«Τι σημαίνουν για το Ισραήλ τα αποτελέσματα των τουρκικών εκλογών;», ερωτά η The Jerusalem Post: Επιφυλάξεις καθώς υφίστανται ακόμα σημαντικές προκλήσεις

FILE PHOTO: Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu (2-R) convenes a cabinet meeting at the Prime Minister’s office in Jerusalem. EPA, RONEN ZVULUN, POOL




Η Τουρκία και το Ισραήλ βελτίωσαν τις σχέσεις τους τα τελευταία δύο χρόνια και μια σκληρή εποχή εντάσεων μεταξύ των ετών 2009- 2020 παρήλθε, δίνοντας τη θέση της σε στενότερους δεσμούς.

Ωστόσο, οι δεσμοί αυτοί μπορεί να είναι στενότεροι μόνο επιφανειακά, καθώς εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές προκλήσεις. Η ηγεσία του Ισραήλ παραμένει σήμερα επιφυλακτική και προσεκτική. (…)

Τα παραπάνω γράφει στην εφημερίδα Jerusalem Post ο περίφημος αναλυτής Seth Frantzman. Σημειώνει επίσης τα εξής:

Η Τουρκία και το Ισραήλ δε μοιάζουν, αλλά ωστόσο υπάρχουν κοινά ιστορικά σημεία. Οι πρώτοι σιωνιστές ηγέτες, όπως ο David Ben- Gurion και ο Yitzhak Ben-Zvi, σπούδασαν στην Κωνσταντινούπολη στις αρχές του 20ού αιώνα και παρακολούθησαν από κοντά το σύγχρονο τουρκικό εθνικιστικό κίνημα, που έχει κοινά σημεία με τον Σιωνισμό.

Δεν αποτελεί εξάλλου έκπληξη το γεγονός ότι η Τουρκία υπήρξε μια από τις πρώτες μουσουλμανικές χώρες που είχε δεσμούς με το Ισραήλ μετά την ίδρυση του Κράτους. (…)

Σήμερα οι εντάσεις μεταξύ Ιεροσολύμων και Άγκυρας είναι πολυεπίπεδες. Το τουρκικό κυβερνών κόμμα της έχει τις ρίζες του στις πολιτικές ισλαμικές αξίες κι όχι μόνο επιζητά σημαντικότερο ρόλο για τη χώρα στον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά επιθυμεί και να υπερασπιστεί και δημοφιλή στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο ζητήματα.

Εξ ου κι έχει στο παρελθόν στηρίξει τη Χαμάς και φιλοξενήσει τους ηγέτες της. (…)

Σήμερα ο πολιτικός άνεμος αλλάζει τροχιά. Στη Μέση Ανατολή γίνονται συμφιλιωτικές κινήσεις. Η διπλωματία είναι η νέα αξία και κράτη όπως η Σαουδική Αραβία συνεργάζονται με το Ιράν και τη Συρία. Η πολιτική της Άγκυρας να υποκινεί εντάσεις (…) ενδέχεται να είναι πλέον στην παρούσα φάση ασυμβίβαστη με τη σύγχρονη Μέση Ανατολή. (…)

(…) Η Τουρκία και το Ισραήλ μπορούν να επιτύχουν ένα modus vivendi, στο πλαίσιο του οποίου οι κυβερνήσεις του Μπενιαμίν Νετανιάχου (Netanyahu) και Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan)  δε μοιράζονται υποχρεωτικά κοινές αξίες ή δε συμφωνούν απαραίτητα, αλλά θα είναι σε θέση να ελίσσονται σε κλίμα αποφυγής των διενέξεων.

(…) Ο χρόνος θα δείξει εάν το ισχύον καθεστώς στις διμερείς σχέσεις -χωρίς ιδιαίτερη θέρμη αλλά και χωρίς εντάσεις- θα μπορέσει να διαρκέσει ή εάν η Τουρκία ελπίζει να επωφεληθεί, δημιουργώντας κάποια κρίση με το Ισραήλ, με αφορμή τη Γάζα, τη Δυτική Όχθη ή άλλες απρόβλεπτες εξελίξεις.

Για την ώρα η γενική τάση συνοψίζεται στην προσπάθεια αποφυγής της όποιας επιδείνωσης των διμερών σχέσεων. Απ’ την άλλη, δε διαφαίνεται προς το παρόν ούτε οποιοσδήποτε προοπτική «επίσημης» (περαιτέρω) αναβάθμισης των δεσμών, καθώς ούτε ο Netanyahu ούτε ο Erdogan θα είχαν όφελος από οποιονδήποτε τέτοιου είδους «δημόσιο εναγκαλισμό».

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Jerusalem Post – Seth Frantzman

Ακολούθως παρατίθενται τα σημαντικότερα αποσπάσματα χθεσινών και σημερινών άρθρων γνώμης έγκριτων ισραηλινών μέσων σχετικά με την πορεία των τουρκο- ισραηλινών σχέσεων και τις προθέσεις της τουρκικής πολιτικής. Ειδικότερα:

Yedioth Ahronoth, συντάκτης: Itamar Eichner: «Τι σημαίνει η επανεκλογή Erdogan για τις σχέσεις Ισραήλ- Τουρκίας; Ακόμη κι αν είχε επικρατήσει ο Kilicdaroglu, θα ήταν απίθανο να προχωρήσει σε σημαντικές αλλαγές στις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ. Τώρα το επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται στην ενίσχυση και ανάπτυξη των διμερών δεσμών, με ερωτήματα να ανακύπτουν σχετικά με ενδεχόμενες επισκέψεις αξιωματούχων και με το κατά πόσο διαμορφώνεται ένας «αντι-ιρανικός άξονας».

(…) Ισραηλινοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι ούτε ο Erdogan ούτε κανένας από τον κύκλο του ενδιαφέρονται να αλλάξουν αυτό που θεωρούν σημαντικό πολιτικό επίτευγμα, δηλαδή την εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ. (…)

Η εκτίμηση στο Ισραήλ είναι ότι τόσο ο Erdogan όσο και ο Kilicdaroglu (σ.σ. εάν κέρδιζε τις εκλογές) έχουν συμφέρον να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τα Ιεροσόλυμα. Στόχος δεν πρέπει να θεωρείται πια η εξομάλυνση των σχέσεων, αλλά μάλλον η εδραίωσή τους.

Βέβαια η Τουρκία δεν έχει αλλάξει την οπτική της στο παλαιστινιακό ζήτημα ούτε την εγγύτητά της με τους Παλαιστίνιους. Σε περίπτωση νέας μεγάλης έξαρσης, (…), η Άγκυρα δε θα διστάσει να ασκήσει και πάλι κριτική στο Ισραήλ. Παρά ταύτα, εξακολουθεί να μην επιθυμεί να διακόψει τους δεσμούς με το Ισραήλ, επειδή έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος. (…)

Ενδιαφέρον θα έχει η σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου του Erdogan και το κατά πόσο οι μέχρι πρότινος κάτοχοι των τριών μεγάλων χαρτοφυλακίων- εξωτερικών υποθέσεων, άμυνας και εσωτερικών- θα διατηρήσουν τις θέσεις τους στη νέα κυβέρνηση. Ένας νέος Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας είναι πολύ πιθανόν να επισκεφθεί μελλοντικά το Ισραήλ. (…)

«Ποιος θα πίστευε ότι θα μπορούσαμε να χαρούμε με τη νίκη Erdogan και να ισχυριστούμε ότι τάσσεται υπέρ του Ισραήλ;», διερωτάται ο Δρ. Hay Eytan Cohen Yanarocak, εμπειρογνώμων σε θέματα Τουρκίας στο Κέντρο Dayan του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ. Και προσθέτει:

«Η τουρκική εξωτερική πολιτική υιοθετεί (σ.σ. στην παρούσα φάση) την αρχή της εξομάλυνσης με πολλούς περιφερειακούς παράγοντες», σημειώνοντας ότι παρά τις ταραχές στο Όρος του Ναού ή τη στρατιωτική επιχείρηση στη Γάζα, από τουρκικής πλευράς δεν υπήρξαν παρά ορισμένες μόνον επιπόλαιες καταδίκες. (…) Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο είναι, σύμφωνα με τον κ. Yanarocak,  η αναβάθμιση των σχέσεων Ισραήλ- Αζερμπαϊτζάν, το οποίο θεωρείται πως βρίσκεται «πολύ κοντά» με την Τουρκία: «Οι τρεις χώρες σχηματίζουν έναν άξονα κατά του Ιράν. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη που προκύπτει από την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία». (…)

Times of Israel (συντάκτες Suzan Fraser και Zeynep Bilginsoy): «Με ανανεωμένη εντολή, ο Erdogan πιθανότατα θα διατηρήσει στενούς δεσμούς με τη Δύση και τη Ρωσία»

(…) Σύμφωνα με τον Jay Truesdale, επικεφαλής της εταιρείας συμβούλων γεωπολιτικών κινδύνων, Veracity Worldwide, «ο Erdogan πέτυχε να διατηρήσει μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και να έχει εποικοδομητικές σχέσεις με τη Ρωσία, την Κίνα και χώρες σε όλη τη Μέση Ανατολή, ακόμα κι αν αυτό λειτούργησε εις βάρος των συμμαχιών της Τουρκίας με τη Δύση».

Η στάση αυτή συνέβαλε στο να βρίσκεται σήμερα η Τουρκία στο επίκεντρο μεγάλων διεθνών συγκρούσεων και συζητήσεων, από τη βοήθεια στη διαπραγμάτευση συμφωνίας για την επανεκκίνηση των ουκρανικών εξαγωγών σιτηρών και τη στρατιωτική παρέμβαση στον εμφύλιο της Συρίας μέχρι την εμπλοκή της στις έρευνες για φυσικό αέριο στη Μεσόγειο και τη φιλοξενία εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων, τους οποίους συχνά «χρησιμοποιεί» ως μοχλό στις διαπραγματεύσεις της με τους Ευρωπαίους. (…)

Ο Erdogan είναι επίσης πιθανό να συνεχίσει τις προσπάθειες εξομάλυνσης των σχέσεων με χώρες της Μέσης Ανατολής, με τις οποίες κατά το παρελθόν έχει συγκρουστεί, όπως με Ισραήλ, Αίγυπτο, ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία.

Σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του ανέφερε ότι ορισμένα κράτη του Κόλπου, που δεν κατονόμασε, προσέφεραν στην Άγκυρα οικονομική βοήθεια. (…) Υπό την έντονη πίεση στο εσωτερικό να εκδιωχθούν τα εκατομμύρια των Σύρων προσφύγων που ζουν στην Τουρκία, ο τούρκος Πρόεδρος προσπαθεί επίσης να διορθώσει τις σχέσεις της Άγκυρας με τον Πρόεδρο Άσαντ (Assad), έπειτα από χρόνια τουρκικής υποστήριξης των μαχητών της αντιπολίτευσης που προσπαθούσαν να τον ανατρέψουν.

Η κυβέρνηση Erdogan ελπίζει ότι η προσέγγιση με τον Assad θα μπορούσε οδηγήσει σε ασφαλή επαναπατρισμό των προσφύγων, ωστόσο η Δαμασκός έχει ξεκαθαρίσει ότι η Τουρκία θα πρέπει να αποσυρθεί από περιοχές που ελέγχει στη βόρεια Συρία. (…)

-Επισημαίνεται, τέλος, ότι ο σημερινός ισραηλινός τύπος καταγράφει το χθεσινοβραδινό συγχαρητήριο τηλεφώνημα του ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου προς τον επανεκλεγέντα τούρκο Πρόεδρο και αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του Γραφείου του ισραηλινού πρωθυπουργού, βάσει της οποίας οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να συνεχίσουν τις προσπάθειες για περαιτέρω ενίσχυση των διμερών σχέσεων.

Ο Πρόεδρος Erdogan, σημειώνεται επιπλέον, εξέφρασε εκ νέου ευχαριστίες για τη συνδρομή του Ισραήλ στις ανθρωπιστικές/ διασωστικές αποστολές μετά τον καταστροφικό σεισμό του Φεβρουαρίου στην Τουρκία, ενώ ο κ. Netanyahu ανέφερε πως παραμένει προσηλωμένος στον στόχο της διεύρυνσης του «κύκλου της ειρήνης» και της ενίσχυσης των διμερών δεσμών.

Αυτός είναι ο γαμπρός και το ατού του Ταγίπ Ερντογάν: Το «πρόσωπο του τουρκικού εξοπλισμού και όχι μόνο»… Είναι και ο διάδοχός του;

Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: