FILE PHOTO: Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης στην πρώτη του συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ στην οικία του Ειδικού Αντιπροσώπου του Γ.Γ. του ΟΗΕ στην Κύπρο, Κόλιν Στιούαρτ στο παλιό αεροδρόμιο Λευκωσίας, Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2023. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ, Λευκωσία
Οι πλείστες πολιτικές δυνάμεις στον τόπο συμφωνούν ότι για να εξευρεθεί λύση του κυπριακού θα πρέπει να επαναρχίσουν οι συνομιλίες μεταξύ των εμπλεκομένων και μάλιστα από το σημείο στο οποίο διακόπηκαν.
Ως εδώ υπάρχει πάνω κάτω μια συναντίληψη. Στο αμέσως επόμενο βήμα όμως αρχίζουν οι διαφωνίες.
Για παράδειγμα δεν υπάρχει ομοφωνία σε ποιο ακριβώς σημείο διακόπηκαν. Δεν υπάρχει ομογνωμία ποιος ή ποιοι ευθύνονται για τη διακοπή των συνομιλιών. ΄Η ποιος ο βαθμός ευθύνης ενός εκάστου. Αυτά διεφάνησαν και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Αν π.χ. σήμερα, νηφάλια κάποιος εξετάσει τις τοποθετήσεις των τριών βασικών διεκδικητών της Προεδρίας, δηλαδή Χριστοδουλίδης, Μαυρογιάννης, Αβέρωφ θα δυσκολευτεί να καταλάβει ποια ακριβώς ήταν η ευθύνη της ελληνοκυπριακής πλευράς, σε όσους της καταλόγιζαν ευθύνη και ποια της τουρκοκυπριακής πλευράς. Ακόμα και για τις ευθύνες της Τουρκίας υπάρχουν διαφοροποιήσεις μικρές ή μεγαλύτερες.
Και ερωτώ μπορούν να επαναρχίσουν χωρίς συμφωνημένη βάση και πλαίσιο; Μπορούν να επαναρχίσουν μόνο με τη συμμετοχή των ε/κ ή μόνο με τη συμμετοχή των τ/κ; Και οι εγγυήτριες δυνάμεις; Τα Ηνωμένα Έθνη τι μπορούν και τι δικαιούνται να αποδεχτούν ως βάση και πλαίσιο των συνομιλιών;
Μα ασφαλώς το πλαίσιο και τη βάση τα οποία καθορίζονται από τις σχετικές αποφάσεις, ψηφίσματα και αρχές του Διεθνούς Οργανισμού. Ποιος σήμερα αρνείται να συνομιλήσει στα πλαίσια, υπό την αιγίδα και στη βάση των αποφάσεων του Ο.Η.Ε; Μα φυσικά Τουρκία και Τατάρ με αλλεπάλληλες δηλώσεις, τοποθετήσεις και αποφάσεις τους. Μέχρι και αποφάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας.
Ακόμα και τις τελευταίες μέρες ο κ. Τατάρ ήταν σαφέστατος. Ούτε η Άγκυρα, ούτε ο Τατάρ συζητούν λύση εντός των παραμέτρων του Ο.Η.Ε. Ούτε η Άγκυρα ούτε ο Τατάρ, συζητούν πλέον στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Ορισμένοι όμως στην ε/κ πλευρά και εκτός Κύπρου επιμένουν να σφυρούν στον ίδιο κακόηχο σκοπό. Ότι τάχα ευθύνεται η ε/κ πλευρά που δεν επαναρχίζουν οι συνομιλίες, γιατί δεν είναι αρκετά πειστική, ότι όντως θέλει επανέναρξη συνομιλιών και ότι όντως θέλει λύση. Σαν πως και όταν κυβέρνησαν την Κύπρο και ηγήθηκαν της ε/κ πλευράς ηγέτες αδιαμφισβήτητα προσηλωμένοι στη λύση είχαμε κάποιο αποτέλεσμα.
Αυτή η εμμονική επιμονή ότι φταίμε γιατί δεν πείθουμε δεν βλάπτει μόνο την ε/κ πλευρά. Βλάπτει και τον στόχο της λύσης. Γιατί αποπροσανατολίζει. Γιατί μας ρίχνει σε εσωστρέφεια αντί οργανωμένη, συντονισμένη και ομόθυμη πολιτική επίθεση για λύση. Με σαφή κατεύθυνση όμως.
Να υποχρεωθεί δηλαδή η Τουρκία να επανέλθει στη διαδικασία εξεύρεσης λύσης εντός παραμέτρων του ΟΗΕ. Γιατί δημιουργεί άλλοθι για την Τουρκία και τη διευκολύνει να αντιμετωπίσει τις όποιες πιέσεις προς την κατεύθυνση της λύσης.
Η καλλιέργεια αυτής της αυταπάτης, ότι δηλαδή όλα εξαρτώνται από τη θέληση της ε/κ πλευράς, αποτελεί τορπίλη στην προσπάθεια επίτευξης λύσης. Υπονομεύει την αναγκαία εκστρατεία προς επανέναρξη των συνομιλιών εντός παραμέτρων του ΟΗΕ.
Θα προέλθει όταν και εφόσον η Τουρκία οδηγηθεί να καταλάβει ότι αυτό τη συμφέρει και την ίδια. Ότι το όφελος της από μια λύση θα είναι μεγαλύτερο, από το άλυτο κυπριακό. Όταν αντιληφθεί ότι το άλυτο κυπριακό της προκαλεί περισσότερα προβλήματα παρά τις λύνει. Άλλο ρεαλισμός και άλλο αυταπάτη!
Αυτό για να επιτευχθούν χρειάζεται να αξιοποιήσουμε τα ευρωτουρκικά, τις συνθήκες και τη συγκυρία που δημιουργεί το Ουκρανικό τη διασάλευση των σχέσεων Τουρκία – Δύσης. Χρειάζεται Κύπρος και Ελλάδα να σταθούν με συνέπεια στην επιδίωξη λύσης αρχών στο κυπριακό.
Χρειάζεται στο εσωτερικό ομογνωμία και ενότητα στη θεωρία αλλά και στη πράξη, στη κοινή προσπάθεια για λύση και επανένωση, για απαλλαγή από την τουρκική κατοχή και επικυριαρχία. Για μια Κύπρο που ως ελεύθερο, ανεξάρτητο, ακέραιο και δημοκρατικό κράτος, θα είναι κοινή πατρίδα όλων των νόμιμων κατοίκων της. Ένα κανονικό κράτος.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ
Ακολουθήστε τη HELLAS JOURNAL στη NEWS GOOGLE