epa10458917 People perform Friday prayers next to collapsed buildings following the powerful earthquake in Hatay, southeastern Turkey, 10 February 2023. More than 21,000 people have died and thousands more are injured after two major earthquakes struck southern Turkey and northern Syria on 06 February. EPA, STR
Δεν ξέρω τι και σε ποιόν πασχίζει να αποδείξει ο Μητσοτάκης με την …επισπεύδουσα αλληλεγγύη προς την Τουρκία, αλλά φοβούμαι πως τα κίνητρα αυτής της τόσο θεατρικής πρωτοβουλίας, δεν ερμηνεύονται με ανθρωπιστικούς όρους.
Με πολιτικούς όρους ερμηνεύονται, ή αν θέλετε και με ψυχιατρικούς, προδίδοντας ένα βαρύ σύνδρομο Στοκχόλμης, όπου το θύμα αγωνίζεται να αποδείξει πόσο πολύ λατρεύει τον δυνάστη του.
Κανείς δεν είπε να μην στείλουμε βοήθεια στην δοκιμαζόμενη γειτονική χώρα και όλοι μας πονάμε για το ανθρώπινο δράμα που εξελίσσεται στα νότια σύνορα της. Αλλά αυτή η μονοσήμαντη ευαισθησία για την Τουρκία την ώρα που ο σεισμός δεν κάνει διακρίσεις σε έθνη, κράτη και κοινότητες, γίνεται εύκολα αντικείμενο παρερμηνείας και παρεξήγησης.
Το ίδιο και η υπερβολική «διαφήμιση» της ελληνικής «καλής θέλησης». Mε το που έσκασε η δυσάρεστη είδηση, άρχισε ο βομβαρδισμός: «Ο Μητσοτάκης διέταξε την άμεση αποστολή μονάδας της ΕΜΑΚ στην Τουρκία» «Ο Μητσοτάκης στέλνει και δεύτερη μονάδα της ΕΜΑΚ στη Τουρκία», «Ο Μητσοτάκης στέλνει αεροπλάνα με ανθρωπιστική βοήθεια στην Τουρκία», «Ο Μητσοτάκης στέλνει και αυτοπροσώπως τον Στυλιανίδη στην Τουρκία».
Αμεσα εμφανίστηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, αξύριστος και με ζιβάγκο, λες βρισκόταν σε θάλαμο επιχειρήσεων για να κατευθύνει τους διασώστες. Λίγο ακόμη και θα φορούσε τη στολή του…Ζελένσκι για να δείξει πόσο έτοιμος είναι να πάει και ο ίδιος στο μέτωπο της καταστροφής προκειμένου να συντονίσει τις επιχειρήσεις.
Ε, λοιπόν αυτού του είδους η προθυμία, πέραν του ότι δεν είναι καθόλου πειστική, είναι και διπλωματικά αντιπαραγωγική. Αν νομίζει ο πρωθυπουργός ότι εξιλεώνεται στον Ερντογάν και θα τον λυπηθεί στο μέλλον επειδή διαφημίζει σήμερα την ελληνική βοήθεια στους Τούρκους σεισμόπληκτους είναι πολύ γελασμένος.
Παρά την προσπάθεια των στρατευμένων ελληνικών μέσων ενημέρωσης να εμφανίσουν μια…συγκινητική τουρκική ανταπόκριση στην ευγενική ελληνική χειρονομία, η πραγματικότητα είναι πώς η υποδοχή υπήρξε από χλιαρή έως παγερή, με την εξαίρεση βεβαίως περιστατικών αμιγούς ανθρώπινης ευγνωμοσύνης, όπως στην περίπτωση των διασωθέντων από τις μονάδες της ΕΜΑΚ που καταβάλλουν ηρωικές προσπάθειες.
Ο αρμόδιος υπουργός, Χρήστος Στυλιανίδης που ταξίδεψε στην Τουρκία με «προσωπική εντολή Μητσοτάκη»(ενώ σε άλλου είδους καταστροφές που συνέβησαν στην Ελλάδα παρέμενε άφαντος), «καλωσορίστηκε» από έναν νεαρό Τούρκο διπλωμάτη. Ουτε καν γενικός γραμματέας υπουργείου δεν καταδέχθηκε να τον υποδεχθεί.
Η αντίστοιχη βοήθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας σκόνταψε σε αρχική άρνηση αποδοχής από τις τουρκικές αρχές, μόνο και μόνο λόγω της χώρας προέλευσης της. Και σε κάθε περίπτωση το «ισοζύγιο εντυπώσεων» για την ελληνική έμπρακτη εκδήλωση αλληλεγγύης δεν είναι αυτό που φαντάζεται ο κύριος Μητσοτάκης.
Στην Ελλάδα η βοήθεια «υπερδιαφημίζεται» από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης και στην Τουρκία περνάει στα μονόστηλα, όχι κατ’ ανάγκην λόγω εχθρικής προδιάθεσης, αλλά επειδή οι άνθρωποι αυτές τις ώρες, έχουν άλλους νταλκάδες να ασχολούνται.
Κοντολογίς θα έλεγε κανείς ότι η πολιτική αλληλεγγύης προς ένα κράτος-εχθρό σε μια στιγμή ανθρώπινης δοκιμασίας, πρέπει να γίνεται με μέτρο και χωρίς να δίνεται η εντύπωση προνομιακής μεταχείρισης του συγκεκριμένου κράτους, σε σχέση με ένα διπλανό που υπέστη ταυτόχρονη καταστροφή.
Γιατί η υπερβολή και η…υπερπροβολή της μονοσήμαντης, επαναλαμβάνω, ευαισθησίας του πρωθυπουργού, δημιουργεί περίεργους συνειρμούς και σίγουρα πάντως όχι «ηθικής ανωτερότητας». Η Ελλάδα μοιάζει σα να δίνει στην Τουρκία, αλλά και διεθνώς εξετάσεις…καλοπιστίας. Μόνο που όλο αυτό το διάστημα, στην κλιμακούμενη διένεξη με τον Ερντογάν, εμείς είμαστε οι καλοπροαίρετοι της υπόθεσης.
Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να μας αναγνωρίσει…περίσσευμα καλοσύνης και στους σεισμούς. Η διεθνής πολιτική δεν παίζεται με όρους ανθρωπιστικής αλληλεγγύης, εκτός και αν οι δύο πλευρές ψάχνουν να βρουν μια αφορμή για να λιώσουν οι πάγοι και να έρθουν πιο κοντά.
Δεν συμβιβάζονται οι δύο τάσεις και με το να παίρνει ο πρωθυπουργός ευρωπαικές πρωτοβουλίες υπέρ της Τουρκίας σήμερα θα δυσκολευθεί στο μέλλον να ζητήσει άλλες πρωτοβουλίες προστασίας της εδαφικής μας ακεραιότητας. Είπαμε να κάνουμε τα καλά παιδιά, αλλά στην πρώτη στραβή θα θυμίζουμε τον τσοπάνη με τον λύκο.
Ας βοηθήσει λοιπόν η Ελλάδα την Τουρκία στο μέτρο των δυνάμεων της και χωρίς υπερβολές, μακριά από τυμπανοκρουσίες και επιδείξεις «ψυχικού αποθέματος». Θα το χρειαστούμε αυτό το απόθεμα σε άλλου είδους περιστάσεις…
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE