Μία νέα πραγματικότητα στην Κύπρο: Επηρεάζονται δραματικά η πορεία της οικονομίας, η κοινωνία και η άσκηση της εξουσίας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Χριστοδουλίδης για το Κυπριακό από τη Θεσσαλονίκη: «Ξέρουμε πολύ καλά τον προορισμό, τις ευθύνες μας, τις υποχρεώσεις μας – στόχος ένα επανενωμένο κράτος»

Ικανοποίηση γιατί το Κυπριακό είναι σε τροχιά διαπραγμάτευσης, εξέφρασε ο Νίκος Χριστοδουλίδης – Συγκρατημένα αισιόδοξος και ρεαλιστής για την προσπάθεια επίλυσης

Διπλωματικές πηγές: «Πολλαπλά τα μηνύματα από τη συνάντηση στο Λευκό Οίκο» – «Ο Τζο Μπάιντεν συνέδεσε το Κυπριακό με τον ρόλο της Κύπρου στην περιοχή»

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ, Λευκωσία

Οι Προεδρικές εκλογές του 2023 στην Κύπρο έχουν αναδείξει ορισμένα σημαντικότατα νέα στοιχεία της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας όπως αυτή έχει διαμορφωθεί με την πάροδο του χρόνου από το 1974 και μετά.  Αυτά τα νέα στοιχεία, αυτή η νέα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα έχει να κάνει με μια σειρά παράγοντες, όπως:

1. Το άλυτο κυπριακό και η νέα πραγματικότητα η οποία δυστυχώς συντελείται στα κατεχόμενα.
2. Η νέα στρατηγική της Τουρκίας σε ότι αφορά τις διεθνείς της σχέσεις και ο νέος ρόλος της ως δύναμης με κυρίαρχη γεωστρατηγική θέση, ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή. Αυτά υπο το πρίσμα του νέου κάθετου διαχωρισμού του κόσμου εφ’ όλης της ύλης (!) μεταξύ ανατολής (Ρωσία, Κίνα κλπ.) και Δύσης (Η.Π.Α, Ε.Ε., ΝΑΤΟ κλπ.)
3. Την οικονομική κρίση του 2013 με το κούρεμα και τις συνακόλουθες συνέπειες της.
4. Όλα τα πιο πάνω μαζί με τις τεράστιες αδυναμίες, λάθη και αστοχίες του πολιτικού συστήματος, μείωσαν κάθετα την εμπιστοσύνη του κοινού στο πολιτικό σύστημα και ειδικά τα Κόμματα.
5. Μειώθηκε επίσης, ως αποτέλεσμα των πιο πάνω αλλά και των δικών τους λαθών και αποτυχημένων χειρισμών, η εμπιστοσύνη στους πολιτειακούς θεσμούς.
6. Οι Κύπριοι πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν τι συνεπάγεται (θετικά και αρνητικά) η παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους μέλους της Ε.Ε. Για παράδειγμα ότι το 80% των νομοθετημάτων και ευρύτερα των πολιτικών σε εθνικό επίπεδο είναι ευρωπαϊκής δεσμευτικής προέλευσης.
7. Η αποστασιοποίηση των νεότερων γενιών από το 1974 και οι συνέπειες της. Η εμπέδωση μιας νέας συνείδησης ως προς το τι είναι η πραγματικότητα στην Κύπρο και η αποδοχή της.  Όπως επίσης και η καθιέρωση ενός νέου τρόπου ζωής και αξιακού  συστήματος.
8. Η απογοητευτική πορεία των πραγμάτων σε διεθνές επίπεδο σε όλους τους τομείς. Από Παιδεία και Υγεία ως τα θέματα Δημοκρατίας και Περιβάλλοντος, τα κοινωνικά προβλήματα όπως ανεργία, εγκληματικότητα, διαφθορά και άλλα ως τα ζητήματα καθαρής επιβίωσης.
9. Η εμπέδωση της αντίληψης ότι ολοένα και περισσότερο εξαφανίζονται η προοπτική και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Μέσα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα ο μέσος κύπριος και ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές αναζητούν τη διέξοδο σε ξεχωριστά άτομα παρά σε οργανωμένα σύνολα και θεσμούς και σε υπερφυσικά φαινόμενα.

Ενισχύεται δηλαδή από τη μια ο ρόλος και οι δυνατότητες που αποδίδονται στο άτομο αλλά και σε διαχρονικούς θεσμούς οι οποίοι μπορούν να δώσουν διέξοδο στις μαύρες σκέψεις και την κακή ψυχολογία που δημιουργεί η σημερινή σκληρή πραγματικότητα.  Τέτοιος θεσμός είναι για παράδειγμα η εκκλησία.

Αυτή η νέα κατάσταση πραγμάτων στην Κύπρο έχει δημιουργήσει και πολιτικά φαινόμενα ταχείας ανάδειξης προσώπων και πολιτικών ομάδων.  Μόνο αν κατανοήσει κάποιος τις σαρωτικές αλλαγές που έχουν επέλθει στη συνείδηση, τη ψυχολογία και τις αντιλήψεις ισχυρότατης μερίδας των πολιτών μπορεί να κατανοήσει και τις αλλαγές στον πολιτικό στίβο.

Τα πρωτοφανή αδιέξοδα στους πλείστους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, οδηγούν τον κόσμο στην αναζήτηση «μαγικών» λύσεων.  Λύσεων που δεν μπορούν πια να τους προσφέρουν οι γνωστές μέχρι τώρα μέθοδοι, διαδικασίες, θεσμοί και προσεγγίσεις.

Η ταύτιση στη συνείδηση των πολιτών σχεδόν όλων των παραδοσιακών προσεγγίσεων και θεσμών με τα  κακώς έχοντα, με το ένοχο ή «ένοχο» κατεστημένο όπως τα αντιλαμβάνεται ο καθένας, οδηγούν σε ακραίες επιλογές ή σε επιλογές ατόμων που η κοινωνία θεωρεί εκτός κατεστημένου.  Χαρακτηριστικό παράδειγμα προς τούτο ήταν η εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν.  Και αναφορικά με τις ακραίες επιλογές η άνοδος των ακραίων εθνικιστικών και ακροδεξιών κινημάτων στην Ευρώπη.

Στην Κύπρο ο λαός με τη ψήφο του έδωσε μια μέση λύση.  Δηλαδή επέλεξε βασικά ένα άτομο, το οποίο όμως ανήκε σε Κόμμα αλλά τον επέλεξε ως άτομο, χωρίς να τον ταυτίζει με το Κόμμα.

Την ίδια ώρα στηρίχθηκε από τρία Κοινοβουλευτικά και δύο εξωκοινοβουλευτικά Κόμματα.  Αυτός ο συνδυασμός έδωσε τη νίκη στις Προεδρικές εκλογές. Συνιστά όμως ταυτόχρονα και την ουσιαστική πρόκληση στη πορεία της διακυβέρνησης.  Τη δυσκολία δηλαδή να συνδυαστούν τα πιο πάνω στοιχεία και δεδομένα, για μια επιτυχή διακυβέρνηση.  Γιατί είναι φανερό ότι:

1. Στην Κύπρο 49 χρόνια μετά το πραξικόπημα και την εισβολή έχει διαμορφωθεί μια εντελώς νέα κοινωνική πραγματικότητα.
2. Για το μισό σχεδόν του πληθυσμού, δηλαδή τις νεότερες γενιές, έχει προκύψει μια νέα και διαφορετική από πριν, κοινωνική συνείδηση, αξιολογικό σύστημα και κριτήρια αποφάσεων.
3. Αυτά τα νέα δεδομένα αφορούν τις επιλογές των πολιτών σε όλα τα θέματα. Κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά.
4. Το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί βρίσκονται στο έσχατο σημείο.
5. Όλα τα πιο πάνω επηρεάζουν δραματικά την πορεία της οικονομίας, της κοινωνίας και της άσκησης της εξουσίας.

Μεγάλη επιτυχία της νέας διακυβέρνησης, θα ήταν να εμπνεύσει την επάνοδο του ενδιαφέροντος του μέσου πολίτη και ειδικά των νέων στα κοινά.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ, ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΕΔΩ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Οι νέες αγγλοαμερικανικές κυρώσεις και το Κυπριακό: Πρέπει να υπάρξει κέρδος, λύση αρχών δηλαδή, αξιοποιώντας τα νέα διεθνή δεδομένα