Πώς ο Ερντογάν καλλιεργεί τη στρατηγική του διχασμού; Ο συντηρητικός δήθεν άνθρωπος του λαού απέναντι σε μια αστική και κοσμική ελίτ…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ούτε τα προσχήματα δεν κρατά πλέον ο Ορμπαν: Λάβρος κατά της ηγεσίας της ΕΕ* «Εχετε αποτύχει, το καπελάκι σας και δρόμο»

«Γλυκομίλητος»… ξαφνικά σήμερα ο Ερντογάν για την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τουρκία: «Σημαντικό στάδιο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

Μητσοτάκης από τη Μυτιλήνη: Η προσέγγιση Ελλάδας-Τουρκίας έχει απτά οικονομικά αποτελέσματα για τα νησιά *Οι νησιώτες θέλουν ειρήνη και ασφάλεια

Της CAMILLE SELLIER, Journal de Dimanche

Παρά τις πολυάριθμες επικρίσεις για την κατάσταση της οικονομίας, αλλά και για τη διαχείριση του σεισμού που έπληξε την Τουρκία τον Φεβρουάριο, ο αρχηγός του κράτους συνεχίζει να ενσαρκώνει μια φιγούρα «σταθερότητας» στη χώρα.

«Αντιμετωπίζοντας τα οικονομικά και γεωπολιτικά διακυβεύματα και τις συνέπειες του σεισμού, ο Ταγίπ Ερντογάν (Erdogan) κατάφερε να αποδείξει στα μάτια μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος, ότι ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος και ότι μόνος του μπορούσε να ανταποκριθεί σε αυτές τις προκλήσεις και να στηρίξει την Τουρκία στην ανάπτυξή της», συνοψίζει ο Didier Billion, Αν. διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών και Στρατηγικών Σχέσεων (Iris).

O Jean Marcou, καθηγητής στο Sciences Po Grenoble και ερευνητής στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών στην Κωνσταντινούπολη, επισημαίνει την επιμονή του Τούρκου προέδρου, κατά την διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, στο «μεγαλείο της Τουρκίας».

Αναφέρει ως επιχείρημα τον διπλωματικό ρόλο της χώρας «στο πλαίσιο του πολέμου στην Ουκρανία, ιδίως με το άνοιγμα των διαδρόμων για τα δημητριακά, καθιστώντας δυνατή την επανεκκίνηση των εξαγωγών ουκρανικών δημητριακών. »

• Παρά μια επιβεβαιωθείσα εξωτερική πολιτική προς την Ανατολή και την Κεντρική Ασία, ακόμη και αν αυτό σημαίνει αντιπαράθεση με τη Δύση, οι μεσολαβητικές του προσπάθειες μεταξύ Κιέβου και Μόσχας του επέτρεψαν να τεθεί ξανά στο επίκεντρο του διπλωματικού παιχνιδιού, σημειώνει η δημοσιογράφος.

Προσθέτει, ότι με τις αναφορές του στην ταυτότητα της Τουρκίας και την εθνικιστική ρητορική, πιστός μουσουλμάνος, υπέρμαχος των οικογενειακών αξιών, τοποθέτησε την πόλωση της τουρκικής κοινωνίας στο επίκεντρο της εκλογικής του στρατηγικής, θέση που δεν είναι καινούργια.

Από την άνοδο στην εξουσία του κόμματός του, του AKP, το 2002, ο Erdogan τοποθετείται ως ο συντηρητικός άνθρωπος του λαού απέναντι σε μια αστική και κοσμική ελίτ.

Για τον Didier Billion, δύο μεγάλες φάσεις ξεχωρίζουν στην 20ετή άσκηση της εξουσίας από τον Εrdogan. «Η πρώτη δεκαετία είναι κάτω από τον ζυγό του εκδημοκρατισμού της χώρας και κάτω από τη σφραγίδα της επιθυμίας να συμβιώσουν και να συνυπάρξουν τα διάφορα συστατικά της Τουρκίας».

Εν συνεχεία, από το 2010, διαμορφώθηκε η επιθυμία για πόλωση, η οποία εμβαθύνθηκε  και επιδεινώθηκε με την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, ενώ το 2017, με το  δημοψήφισμα διεύρυνε σημαντικά τις εξουσίες του αυταρχικού.

Επί δέκα χρόνια, είναι ο ίδιος ο Erdogan που «δημιούργησε και εργαλειοποίησε αυτήν την πόλωση της τουρκικής κοινωνίας», υποστηρίζει ο Didier Billion και προσθέτει: 

«Ενέτεινε αυτή την πόλωση, αντιτάσσοντας τους Τούρκους εναντίον των Κούρδων, τους Σουνίτες εναντίον των Αλεβιτών, τους κοσμικούς εναντίον των θρησκευόμενων. Ο Erdogan έχει καταλάβει εδώ και πολλά χρόνια, ότι για να κερδίσει τις εκλογές, ήταν απαραίτητο να εστιάζει στο τι πιστεύει η κοινωνιολογική, συντηρητική πλειοψηφία, πεπεισμένη για τις παραδοσιακές και θρησκευτικές αξίες. Χρησιμοποιώντας αυτή την πλειοψηφία, έχει εξασφαλίσει πολλές εκλογικές επιτυχίες και αυτή τη φορά είναι σε θέση να συγκεντρώσει μέρος του εκλογικού σώματος, αλλά διχάζοντας συνειδητά την κοινωνία».

• Η άλλη βασική πηγή αυτής της στρατηγικής διχασμού είναι η εστίαση στο ό,τι  αυτός είναι ο εκπρόσωπος της «Ενωμένης Τουρκίας» απέναντι σε «μια συμμαχία, που δεν είναι ικανή να κυβερνήσει», τονίζει ο Jean Marcou.

Επισημαίνει, την επιμονή του Εrdogan σε μια «ετερογενή» και «διχασμένη» αντιπολίτευση, σε αντίθεση με τη  συμμαχία του με το κόμμα της εθνικιστικής δράσης, που υπάρχει «εδώ και πολλά χρόνια». 

Υπογραμμίζεται η «πολύ επιθετική και πολύ προκλητική» ρητορική του κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, με τις επιθέσεις εναντίον των αντιπάλων του.

Σχετικά με την καταγγελία του Kemal Kiliçdaroglu κατά του Erdogan, μετά τη μετάδοση βίντεο μοντάζ, που τον συσχέτιζε με μαχητές του PKK, ο Didier Billion αναφέρει, ότι μέσω αυτής της «μόνιμης επιθετικότητας», ο Erdogan επιθυμεί να ενσαρκώσει «τον ισχυρό άνδρα» που πρέπει να υπερασπιστεί «μια Τουρκία που δέχεται επίθεση από παντού».

Όπως τονίζει, «από τη σκοπιά του, υπάρχουν πολλές κρυφές δυνάμεις στην Τουρκία, που θα ήθελαν να την αποδυναμώσουν και μόνο αυτός είναι σε θέση να αντισταθεί σε αυτές τις επιθέσεις».

Τέλος, υπογραμμίζεται το ό,τι ο Erdogan, πέραν της βίαιης ρητορικής του, διέθετε «μια πλήρως βελτιωμένη εκλογική μηχανή, με εξαιρετική αποτελεσματικότητα», μέσω των δήμων και του κρατικού μηχανισμού και η δυσκολία της αντιπολίτευσης να το αντιμετωπίσει.

ΠΗΓΗ: Journal de Dimanche– Camille Sellier – Élections en Turquie : comment Erdogan cultive la stratégie de la division

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

“Μαρτυριάρης” ο Πρόεδρος Μπάιντεν για το παζάρι που απαίτησε ο Ερντογάν: Άλλα αυτός για τη συνομιλία του με τον Τούρκο πρόεδρο, άλλα ο Λευκός Οίκος, γενικά …μπάχαλο! (video)