υπέρ της αντιπολίτευσης, με την υπόσχεση να ασκήσει βέτο στο νόμο, το οποίο όμως το Κοινοβούλιο μπορεί να παρακάμψει, και εκτιμά, ότι είναι σαφές σε όλους, ότι η υιοθέτηση αυτού του νόμου θα σταματήσει τη διαδικασία προσέγγισης της Γεωργίας με την ΕΕ.

Σύμφωνα με την ίδια, στο Παρίσι φοβούνται, ότι μία μετάβαση στη Γεωργία θα κινδύνευε να είναι αντιπαραγωγική, γιατί η ΕΕ θα εκτεθεί στην κατηγορία της ξένης παρέμβασης. Σημειώνεται, ότι ο πρωθυπουργός, Irakli Kobakhidze, ήδη το χρησιμοποίησε, χαρακτηρίζοντας την παρουσία ενός Λιθουανού βουλευτή μεταξύ των αντιπάλων τη Δευτέρα ως «προσβλητική στάση» για τη γεωργιανή κυριαρχία, ενώ ορισμένα ρωσικά Μέσα Ενημέρωσης δεν διστάζουν να καταγγείλουν μια δυτική επίθεση κατά της κυβέρνησης στην Τιφλίδα.

Υπογραμμίζεται το μπλοκάρισμα μιας κοινής προειδοποίησης των 27 από την Ουγγαρία, ενώ αναφερόμενη στην απειλή του διευθυντή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Jim O’Brien, την Τρίτη στην Τιφλίδα για επιβολή κυρώσεων, σημειώνει, ότι η ΕΕ απέχει ακόμη πολύ μακριά από αυτό, θεωρώντας την επίσκεψη των Βαλτών και τη συνάντηση τους με τον Πρόεδρο Zourabichvili, τον Υπουργό Εξωτερικών και την αντιπολίτευση, τουλάχιστον μία παρουσία εκπροσώπων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.

Καθυστερώντας πολύ, οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν να αφήσουν την κατάσταση να επιδεινωθεί και η παγίδα θα κλείσει πάνω τους, εκτιμά η αρθρογράφος και σημειώνει: «υπάρχει προηγούμενο από αυτό του 2008, που είναι η συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ. Όταν, το 2013, ο Poutine διέταξε τον τότε Πρόεδρο Viktor Ianoukovitch να μην την υπογράψει, οι Ουκρανοί εξεγέρθηκαν. Αυτό οδήγησε στο Μαϊντάν, την «επανάσταση της αξιοπρέπειας», αλλά και την αιματηρή καταστολή, την ανατροπή του καθεστώτος και, ως αντίποινα, την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, την επίθεση στο Ντονμπάς – και, για περισσότερα από δύο χρόνια, τον πόλεμο σε μεγάλη κλίμακα.»

Le Monde [« A trop temporiser, les Européens risquent de laisser la situation géorgienne pourrir et le piège se refermer sur eux »]

Βαραίνει η πολιτική ατμόσφαιρα στην Ευρώπη μετά την απόπειρα κατά Φίτσο: Δέχτηκα απειλές δηλώνει ο πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ