File Photo Rocco Siffredi and his wife Rosa Caracciolo pose at the ‘Supersex’ photocall during the 74th Berlin International Film Festival ‘Berlinale’ in Berlin, Germany, 22 February 2024. EPA/CLEMENS BILAN
Είναι ο πιο προβεβλημένος ηθοποιός ερωτικών ταινιών της Ευρώπης, με περίπου 1.700 X-rated ταινίες στο τόσο ιδιαίτερο βιογραφικό του.
Άκρως X-rated είναι εξάλλου και η σειρά του Netflix η οποία είναι εμπνευσμένη από τη ζωή του Ρόκο Σιφρέντι και μόλις ανέβηκε στη συνδρομητική πλατφόρμα. Πρόκειται για τη σειρά «Supersex», με τον Alessandro Borghi στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η σειρά εξετάζει πώς ο Σιφρέντι από Rocco Tano, έναν «απλό τύπο από την Ortona» στην κεντρική Ιταλία, έγινε ο «πιο διάσημος πορνοστάρ στον κόσμο».
Σε όλη του τη ζωή ο Ρόκο Σιφρέντι επιδείκνυε απόλυτη έλλειψη σεμνότητας, γράφει η El Pais. «Η τεράστια αυτοπεποίθησή του – που φαίνεται άμεσα συνδεδεμένη με τον καβάλο του- συνοδεύεται από μια κούραση που συνήθως διαγράφεται στα πρόσωπα εκείνων που έχουν κάνει δύσκολες, εξαντλητικές δουλειές. Άλλωστε φέτος τον Μάιο θα γίνει 60 ετών».
«Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έφτανα αυτά τα χρόνια, αλλά να ‘μαι. Είμαι ήρεμος. Η σεξουαλικότητά μου είναι ακόμα στη θέση της, αλλά δεν είναι πλέον εκτός ελέγχου», δήλωνε τον περασμένο Φεβρουάριο, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με δημοσιογράφους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Ο Σιφρέντι θα γιορτάσει την ολοκλήρωση της παραγωγής με ένα οικογενειακό ταξίδι στο Κονγκό για να επισκεφτεί το αγαπημένο του ζώο: τον γορίλα. Το ταξίδι είναι δώρο της συζύγου του, Rozsa Tassi, επίσης ηθοποιός ερωτικών ταινιών και πρώην Μις Ουγγαρία. Είναι παντρεμένοι εδώ και 30 χρόνια.
Η σειρά είναι μυθοπλασία, αν και το «98%» είναι αληθινή, επιβεβαιώνει ο Σιφρέντι. «Το υπόλοιπο 2% έμεινε έξω για να προστατεύσω την οικογένειά μου». Όλα ξεκινούν στη γενέτειρά του, την Ορτόνα, ένα μικρό παραθαλάσσιο σημείο στη νότια περιοχή του Αμπρούτσο, γνωστό κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως «μικρό Στάλινγκραντ». Κατέληξε να ισοπεδωθεί, γιατί από μέσα περνούσε η περίφημη Γραμμή Γκουστάβ που περιέγραφε τις ναζιστικές οχυρώσεις.
Το Supersex αφηγείται την ιστορία του πώς ο γιος ενός ξυλουργού – που θα μπορούσε να είχε καταλήξει ιεροδιδάσκαλος, όπως ήθελε η μητέρα του, κατέληξε να θριαμβεύει στο Παρίσι, τη Μέκκα της πορνογραφικής βιομηχανίας τη δεκαετία του 1980 και στη συνέχεια κατάφερε στην Καλιφόρνια.
Ο τίτλος της σειράς είναι το όνομα του αγαπημένου υπερήρωα του Σιφρέντι, πρωταγωνιστή ενός ερωτικού graphic novel στο οποίο είχε εθιστεί στα νιάτα του: «Τον ανακάλυψα όταν ήμουν 11 ή 12 χρονών και ήθελα να γίνω σαν αυτόν. Γεννήθηκα για αυτό».
Είναι σημάδι των καιρών: Το Netflix είχε το θράσος να πουλήσει τη σειρά ως ένα σχεδόν φεμινιστικό έργο. Η δημιουργός του Supersex είναι μια γυναίκα — η Francesca Manieri — που μέχρι τώρα ήταν γνωστή ως σεναριογράφος του L’immensità, με την Πενέλοπε Κρουζ.
«Η αποστολή ήταν να εξετάσουμε την αρρενωπότητα και να παρατηρήσουμε το επίπεδο τοξικότητας στις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς και την πιθανότητα μιας νέας συνάντησης μεταξύ των δύο αυτή την ιστορική στιγμή», δήλωνε η Μανιέρι, δίπλα στο αντικείμενο μελέτης της.
Στη σειρά, τον ηθοποιό υποδύεται ο Alessandro Borghi, ο οποίος έχει μια απίστευτη ομοιότητα με τον ήρωά του. Το 2016, ωστόσο, ο Σιφρέντι είπε ότι ο τέλειος υποψήφιος για να τον παίξει ήταν ο Michael Fassbender.
Η σειρά του Netflix είναι ένα εσκεμμένο μείγμα απαλού νεορεαλισμού -η μιζέρια της μεταπολεμικής Ιταλίας, η καλή πόρνη, ο βίαιος αδερφός – και οι άχρηστες εικόνες του Πάολο Σορεντίνο, ο οποίος προσπαθεί, όπως υποδεικνύει ο Μανιέρι, να αποδομήσει τον ανδρισμό του Σιφρέντι.
Ο ίδιος ο Σιφρέντι έχει άραγε αποδομήσει τον εαυτό του; Έχει την αίσθηση ότι κακομεταχειρίστηκε τις γυναίκες κάποια στιγμή στην καριέρα του;
«Δεν νομίζω ότι τους φέρθηκα άσχημα», απαντά σηκώνοντας τους ώμους. «Ίσως τις καταλαβαίνω καλύτερα, αλλά ποτέ δεν είχα την αίσθηση ότι έκανα κάτι λάθος. Συχνά με έχουν περιγράψει ως βίαιο παρτενέρ, ως ηθοποιό που καταφεύγει στο άγριο σεξ. Αλλά αυτό δεν ήταν ποτέ πρόβλημα: το έκανα πάντα με ανθρώπους που συναίνεσαν. Ποτέ δεν [ένιωσα ότι] κακοποίησα κανέναν. Πάντα δούλευα σε συνεργασία με άλλους», λέει υποστηρίζοντας ότι «Το αστείο είναι ότι, στο πορνό, οι γυναίκες έχουν γίνει σαν άντρες. Στο σημερινό πορνό, οι πιο δυνατοί [ερμηνευτές] είναι γυναίκες, όχι άντρες».
Όταν τον ρωτούσαν γιατί ασχολήθηκε με το πορνό, πάντα απαντά ότι το έκανε για να κάνει σεξ «με όσες περισσότερες γυναίκες μπορούσε». Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος παράγοντας. «Ήθελα να ζήσω τη ζωή μου ως ελεύθερο ον», ισχυρίζεται.
Αυτό θέλει να είναι η κληρονομιά του: το έργο του να γίνει κατανοητό ως ένας ύμνος στην ελευθερία, την οποία αντιλαμβάνεται ως συνώνυμο της ακολασίας. «Ο κόσμος γίνεται όλο και πιο αυστηρός. Χάνουμε την ελευθερία για την οποία παλέψαμε», λέει. «Και, την ίδια στιγμή, άντρες θαυμαστές μου γράφουν από όλο τον κόσμο – από το Ιράν, από τον αραβικό κόσμο, από την Αφρική – και θέλουν να γίνουν αστέρες του πορνό. Επιδιώκουν την ελευθερία να κάνουν και να είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους. Γι’ αυτό αγαπώ τη δουλειά μου».
Ο ηθοποιός έχει χτίσει μια μικρή αυτοκρατορία στη Βουδαπέστη, όπου ζει με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Από την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας διευθύνει την εταιρεία παραγωγής του, καθώς και το Siffredi Hard Academy, ένα είδος πανεπιστημίου πορνό που εκπαιδεύει τα αστέρια του μέλλοντος.
Η φιλμογραφία του Σιφρέντι αποτελείται από περίπου 1.700 τίτλους. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλους ηθοποιούς, ισχυρίζεται ότι δεν βλέπει ποτέ δουλειά του. «Δεν έχω αυνανιστεί ποτέ με ταινία μου. Είναι αδύνατο, δεν μπορώ να το κάνω. Μπορώ να παρακολουθώ τις σκηνές με διάλογο και να τις βρίσκω αστείες… αλλά τίποτα περισσότερο. Θα ήταν υπερβολικό».
Με πληροφορίες από El Pais
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE