Αυτό που θέλει να ξεχνάει η κυρία Έλενα Ακρίτα: Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Μάνος Χατζιδάκις και το «ανορθόδοξο ρο»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Σαλονίκη τίμησε τον Διονύση Σαββόπουλο με το Αργυρό Μετάλλιό της: Τραγούδια κι ιστορίες από την γενέτειρά του μοιράστηκε ο Νιόνιος

Έλενα Ακρίτα: «Ή με τον ΣΥΡΙΖΑ ή σπίτι μου, αποστάτρια εγώ δεν γίνομαι» * Διαμηνύει ότι στηρίζει Κασσελάκη κι αυτό ενοχλεί, αλλά…

Συγκρούσεις και κλίμα τοξικότητας στον ΣΥΡΙΖΑ, κρίσιμη η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής: 24 Νοεμβρίου και 1η Δεκεμβρίου οι εκλογές για νέο αρχηγό

Η ιστορία θυμίζει λίγο 1989. Ηταν τότε που στο «Κούρεμα» ο Σαββόπουλος είχε περιλάβει το τραγούδι του «Το Μητσοτάκ».

Σε μία ούτως ή άλλως τοξική πολιτική διετία ο Σαββόπουλος είχε πάρει θέση:

«Προτείνω τον ψηλό που μοιάζει με ροφό,
τα χώματα και τα νερά να μαζέψει/ κι ως τότε κάτι θα σκεφτώ/κάποιο ζικ – ζακ το μητσοτάκ, το μητσοτάκ» έλεγε το επίμαχο τραγούδι, τμήμα ενός δίσκου που έγενε αντιπαπανδρεϊκού και έβριθε αντιπασοκικού κλίματος και στίχων. Δικαίως η αδίκως, άλλη ιστορία.

Στη ταραγμένη εκείνη περίοδο ο δίσκος αναπόφευκτα είχε προκαλέσει αντιδράσεις. Από κόσμιες έως έξαλλες ή χυδαίες, με την «Αυριανή» να πρωτοστατεί στο τελευταίο δίπολο.

Τριάντα τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Σαββόπουλος αντινετωπίζει ξανά το ανάθεμα νεο-αυριανιστών που προφανώς δεν ανέχονται διαφορετική γνώμη.

Στον γνωστό κ. Πολάκη φερ’ ειπείν δεν άρεσαν οι δηλώσεις του Σαββόπουλου και έσπευσε να σύρει τον χορό με το γνωστό χυδαίο ύφος: «Άντε χάσου θεραπαινίδα του Μητσοτακέικου!!! ΤΟΛΜΑΣ και μιλάς ακόμα στο όνομα των τραγουδιών που κάποτε είπες… Είσαι λίγος, διεφθαρμένος, επαρχιώτης, εγωπαθής και χαλασμένος! Ο Ραφαηλιδης είχε σε όλα δίκιο!» ανέφερε το προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμαχία.

Υπέρ του κ. Σαββόπουλου τάχθηκαν με αναρτήσεις τους οι Χρήστος Χωμενίδης και Πέτρος Τατσόπουλος,  ο οποίος σημείωσε:

«Μια από τις πιο αποκρουστικές παρενέργειες στη συμπεριφορά όσω εμπλέκονται στην ενεργό πολιτική(δεν εξαιρώ τον εαυτό μου) είναι η εθελούσια συναισθηματική αναλγησία. Αδερφικοί φίλοι φθάνουν στο σημείο να “μην μιλιούνται” επειδή σε κάποιες εκλογές, κάπου, κάποτε, βρίσκονται κομματικά αντιμέτωποι.

Θυμάμαι με πόση οργή αντέδρασα το 2017, λίγες μόλις ώρες μετά τον θάνατο του Λουκιανού Κηλαηδόνη, όταν η τότε υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, από όλα τα επιτεύγματα του λατρεμένου δημιουργού, θεώρησε σκόπιμο να μην μνημονεύσει τη στάση του… στο δημοψήφισμα του 2015.

Σήμερα, ένα προσφιλές μου πρόσωπο, η Έλενα Ακρίτα, είπε πικρά λόγια για ένα άλλο προσφιλές μου πρόσωπο, τον Διονύση Σαββόπουλο, μόνο και μόνο επειδή δεν συμφωνεί με τη δημόσια δήλωσή του για την ψήφο του. Έλενά μου, το τι θα ψηφίσει ο Διονύσης το 2023, δεν θα το θυμάται κανένας σε τριάντα χρόνια. Κάτι μου λέει, όμως, ότι τη “Συννεφούλα” θα την τραγουδούν ακόμη. Με την αγάπη μου”».

Α, να μην ξεχάσουμε την κυρία Ακρίτα: Αφιέρωσε δύο αναρτήσεις κατά Σαββόπουλου. Στην πρώτη είναι λίγο μπερδεμένη: Αρχικά δίνει διαπιστευτήρια πρώιμου σαββοπουλισμού («φάγαμε τις σόλες μας στο Κύτταρο») αλλά πολύ γρήγορα καταφεύγει σε νουθεσίες και ύφος μεσημβρινής τηλεπερσόνας: «Ελα σε παρακαλώ, άσε με αγάπη μου κλπ».

Χρησιμοποιεί μάλιστα την ίδια φωτογραφία με τον Παύλο Πολάκη. Με προφανή σκοπό να εμφανίσει ως σεξιστή τον Σαββόπουλο. [Το στιγμιότυπο είναι από παράστασή του με την Ελένη Βιτάλη, αν η μνήμη δεν μας απατά].

Στη δεύτερη ανάρτησή της πέφτει όμως σε γκάφα. Θέλοντας να αντλήσει δάνεια -από τον αείμνηστο Χατζιδάκι- αποδοκιμασία κατά του Σαββόπουλου καταφεύγει σε μια (υπαρκτή, βεβαίως) επιστολή του Μάνου προς την Ελευθεροτυπία, εν έτει 1986.

Σε εκείνη την επιστολή ο Χατζιδάκις διαμαρτυρόταν μεταξύ άλλων που ο Σαββόπουλος είχε ειρωνευθεί την «ανορθόδοξη προφορά του Ρό» και του απαγόρευε να χρησιμοποιεί το όνομά του και τα τραγούδια του.

Πολύ φθηνό, αλήθεια.

Διότι φαίνεται πως μέσα στη σπουδή της να αναπαραγάγει ό,τι τοξικό κυκλοφορεί στο διαδίκτυο -όταν δεν το τροφοδοτεί η ίδια- η κ. Ακρίτα (κάνει ότι) αγνοεί πως μόλις δύο χρόνια μετά από εκείνον τον καυγά, ο Σαββόπουλος έβγαλε έναν δίσκο ονόματι: «Ο κ. Σαββόπουλος Ευχαριστεί Τον Κύριο Χατζιδάκι Και Θάρθη Οπωσδήποτε».

Οπως εύκολα διαπιστώνει κανείς, και το όνομα του Χατζιδάκι υπ’αρχει και μάλιστα στον τίτλο του δίσκου -προφανώς και οι σχέσεις τους είχαν αποκατασταθεί- ενώ το «Χάρτινο Φεγγαράκι» ήταν ένα από τα κομμάτια του δίσκου εκείνου σε μια θαυμάσια, ας την πούμε, «συρραφή» που δεν ακουγόταν για πρώτη φορά βεβαίως. Ενώ ο ίδιος ο Χατζιδάκις ακούγεται στο τελευταίο τραγούδι του δίσκου,

Πολλά χρόνια αργότερα, το 2000, στον «Χρονοποιό» ο Σαββόπουλος τραγουδά ότι «Με του Χατζιδάκι την κοίμηση άστραψε η ζωή μισή». 

Και πολύ πιο πρόσφατα, το 2012 ο Σαββόπουλος τραγούδησε καμιά 30ριά τραγούδια του Μάνου σατιρίζοντας (ξανά) με τρυφερότητα το «ανορθόδοξο ρο» σε μια μαγική βραδιά όπου στο Ηρώδειο συναντήθηκε και η γενιά που «έφαγε τις σόλες της στο Κύτταρο» αλλά και η γενιά που ξαφνικά άκουγε για «Κωλοέλληνες».

Ωραία, ζεστή βραδιά Οκτωβρίου.

Γ.Δ