Η Γαλλία είναι πλέον σε μεγάλο κίνδυνο για ένα φόνο σε μια χώρα που βράζει: Η κοινωνία έχει πλέον χωριστεί σε τμήματα που απεχθάνονται το ένα το άλλο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Οι εκλογές στις ΗΠΑ πρέπει να διεξαχθούν ειρηνικά»: Ανήσυχη η Γαλλία για την εκλογική διαδικασία, θα συνεργαστούμε με όποιον εκλεγεί διαμηνύει το Παρίσι

Οταν οι «μεγάλοι» της μπάλας φεύγουν τα ταμείο είναι μείον: Μετά την αποχώρηση των Μέσι, Νεϊμάρ, Εμπαπέ το γαλλικό ποδόσφαιρο υποφέρει δραματικά από έσοδα

Ο Γεραπετρίτης έλαβε μέρος στη Διεθνή Διάσκεψη στο Παρίσι για τον Λίβανο: «Η Ελλάδα θα είναι πάντα στην πρώτη γραμμή για την ειρήνη»

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ, Ναυτεμπορική, Αθήνα

Ο φόνος ενός 17χρονου από πυρά αστυνομικού επειδή δεν σταμάτησε για έλεγχο, κοντά στο Παρίσι, απειλεί να πυρπολήσει και πάλι τις γαλλικές φτωχογειτονιές. Μετά από μια νύχτα ταραχών στη Ναντέρ, την πόλη όπου συνέβη το δραματικό γεγονός, οι αρχές ανέπτυξαν 2.000 αστυνομικούς για να αποκαταστήσουν την τάξη.

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν χαρακτήρισε «ανεξήγητη» και «ασυγχώρητη» την πράξη του αστυνομικού. «Τίποτα, τίποτα δεν δικαιολογεί τον θάνατο ενός νέου ανθρώπου», τόνισε ο Γάλλος πρόεδρος .Εξέφρασε την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση όλου του έθνους στην οικογένεια του θύματος.

Ακόμη και αν τα γενναία λόγια του Μακρόν έχουν στόχο να κατευνάσουν τα πνεύματα, είναι πολύ δύσκολο να ηρεμήσουν ειδικά μια μητέρα που μόλις έχασε τον μονάκριβο γιο της. Βλέπουμε τώρα μια κοινωνική καταιγίδα να απειλεί να σαρώσει ξανά τη Γαλλία.

Πρώτα απ ‘όλα, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η Γαλλία έχει πρόβλημα με την αστυνομική βία. Τουλάχιστον 13 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από αστυνομικούς μόνο πέρυσι, περισσότεροι από ποτέ.

Τα θύματα: Κυρίως νέοι, άνδρες, από τα προάστια και με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, οι Γάλλοι αστυνομικοί όχι μόνο χρησιμοποιούν δακρυγόνα αλλά και σφαίρες από καουτσούκ σε καθημερινή βάση.

Και ο υπουργός Εσωτερικών, Ζεράλντ Νταρμανάν του αρέσει να αρέσει να παρουσιάζεται ως σκληροπυρηνικός: Πριν από μερικά χρόνια, κατηγόρησε την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν ότι έχει γίνει πολύ ήπια απέναντι στο Ισλάμ!

Σε κάθε περίπτωση όμως, ο φόνος του 17χρονου αναβίωσε το κοινωνικό και φυλετικό μίσος. Μήνυση κατά του αστυνομικού υπέβαλαν και δικηγόροι της οικογένειας του θύματος. Ο άτυχος 17χρονος δεν είχε ποινικό μητρώο. Ηταν ένας δημοφιλής ντελιβεράς πίτσας στη γειτονιά.

Μίλησε και η μητέρα του εκλιπόντος στα social media. Κάλεσε τους κατοίκους σε συγκέντρωση μπροστά από τη νομαρχία, στη Ναντέρ, σήμερα το απόγευμα. «Αυτή είναι μια εξέγερση για τον γιο μου», είπε σε βίντεο που αναρτήθηκε στο Tiktok.

Στις φτωχογειτονιές –γκέτο, γύρω από το Παρίσι οι κάτοικοι- συνήθως μεταναστευτικής προέλευσης Γάλλοι- βιώνουν έναν κοινωνικό αποκλεισμό.

Η κοινωνία έχει πλέον χωριστεί σε τμήματα που απεχθάνονται το ένα το άλλο. Σε περιοχές που οδεύουν προς τον πλήρη διαχωρισμό η μία από την άλλη. Σε δυνάμεις που αντιπροσωπεύουν ένα έθνος για το οποίο ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού αισθάνεται όλο και μικρότερη έλξη.

Διαμορφώνεται όμως έτσι μια κοινωνία της αγανάκτησης, στο πλαίσιο ενός περιβάλλοντος διαλυμένων οικογενειακών σχέσεων, χαμένων ευθυνών και ευκαιριών, χαμένης πατρότητας. Ένα σύμπαν κοινωνικής απουσίας, ένας κατακερματισμένος κόσμος, στον οποίο η αναζήτηση ταυτότητας μπορεί επίσης να περάσει ως εξέγερση.

Την ώρα που στην αντιπέρα όχθη υπάρχουν πάντα φανταχτερά αυτοκίνητα και πολύς πλούτος. Ετσι όμως θα διαμορφώνεται ολοένα και περισσότερο μια κοινωνία που θα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα δίλημμα: Ανάμεσα στην ανοχή και την αντίδραση, την αδιαφορία και την «πύρινη απάντηση»

Αυτό που συνέβη στη Ναντέρ είναι ένα πρόβλημα που βιώνει βέβαια η Γαλλία, αλλά σύντομα, όχι μόνο. Αν δεν δούμε κατάματα το άλλο μισό της κοινωνίας, που βράζει…

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Tο πρόβλημα του πληθωρισμού δεν θα λυθεί και η κ. Λαγκάρντ κάνει λάθος: Χωρίς αυξήσεις στους μισθούς, χωρίς ενίσχυση της βιομηχανίας, χωρίς επαναπατρισμό της παραγωγής