Εκρηκτική εκτίναξη του στεγαστικού προβλήματος στην ΕΕ για τους νέους 25-34 * Αδυναμία αυτοσυντήρησης, και αίσθημα κοινωνικού αποκλεισμού [videos]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το ούζο σταθερά πρώτο στις εξαγωγές ελληνικών αλκοολούχων ποτών: Με την Γερμανία να έρχεται πρώτη στις εισαγωγές

Σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση αντιμετώπισε το 6,8% του πληθυσμού της ΕΕ το 2023 σύμφωνα με τη Eurostat * Τρίτη η Ελλάδα πίσω από Ρουμανία και Βουλγαρία

Ο Μπλερ ξεσπαθώνει κατά των Τόρις και του Brexit που προκάλεσαν, προτρέπει τον Στάρμερ να αποκαταστήσει τις σχέσεις με ΕΕ- Ο πόλεμος στην Ουκρανία προπομπός Γ΄ ΠΠ

Το ποσοστό των εργαζομένων νέων που ζουν με τους γονείς τους στην ΕΕ έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία ενός ευρωπαϊκού οργανισμού, με την Ιρλανδία να ξεπερνά τις άλλες χώρες εν μέσω μιας οξείας στεγαστικής κρίσης.

Μια ανάλυση των δεδομένων της Eurostat που κοινοποιήθηκαν αποκλειστικά στον Guardian διαπίστωσε ότι κατά μέσο όρο σε ολόκληρη την ΕΕ , το ποσοστό των εργαζόμενων ατόμων ηλικίας 25 έως 34 ετών και μένουν στο πατρικό τους σπίτι είχε αυξηθεί από 24% σε 27% μεταξύ 2017 και 2022.

Η Ιρλανδία, όπου τα ενοίκια έχουν διπλασιαστεί από το 2013, είχε αύξηση κατά 13 ποσοστιαίες μονάδες στους εργαζόμενους νέους που ζουν με τους γονείς τους, από 27% σε 40%, σύμφωνα με την ανάλυση του Eurofound, του οργανισμού της ΕΕ για τη βελτίωση των συνθήκες διαβίωσης και εργασίας.

Τα στοιχεία περιελάμβαναν άτομα με πλήρη και μερική απασχόληση.

Άλλες χώρες που κατέγραψαν αυξήσεις μεταξύ 2017 και 2022 ήταν η Πορτογαλία, όπου το ποσοστό αυξήθηκε από 41% σε 52%, και η Ισπανία, όπου αυξήθηκε από 35% σε 42%. Στη Γαλλία αυξήθηκε από 10% σε 12%, ενώ η Ιταλία σημείωσε άνοδο από 41% σε 48% και η Κροατία από 58% σε 65%.

Το Eurofound δημοσίευσε μια ευρεία έκθεση που περιγράφει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι νέοι στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της στέγασης, της κρίσης κόστους ζωής, της ψυχικής υγείας και της επισφαλούς απασχόλησης.

Ενώ υπήρξαν ορισμένες θετικές τάσεις σχετικά με την εργασία – η έκθεση διαπίστωσε ότι η απασχόληση των νέων είχε ανακάμψει στα υψηλότερα επίπεδα από το 2007, αν και η επισφαλής απασχόληση παραμένει παράγοντας ανησυχίας – οι αυξήσεις στο κόστος ζωής έχουν δημιουργήσει εμπόδια για πολλούς.

«Οι νέοι που ζουν με τους γονείς τους είναι πιο πιθανό να δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα ​​και να μην μπορούν να αντέξουν οικονομικά απροσδόκητα έξοδα, γεγονός που υποδηλώνει ότι όσοι προέρχονται από λιγότερο ευκατάστατα σπίτια είναι λιγότερο πιθανό να μπορούν να φύγουν», διαπίστωσαν οι συντάκτες της έκθεσης.

Οι πρόσφατες αυξήσεις στο κόστος ζωής έρχονται σε ένα πλαίσιο αυξανόμενου κόστους στέγασης σε ολόκληρη την ευρωζώνη: μεταξύ 2010 και 2022, οι τιμές των ακινήτων σε ολόκληρη την ευρωζώνη αυξήθηκαν κατά 47%, σύμφωνα με έκθεση της Eurostat του 2023.

Η έκθεση του Eurofound έδειξε ότι οι μισοί νέοι που ζουν με τους γονείς τους θα ήθελαν να φύγουν μέσα σε ένα χρόνο, αλλά μόνο το 28% δήλωσε ότι σχεδίαζε ενεργά να το κάνει. Η αδυναμία να ζήσει κανείς ανεξάρτητα είναι πιθανό να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ευημερία, με τους συντάκτες της έκθεσης να διαπιστώνουν ότι μερικές φορές συνδέθηκε με μια αίσθηση κοινωνικού αποκλεισμού.

Υπήρχε μια αξιοσημείωτη απόκλιση μεταξύ των διαφόρων χωρών της ΕΕ σχετικά με το ζήτημα των νέων που εργάζονται, με περισσότερους από τους μισούς 25 έως 34 ετών να παραμένουν στο σπίτι των γονών σε πολλά νότια και ανατολικά κράτη μέλη. Η οικονομική καταπόνηση αναφέρθηκε περισσότερο από τους νέους σε περιοχές αυτής της περιοχής – με το 42% των ατόμων ηλικίας 15 έως 29 ετών στη Βουλγαρία και το 72% στην Ελλάδα να το βιώνουν, έναντι 6,3% στο Λουξεμβούργο και στην Ολλανδία.

Η έρευνα σημείωσε επίσης τον κρίσιμο ρόλο που έπαιξαν οι πολιτισμικές διαφορές στα ποσοστά  μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με τη ζωή στο πατρικό σπίτι.

Η επικεφαλής συντάκτρια της έκθεσης, Eszter Sándor, δήλωσε: «Πολλές προηγούμενες έρευνες διαπίστωσαν ότι σε πολλές χώρες της νότιας και ανατολικής Ευρώπης, οι οικογενειακοί δεσμοί είναι ισχυροί, ενώ η κρατική υποστήριξη προς τους νέους είναι σχετικά χαμηλή. Συγκριτικά, στις σκανδιναβικές χώρες ο κανόνας είναι να εγκαταλείπετε το σπίτι της οικογένειας γύρω στην ηλικία των 18 ετών – αυτό ενθαρρύνεται επίσης από τους γονείς και το κράτος», είπε.

Στην Ιρλανδία, είπε η Sándor, είχε γίνει «συνηθισμένο να ζουν οι νέοι με τους γονείς τους είτε λόγω ανάγκης είτε ως μέρος μιας οικογενειακής απόφασης να βοηθήσουν στην εξοικονόμηση χρημάτων για ένα μελλοντικό στεγαστικό δάνειο», είπε. «Αυτοί οι λόγοι μπορεί επίσης να εξηγήσουν γιατί, σε μια κατάσταση κρίσης (π.χ. πανδημία, ύφεση), οι νέοι είναι πιο πιθανό να επιστρέψουν στους γονείς τους σε ορισμένες χώρες παρά σε άλλες».

Είπε ότι, ενώ η παραμονή στο πατρικό σπίτι θα μπορούσε να προσφέρει κάποια οικονομική ασφάλεια, οι εργαζόμενοι νέοι –ιδιαίτερα οι 25 ετών και άνω– «διαπιστώθηκε ότι αισθάνονται πιο κοινωνικά αποκλεισμένοι αν ζούσαν με τους γονείς τους και είχαν χαμηλότερη ψυχική ευημερία, που συνδέεται με συναισθήματα έλλειψης αυτονομίας και ελευθερίας».

Mε πληροφορίες από theguardian.com

Αποκλείει τη μείωση του ΦΠΑ ο Χατζηδάκης: Είναι σε εξέλιξη η μάχη για την πάταξη την φοροδιαφυγής